Έπειτα από την πρόσφατη κυκλοφορία της πρώτης δισκογραφικής τους συνεργασίας, ο Γιώργος Ανδρέου και η Ρίτα Αντωνοπούλου συναντιούνται στην σκηνή της αλυσίδας πολιτισμού ΙΑΝΟΣ για τέσσερις μουσικές παραστάσεις. Τις Παρασκευές και τα Σάββατα του Φλεβάρη, οι δύο καλλιτέχνες θα μας ταξιδέψουν μελωδικά τόσο μέσα από τα τραγούδια του δίσκου τους με τίτλο Ζωή μου μην αργείς όσο και με τις δημιουργίες άλλων αγαπημένων τους Ελλήνων καλλιτεχνών. Με αφορμή το επερχόμενο μουσικό γεγονός, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης συστήνει στην Popaganda τους νεοσύστατους ήχους του και το κοινωνικοπολιτικό περιεχόμενο των στίχων του.
Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που χαρακτηρίζουν τη νέα δισκογραφική σας δουλειά με τίτλο «Ζωή μου μην αργείς»; Έγραψα λόγια και μουσικές σε όλα τα τραγούδια. Τα στιχουργικά θέματα των τραγουδιών περιγράφουν τις αγωνίες, τους καημούς, τις νίκες και τις ατυχίες μιας νέας γυναίκας στη μεγαλούπολη, στο αστικό τοπίο του μεταμοντέρνου σύμπαντος που αποτελεί τοπίο της καθημερινότητας μας. Ο ήχος του δίσκου προσπάθησα να είναι «ελληνικός» χωρίς γραφικότητες εντοπιότητας και «διεθνής» χωρίς αφελή copy paste από το παγκόσμιο χωριό. Η έκδοση έγινε από τη Μικρή Άρκτο σε μορφή βιβλίου, αφού περιέχει εξαιρετικές ζωγραφικές από την Ηώ Αγγελή -που συνομιλούν με τη δική μου θεματική- δείχνοντας νέες γυναίκες στο σύνορο μεταξύ αστικού τοπίου και μεταφυσικού περιβάλλοντος, έξω και μακριά από την απρόσωπη πόλη.
Η συνεργασία σας με τη Ρίτα Αντωνοπούλου πότε και πώς προέκυψε; Αγαπώ τη Ρίτα για την προσήλωση της σε μια διαδρομή ουσίας στο τραγούδι, μέσα από συνεργασίες με σημαντικούς συνθέτες (Πλέσσας, Κραουνάκης, Μικρούτσικος). Είναι άλλωστε, ακριβώς στην ηλικία της πρωταγωνίστριας των τραγουδιών μου, ζει με τρόπο ανάλογο κι έτσι υποδύθηκε και ενσάρκωσε εξαιρετικά όλες τις γυναικείες παραλλαγές της ιδεατής περσόνας των στίχων μου. Είναι και θαυμάσια τραγουδίστρια.
Αληθεύει ότι το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου είναι αφιερωμένο στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο; Ναι. Και απευθύνεται στον νέο εκείνο που στοιχήθηκε αυθόρμητα σε διαδήλωση διαμαρτυρίας για τον άδικο χαμό του νεαρού Αλέξανδρου, ζητώντας του να διαλέξει τη ζωή αντί του θανάτου, ηθικού και φυσικού. Να διαμαρτυρηθεί αποφασιστικά δίχως να παραδοθεί στη λατρεία της μηδενιστικής καταστροφής, να ενηλικιωθεί ως ενεργός πολίτης χωρίς να εκδικηθεί τυφλά, να υπερασπιστεί το δίκαιο και το φωτεινό δίχως ματαιωμένες ακρότητες, να σκεφτεί και να κρίνει με την καρδιά αλλά και το μυαλό.
Τα νέα σας τραγούδια περιέχουν έντονο κοινωνικοπολιτικό στοιχείο. Πως αξιολογείτε δηλαδή την Ελλάδα του σήμερα και την κοινωνία που δεν αποδώσατε – μέχρι τον τωρινό σας δίσκο – μουσικά, εφόσον απουσιάζατε για οχτώ χρόνια από το χώρο της δισκογραφίας; Σε όλες μου τις δισκογραφικές εργασίες, σε χρόνο ανύποπτο και πριν την κρίση, έχω συμπεριλάβει τραγούδια με ισχυρό πολιτικοκοινωνικό σήμα. Απουσίασα οχτώ χρόνια από τη δισκογραφία επειδή ασχολήθηκα με κινηματογραφική και θεατρική μουσική, επειδή έγραψα ένα μυθιστόρημα (Δαίμονας ξένος). Κυρίως επειδή δεν θεωρώ πως οφείλω να εκδίδω ένα δίσκο κάθε τόσο, αλλά μόνο όταν κάτι ουσιώδες να πω. Η ελληνική κοινωνία έχει υποστεί συντριπτικές κι οδυνηρές μεταβολές τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, γλύφει πληγές κι αγωνίζεται να κρατήσει την αξιοπρέπεια και τις βαθύτερες πολιτισμικές και ηθικές της ποιότητες. Τα τραγούδια αυτού του δίσκου ελπίζω πως συμβάλλουν στην αναγκαία διαδικασία κάθαρσης κι ανασύστασης του κοινωνικού και πολιτισμικού ιστού του τόπου μου. Στις πολύ δύσκολες ώρες που περνάει η χώρα αστειάκια και lifestyle κατασκευές στην τέχνη δεν χωράνε, παρά μια αλήθεια σπαρακτική, γυμνή, ωμή αλλά συγχρόνως θεραπευτική.
Ποιά είναι η γνώμη σας για την σύγχρονη ελληνική μουσική βιομηχανία; Είναι σχεδόν ανύπαρκτη ως βιομηχανία, εστιάζοντας μόνο στο παρελθόν, στην ανέξοδη εμπορικότητα, στα premium και στη φθηνή νοσταλγία «ωραίων κι ιδανικών στιγμών του χθες». Φυσικά υπάρχουν κάποιες αξιόλογες εξαιρέσεις, όπως η εταιρεία Μικρή Άρκτος που εξέδωσε το δίσκο μας. Επίσης, πρωτογενής παραγωγή έργων τέχνης υπάρχει και πολύ αξιόλογη μάλιστα. Οφείλουμε εμείς οι καλλιτέχνες να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο πολιτισμού που θα κοινοποιεί, θα αναδεικνύει και θα φέρνει σε επαφή το έργο τέχνης με τους θεατές, ακροατές, αναγνώστες του. Υπάρχει ανάγκη πάσα να ενισχυθούν οι νεότεροι δημιουργοί, απαλείφοντας τον εφιάλτη της «χαμένης γενιάς», ένας χαρακτηρισμός απεχθής έτσι κι αλλιώς κι απρεπής για τους ηλικιακά νεώτερους Έλληνες.
Πώς είναι για εσάς να παρουσιάζετε μια μουσική παράσταση σε έναν χώρο που δεν είναι αμιγώς συναυλιακός; Μια μουσική παράσταση δεν εξαρτάται τόσο από το χώρο όσο από την ποιότητα των συντελεστών και των θεατών της. Όταν υπάρχει η ανάλογη πρόθεση και διάθεση, παντού μπορεί να συντελεστεί το θαύμα.
Έχετε υπηρετήσει τη μουσική μέσω πολλαπλών ιδιοτήτων και έχετε συγγράψει ένα μυθιστόρημα. Στην τελευταία σας δουλειά έχετε συνεργαστεί με την εικαστικό Ηώ Αγγελή δημιουργώντας ένα βιβλίο – CD. Η τέχνη λοιπόν για εσάς είναι αδιαίρετη; Θα απαντήσω με μια εξαίσια φράση του μεγάλου Ελβετού συνθέτη Ολιβιέ Μεσσιάν, εκείνος μιλά για τη μουσική, εγώ την επεκτείνω σε όλο το πεδίο της τέχνης: «Κάθε ψυχή έχει τη μουσική της και κάθε μουσική την ψυχή της , υπάρχει όμως μόνο μία ψυχή και μία μουσική».
Παρασκευή 6 & 13 και Σάββατο 7 & 14 Φεβρουαρίου 2015, Είσοδος: 10€ / Ελάχιστη κατανάλωση: 6€., Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00., Η βραδιά θα μεταδίδεται ζωντανά από τo ianos.gr.
IANOS | τηλ. 210 32 17 810, Σταδίου 24 – Αθήνα. Προπώληση εισιτηρίων στα ταμεία του ΙΑΝΟΥ: Σταδίου 24 & Golden Hall (Λ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι) και στο www.ianos.gr.
