Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Μεγαλώνω ακόμα αλλά μάλλον τα αγαπημένα μου βιβλία από την παιδική προς την εφηβική ηλικία ανήκαν στον έναν και μοναδικό Ιούλιο Βερν. Σαν συνεχόμενες εκρήξεις φαντασίας και ανάγκης για κάτι καινούργιο. Σαν εγκυκλοπαίδεια πριν ακόμα μπει εγκυκλοπαίδεια στη βιβλιοθήκη του σπιτιού.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Αν μιλάμε για πεζογραφία, προς το παρόν δεν ξαναδιαβάζω γιατί νιώθω συνεχώς να μεγαλώνει η λίστα αυτών που δεν έχω ακόμα διαβάσει και ο χρόνος είναι γίνεται ολοένα και πιο περιορισμένος. Όμως επανέρχομαι συχνά πυκνά στο Βιβλίο της ανησυχίας του Πεσσόα παρόλο που ποτέ δεν το ξαναδιαβάζω ολόκληρο. Έχω επίσης διαβάσει 4 φορές τις πρώτες δέκα σελίδες από το Τρένο με τις φράουλες του Γιάννη Ξανθούλη γιατί πάντα το έβρισκα βαρετό και το παρατούσα, μέχρι την 4η φορά που το διάβασα ολόκληρο κι ο Ξανθούλης μετατράπηκε σε έναν από τους αγαπημένους μου έλληνες συγγραφείς – για τα βιβλία που έγραψε μέχρι το 1996.
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Οι μόνες παρενέργειες της ανάγνωσης ήταν οι ονειροπολήσεις και η παρόρμηση της γραφής. Αλλά η πιο ανόητη παρενέργεια ήταν πως κάποια βιβλία με έκαναν να θέλω ν’ αλλάξω τον κόσμο και φυσικά απέτυχα μέχρι τώρα. Ελπίζω να απολαμβάνω αυτή την αποτυχία επ’ άπειρον.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Δεν μπορεί να είναι μόνο ένα: την Αθανασία του Κούντερα, το Διπλό Βιβλίο του Χατζή, το Οριζόντιο ύψος του Χιόνη, το Κιβώτιο του Αλεξάνδρου, τη Μεταμόρφωση του Κάφκα, τις Λέξεις του Σαρτρ, και δεκάδες άλλα που δεν φτάνει μια απάντηση για να τα καταγράψω.
Ο Νεκτάριος Λαμπρόπουλος είναι ιδρυτής και διευθυντής των εκδόσεων Χαραμάδα.
