H Σtella εμπνέεται από τους ρεμπέτες και πάει το μπουζούκι στις ΗΠΑ

Μελαχρινό, εμβληματικό καρέ. Ένα ζευγάρι λαίμαργα μάτια και πλατύ χαμόγελο. Ένα t-shirt και μια μυστηριώδης αύρα που παντρεύεται την παιχνιδιάρικη διάθεση, εντός κι εκτός σκηνής. Μια γοητευτική καλλιτέχνιδα που μόνο “charmed” μπορεί να σε αφήσει, όπως λέγεται και το πρόσφατο single της Σtella. Ο αναγνωρίσιμος και φρέσκος ήχος της που πότε σε ξεσηκώνει να χορέψεις στους ρυθμούς του και πότε να απολαύσεις τα ατμοσφαιρικά ηχοτοπία που δημιουργεί, προκαλώντας κύματα ηδονικής ευφορίας, έφτασε μέχρι την Sub Pop, την ιστορική αμερικανική δισκογραφική που συνεργάστηκε με μπάντες όπως οι Nirvana, Beach House και Father John Misty. Τώρα, η συνεχώς ανοδικής πορεία της παίρνει σάρκα και οστά με τον τέταρτο δίσκο της, ο οποίος θα κυκλοφορήσει 17 Ιουνίου σε διεθνή ύδατα. 

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και η Αμερικάνικη εταιρεία με έδρα το Seattle στην επίσημη ανακοίνωσή της: «Κάνοντας το ντεμπούτο της στη Sub Pop με το μαγευτικό “Up and Away”, η ζωγράφος, εικαστικός, και μουσικός Σtella, παρουσιάζει έναν old-school ποπ ύμνο για τα πάθη και την έκσταση του έρωτα». Η Σtella αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως είτε πιάνει τις κιθάρες, είτε τα συνθεσάιζερ, είτε βάζει λίγο μπουζούκι και κανονάκι στα κομμάτια της, μπορεί να ανανεώνεται, να εμπλουτίζει την -μουσική και εικαστική- παλέτα της και να μας φέρνει μια νέα ακουστική πρόταση, πηγαίνοντας “Up and Away”. 

Πιάνοντας το νήμα από το “Charmed”, το single που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο, τι σε γοητεύει εσένα σαν άνθρωπο και τι σε γοητεύει σα μουσικό; Μου αρέσει και με γοητεύει ο αυθορμητισμός. Οτιδήποτε αφιλτράριστο και αγνό. Γεννιόμαστε αυθόρμητοι, όμως σιγά σιγά, όσο μεγαλώνουμε το χάνουμε. Όπως στην ζωή, αλλά και στη μουσική ο αυθορμητισμός είναι πολύ σημαντική ποιότητα που δεν πρέπει να χάνεται.

Ξεκίνησες συνεργασία με τη θρυλική Sub Pop. Πως ένιωσες όταν έλαβες το email με το «ναι, σε θέλουμε»; Νιώθεις να ανοίγονται νέοι ορίζοντες; Τι προσδοκάς από αυτήν την συνεργασία; Εκείνη την περίοδο έστελνα πολλά email και στα περισσότερα δεν λάμβανα καμία απάντηση. Όταν μου απάντησαν – μετά από τρεις μήνες – από την Sub Pop, δεν πίστευα στα μάτια μου, Πρώτον, ότι μου απάντησαν, και δεύτερον, ότι μου έλεγαν πως τους άρεσε αυτό που άκουσαν και πως θα ήθελαν να προχωρήσει η κουβέντα μας. Ήταν πραγματικά μια φανταστική στιγμή! Σίγουρα νιώθω πως ανοίγονται νέοι ορίζοντες γιατί είναι μια φοβερή εταιρία, και αυτό που προσδοκώ είναι να μοιραστώ την μουσική μου με περισσότερο κόσμο και να κάνω πολλά live. 

Μαθαίνουμε ότι ο νέος δίσκος θα περιλαμβάνει μπουζούκι και κανονάκι, δίνοντας έτσι μια νέα πνοή στον δίσκο. Πως προέκυψε αυτή η επιλογή και τι θες να προσδώσεις στο τελικό αποτέλεσμα; Ο δίσκος είχε ήδη έναν πολύ vintage ήχο και ήταν πρόταση του Tom – aka Redinho – να δοκιμάζαμε να γράφαμε μπουζούκι σε κάποια από τα κομμάτια, και έτσι προσέγγισα τον μοναδικό στο είδος, Χρήστο Σκόνδρα (Μπουζούκι). Μετά σκέφτηκα πως αφού φτάσαμε ως εδώ μπορεί να ήταν ωραία να το πάμε και λίγο παρακάτω και να ηχογραφούσαμε την Σοφία Λαμπροπούλου (Κανονάκι), που μόλις είχα γνωρίσει και είχα δει να παίζει φανταστικό κανονάκι. Νιώθω μεγάλη τιμή που δούλεψα με τον Χρήστο και την Σοφία, είναι και οι δυο φοβεροί μουσικοί και πραγματικά έδωσαν ένα μοναδικό χρώμα στο άλμπουμ.

Είπες πρόσφατα ότι παίζεις «κιθάρες σαν να είναι μπουζούκι». Επειδή μου αρέσουν πολύ τα στοιχεία και ο ήχος που έχει το μπουζούκι, αλλά ίσως έως τώρα δεν τολμούσα να το βάλω σε κάποιο κομμάτι, έτσι προσπαθούσα να φέρω κοντά (σαν ήχο) στις κιθάρες που έπαιζα, ώστε να ακούγονται λίγο σαν μπουζούκι. 

Επιμελήθηκες το εξώφυλλο και αυτού του δίσκου, ο οποίος έχει έντονο πορτοκαλί και μπλε χρώμα και παρουσιάζει εσένα με τον Tom, τον  Άγγλο παραγωγό και βασικό μέλος των Swet Shop Boys, aka Redinho. Ποιες ήταν οι επιρροές που σε οδήγησαν σε αυτήν την επιλογή; Λόγω του ότι ο δίσκος έχει έναν vintage ήχο, άρχισα να κοιτάω μεσαιωνικές ξυλογραφίες του Dürer – και άλλων της εποχής – οι οποίες με είχαν συνεπάρει, και έτσι μετά από πολύ ψάξιμο βρήκα κάτι που απεικόνιζε δύο μουσικούς με τα όργανα τους να παίζουν, και αποφάσισα να κάνω κάτι παρόμοιο.

Στο “Up and Away”, το τελευταίο σου single, αφηγείσαι μία αληθινή ιστορία του πώς δύο μουσικοί του ρεμπέτικου τραγουδιού κατάφεραν να δραπετεύσουν από πυρά κατά τη διάρκεια της κατοχής στην Ελλάδα, τη δεκαετία του 1940. Πως ήρθε η έμπνευση για την ιστορία; Πως την ανακάλυψες και γιατί επέλεξες να την «αφηγηθείς» μέσω της μουσικής σου και του video clip; Μια φορά που ήμουν στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, μιλούσα με έναν φίλο μου και μου είπε για μια ιστορία που είχε διαβάσει για δυο ρεμπέτες το 40’ που κρύφτηκαν μέσα στον ιππόδρομο (το σημερινό ΚΠΙΣΝ) για να σωθούν από σφαίρες Γερμανών στην διάρκεια της κατοχής. Μου φάνηκε πολύ συγκινητική ιστορία και ένιωσα μια σύνδεση με το “Up and Away”. 

Ποιο είναι το μήνυμα θέλεις να στείλεις με το “Up and away”; Νομίζω πως ο καθένας θα λάβει διαφορετικό μήνυμα και δεν θέλω να περιοριστώ με μια απάντηση. 

Γράφεις στο bio σου στο Facebook “toys and sounds toys make”. Ποιό ήταν το αγαπημένο σου παιχνίδι; Μέσα από όσα έχεις αφηγηθεί κατά καιρούς, αντιλαμβάνομαι ότι η παιδική ηλικία έχει αφήσει ένα ιδιαίτερο στίγμα στο σήμερά σου. Θα ήθελες να περιγράψεις περισσότερο τι σχέση σου με τα παιχνίδια, με την αθωότητα -ίσως- και την διαφορετικότητα εκείνων των χρόνων; Η αλήθεια είναι ο θυμάμαι την παιδική μου ηλικία πολύ έντονα. Μου άρεσαν πολύ τα   παιχνίδια που μπορούσα να τα αποσυναρμολογήσω και μετά έφτιαχνα άλλα παιχνίδια από αυτά, ή απλά τα επανασυναρμολογούσα. Με συνέπαιρνε αυτή η διαδικασία. Χαίρομαι πολύ που μεγάλωσα σε μια απλή γειτονιά και όλοι οι άνθρωποι που ζούσαμε σε αυτόν τον δρόμο είμασταν σαν μια οικογένεια. Γι’ αυτό και το θυμάμαι πολύ όμορφα.

“I love nature. I miss shows” είχες γράψει, ποια η σχέση σου με τη φύση; Έχεις κάποιο αγαπημένο φυτό; Μου αρέσει πολύ να βρίσκομαι στη φύση και συγκεκριμένα σε βουνά. Το αγαπημένο μου φυτό είναι το κόκκινο γεράνι γιατί μου θυμίζει τον κήπο μας όταν ήμουν παιδί. 

Πως σχολιάζεις την οικολογική καταστροφή που συμβαίνει γύρω μας; Σχετικά με την οικολογική καταστροφή, είναι κάτι που με στεναχωρεί πολύ αλλά προσπαθώ με όποιον τρόπο μπορώ να μην επιβαρύνω τον πλανήτη.

Νιώθεις περήφανη που εκπροσωπείς τις γυναίκες μουσικούς σε έναν γενικά ανδροκρατούμενο κλάδο; Πιστεύεις ότι το #MeToo έχει βοηθήσει τον χώρο της μουσικής; Νιώθω καλά που κάνω μουσική, ανεξαρτήτως του φύλου μου. Η λέξη «εκπροσωπώ» μου ακούγεται λίγο βαριά. Το #metoo νομίζω πως εμφανίστηκε πριν ένα χρόνο περίπου στην Ελλάδα, και πιστεύω πως θα πάρει πολύ περισσότερο για να αλλάξουν τα μυαλά κάποιων και να καταλάβουν έννοιες όπως ισότητα και σεβασμός. 

Η Σtella τι ακούει αυτήν την περίοδο στο σπίτι της;

Nese Karabocek – Yali Yali 

Boy Harsher – Autonomy (feat. Cooper B. Handy)

Jenny Vanou – I Attend

Mehmet Aslan – Alysha

Kza – Vous Dansez

Για το single “Charmed”, σχολιάζεις: “We strive to charm, and to be charmed. Mirroring each other’s desires like birds-of-paradise in a tropical forest, dancing wildly to impress a potential mate. But despite our best efforts, things don’t always go as planned…”. Τι βλέπει όταν κοιτάζεται στον καθρέφτη της σήμερα η Σtella; Τον Bugs Bunny να τρώει καρότα.

Σου έχουν λείψει τα live; Πότε θα σε δούμε ξανά ζωντανά κι από κοντά; Μου έχουν λείψει πολύ και ανυπομονώ για τα επόμενα. Δεν γνωρίζω πότε ακόμα, αλλά φαντάζομαι σχετικά σύντομα.