Έχεις πολλούς λόγους για να αγαπάς τους dEUS (και άλλους τόσους για να πας στο live τους)

Οι dEUS έχουν γράψει ιστορία όχι μόνο με κάποια από τα πιο σημαντικά άλμπουμ της εναλλακτικής ροκ σκηνής αλλά και με τις εμβληματικές ζωντανές εμφανίσεις τους. Εδώ και 30 χρόνια, το βέλγικο συγκρότημα από την Αμβέρσα  αναμειγνύει indie rock, jazz, funk, και punk στοιχεία με έναν μοναδικό τρόπο και έχει αφήσει το δικό του αποτύπωμα, με τον χαρακτηριστικό του ήχο.

Ο αρχικός πυρήνας των dEUS από τους Tom Barman, Stef Kamil Carlens, Klaas Janzoons και Jules De Borgher, σχηματίστηκε το 1991 ως μία μπάντα που έπαιζε διασκευές. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα, το 1994 και αφού προστέθηκε στην μπάντα ο κιθαρίστας Rudy Trouvé. Από τότε έχουν υπάρξει αλλαγές στη σύνθεσή τους αλλά ο Tom Barman (frontman και ιδιοφυής ηγέτης του συγκροτήματος) και ο Klaas Janzoons (πλήκτρα, βιολί), παραμένουν από την αρχή τα σταθερά μέλη τους.

Μέσα σε αυτά τα χρόνια, ο Tom Barman αλλά και άλλα μέλη, έχουν δηλώσει πολλά που αποκαλύπτουν τη φιλοσοφία των dEUS, όπως ότι η μουσική είναι η μόνη τους θρησκεία, ότι δεν θέλουν να περιορίζονται σε ένα είδος ή μία φόρμουλα, το κοινό είναι κομμάτι της παράστασής τους, η βελγική σκηνή είναι μικρή, αλλά αυτό τους έδωσε ελευθερία να πειραματιστούν, οι αλλαγές στα μέλη τούς δίνουν φρεσκάδα και ότι κάθε άλμπουμ είναι σαν να κατασκευάζουν έναν νέο κόσμο γι’ αυτό δεν γράφουν για την επιτυχία, γράφουν για ανάγκη αφού η μουσική δεν έχει σύνορα και ετικέτες, είναι συναίσθημα.

Την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου, οι dEUS θα παρουσιάσουν στο κοινό του Fuzz Club το καινούργιο υλικό από τον τελευταίο δίσκο τους, How To Replace It, το όγδοο στούντιο άλμπουμ τους και το πρώτο μέσα σε 10 χρόνια, το οποίο αντικατοπτρίζει τη δημιουργική εξέλιξη της μπάντας στο πέρασμα του χρόνου. Μέχρι τότε, έχεις χρόνο να ανακαλύψεις τις πιο σημαντικές στιγμές τους αλλά και τα τραγούδια τους που έχουν ακουστεί όλα αυτά τα χρόνια στο ριπίτ, από πολλά ηχεία και ακουστικά. 

Key Moments 

Η κυκλοφορία του άλμπουμ Worst Case Scenario (1994)
Το άλμπουμ που έφερε τους dEUS στο διεθνές προσκήνιο, κυρίως χάρη στο single Suds & Soda.

Η επιτυχία του In a Bar, Under the Sea (1996)
Το άλμπουμ που συνέχισε να ενισχύει τη φήμη τους για τον ασυμβίβαστο, πρωτοποριακό ήχο τους, με τραγούδια όπως το Theme From Turnpike.

Η αναγνώριση με το The Ideal Crash (1999)
Θεωρείται ένα από τα κορυφαία άλμπουμ της καριέρας τους, με πιο μελωδικές συνθέσεις και ωριμότερη προσέγγιση στα κομμάτια, το οποίο κέρδισε κοινό και κριτικούς.

Η αλλαγή με το Pocket Revolution (2005)
Μια σημαντική στιγμή για το συγκρότημα, με αλλαγές στα μέλη και ένα νέο μουσικό ύφος, που εξακολουθούσε να συνδυάζει την ενέργεια και τον αυθορμητισμό των πρώτων τους χρόνων.

Το ντοκιμαντέρ The Making of the Ideal Crash
Καταγράφει τη διαδικασία ηχογράφησης του άλμπουμ The Ideal Crash και έχει αγαπηθεί πολύ από τους φαν, αφού αποκαλύπτει πολλά για τη φιλοσοφία της μπάντας.

Η επιστροφή με το άλμπουμ Keep You Close (2011)
Το άλμπουμ αυτό σήμανε και την επιστροφή τους στα μουσικά δρώμενα, αγαπήθηκε πολύ, ενώ το ομότιτλο τραγούδι μπήκε στη λίστα των επιτυχιών τους.

Η συνεργασία με τον Mauro Pawlowski
Ο γνωστός Βέλγος κιθαρίστας και πολυοργανίστας προστέθηκε στο συγκρότημα και πρόσθεσε μια νέα δυναμική στον ήχο τους.

Το συναισθηματικό άλμπουμ Following Sea (2012)
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε απροσδόκητα λίγο μετά το Keep You Close, σηματοδοτώντας ένα άλλο κεφάλαιο για τους dEUS, με τραγούδια γεμάτα πειραματισμό.

Η επανένωση και οι επετειακές συναυλίες για το The Ideal Crash
Η επανένωση των μελών για τα 20 χρόνια του The Ideal Crash ήταν μια συγκινητική στιγμή για τους θαυμαστές των dEUS, με περιοδείες και συναυλίες αφιερωμένες στο άλμπουμ.

10 Favorite Songs

Suds & Soda (Worst Case Scenario, 1994)
Αυτό το τραγούδι είναι ίσως το πιο εμβληματικό των dEUS και το κομμάτι που τους έφερε στο διεθνές προσκήνιο. Η ιδιαίτερη ένταση και ο ψυχεδελικός ήχος, σε συνδυασμό με τη χαρακτηριστική φράση “Friday, Friday,” το καθιστούν ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια τους. Οι συναυλίες των dEUS φημίζονται για την ενέργεια και την ένταση, ιδιαίτερα όταν παίζουν το Suds & Soda ζωντανά, αφήνοντας το κοινό σε φρενίτιδα. Μάλιστα, στο Rockwave το 1999, σταμάτησαν το τραγούδι στη μέση για να φωνάξουν σε κάποιον που ήταν έτοιμος να κάνει bungee jumping και φοβόταν “Jump, jump, common jump” από τα μικρόφωνα και όταν πήδηξε ξαναμπήκε το κομμάτι στη φράση “There’s always something in the air sometimes…” ο κόσμος ξεσάλωσε. Είναι μια από τις πιο δυνατές συναυλιακές στιγμές στην ιστορία των συναυλιών στη χώρα μας. 

Via (Worst Case Scenario, 1994)
Πρόκειται για έναν μουσικό πειραματισμό που συνδυάζει τζαζ και ροκ στοιχεία. Ο συνδυασμός της έντασης και της φανταστικής αφήγησης το έχει καθιερώσει ως μια από τις σημαντικές στιγμές του συγκροτήματος.

Roses (In a Bar, Under the Sea, 1996)
Με στίχους που αφορούν την ομορφιά και την ευθραυστότητα, το τραγούδι αυτό δείχνει τον πιο ρομαντικό και ευαίσθητο χαρακτήρα των dEUS. Η ιδιαίτερη ενορχήστρωση το ξεχωρίζει από την υπόλοιπη δισκογραφία τους.

Theme from Turnpike (In a Bar, Under the Sea, 1996)
Περιγράφει έναν συναισθηματικό λαβύρινθο, με αναφορές στον κινηματογράφο και σκοτεινή ατμόσφαιρα. Το αργό, υποτονικό χτίσιμό του καταλήγει σε ένα έντονο μουσικό ξέσπασμα, κάτι που το καθιστά μοναδικό στις συναυλίες τους.

Little Arithmetics (In a Bar, Under the Sea, 1996)
Ένα από τα πιο ανάλαφρα τραγούδια των dEUS, αλλά ταυτόχρονα βαθιά συναισθηματικό, αφού αναφέρεται στις μικρές, καθημερινές στιγμές και στο πώς αυτές μπορούν να δώσουν νόημα στη ζωή.

Instant Street (The Ideal Crash, 1999)
Ένα από τα πιο πολυαγαπημένα κομμάτια των dEUS, που μιλά για τις δύσκολες στιγμές που συνοδεύουν τις αλλαγές στη ζωή. Το κιθαριστικό σόλο στο δεύτερο μέρος του τραγουδιού δίνει στο κομμάτι μια επική διάσταση.

Sister Dew (The Ideal Crash, 1999)
Εντάξει, ΕΠΟΣ. Είναι ένα από τα πιο σκοτεινά τραγούδια της μπάντας και πολύ-πολύ αγαπημένο δικό μας (κάποτε παιζόταν στο ραδιόφωνο διαρκώς). Μιλά για την ενοχή και την απώλεια. Η ιστορία πίσω από τους στίχους είναι ασαφής και αυτό μας αφήνει να δημιουργήσουμε τη δική μας ερμηνεία (και να πλαντάξουμε λίγο).

Nothing Really Ends (Pocket Revolution, 2005)
Αχ, βαχ! Ίσως το πιο συγκινητικό τραγούδι τους. Αναφέρεται στη μνήμη και την απώλεια και έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές συναισθηματικές σκηνές τηλεοπτικών σειρών και ταινιών. Λογικό. 

Keep You Close (Keep You Close, 2011)
Το ομώνυμο κομμάτι από το άλμπουμ αυτό μιλά για την ανάγκη της εγγύτητας και της συντροφικότητας. Αποτελεί ένα από τα πιο προσωπικά τραγούδια του συγκροτήματος και είναι γεμάτο συναισθηματική ένταση.

Quatre Mains (Following Sea, 2012)
Τραγουδισμένο στα γαλλικά, αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή του συγκροτήματος με ακόμα περισσότερο πειραματισμό και διαφορετικές μουσικές κατευθύνσεις. Οι στίχοι μιλούν για την αναζήτηση ταυτότητας και την απομόνωση.