Είναι η χαρακτηριστική περίπτωση των απεριόριστων δυνατοτήτων (αλλά και όλων των πιθανών περιορισμών) που δίνει η ανάπτυξη της τεχνολογίας (και συνακόλουθα της επικοινωνίας) σε χιλιάδες δημιουργούς σε όλον τον κόσμο. Σε αυτούς που αποκαλούμε bedroom producers. Ο Αντώνης Χανιωτάκης aka Melorman κάνει ατμοσφαιρική ηλεκτρονική μουσική εδώ και σχεδόν 20 χρόνια. Τα τελευταία 10, όμως, η μουσική που φτιάχνει έχοντας για μούσα τη γάτα του σε ένα δωμάτιο στη Νέα Σμύρνη, κυκλοφορεί σε ένα label από το Σικάγο, την Sun Sea Sky Productions.
Με το «αφεντικό» της εταιρείας δεν έχουν συναντηθεί ποτέ. Social media, ηλεκτρονική αλληλογραφία βοηθάνε στο να προχωρά η δημιουργική διαδικασία, στο Soundcloud και το Bandcamp γίνονται τα αποκαλυπτήρια, το Spotify και το εργοστάσιο κοπής βινυλίων είναι οι τελικοί προορισμοί. Η δουλειά γίνεται σχετικά γρήγορα, σχετικά απρόσωπα. Οι σχέσεις από απόσταση πάντα έχουν τα καλά και τα κακά τους. Ο Melorman δεν είναι κοντά στην πηγή για να εξαργυρώσει τη δυναμική με live, απολαμβάνει σποραδικά όμως κάποια προνόμια (πρόσβαση σε διεθνή τύπο, εμπορικά deals κτλ.) που δεν είναι καθόλου αυτονόητα εντός έδρας.
Η ευελιξία βοηθά βέβαια και την παραγωγικότητα. Για φέτος μετράει ήδη δύο κυκλοφορίες. Μια συλλογή με remixes στις δύο προηγούμενες δουλειές του (που έχουν επιμεληθεί από δικά μας ονόματα όπως οι Lip Forensics και ο Serafim Tsotsonis μέχρι τον εξαιρετικό Ρώσο-Αμερικάνο Mokhov) και το καινούριο του EP με τίτλο Lower Self που μόλις κυκλοφόρησε. Μια ταξιδιάρικη, trippy, «ευαίσθητη» electronica που σίγουρα χρωστάει στους Boards of Canada και φέρνει στο μυαλό από πρώιμους Röyksopp και Tycho μέχρι την πιο ηλεκτρονική πλευρά του/των Bonobo και τα γκρουπ της Erased Tapes.
Το παιδί (sic) είναι σεμνό, bedroom producer είπαμε, νιώθει πιο άνετα όταν κοιτάει τα μηχανήματα και τα κουμπάκια του, αλλά απάντησε στις ερωτήσεις της Popaganda που ήθελαν να σας συστήσουν έναν από τους πιο συνεπείς κι εργατικούς ηλεκτρονικούς παραγωγούς που μιλάνε ελληνικά…
Έχουμε βάλει το καινούριο EP να παίζει στο σπίτι και δεχόμαστε επισκέψεις. Μας ρωτάνε «ωραίο αυτό, τι είναι;». Τι απαντάμε; «Είναι ο Melorman και γραφει ηλεκτρονική μουσική σε downtempo ύφος. Μπορείς να ακούσεις ολες του τις δουλειές στο soundcloud.com/melorman, κάποιες απο αυτές στο Spotify ή σε οποιαδήποτε άλλη μουσική πλατφόρμα».
Εδώ και μια δεκαετία κυκλοφορείς στην Sun Sea Sky που έχει έδρα το Σικάγο. Τους ανακάλυψες ή σε ανακάλυψαν; Πώς γίνεται η επικοινωνία σας προκειμένου να βγουν οι δίσκοι; Ευτυχώς με ανακάλυψαν γιατί έχω μεγάλη δυσκολία να στέλνω demos σε εταιρείες.Έχω στείλει μόνο μια φορά ακόμα. Η επικοινωνία μας γίνεται κυρίως μέσω facebook, κι αρκετές φορές με mail. Ανεβάζω κάποια private links στο soundcloud, ακούει ο Shawn (σ.σ. Schultz, αφεντικό του label) και καταλήγουμε σε κάποια κομμάτια.
Δε σου λείπει, επειδή το label boss σου είναι μακριά, να έχει κάποιον απέναντί σου να τσακωθείς; Πώς κυλάει αυτή η σχέση από απόσταση; Δεν έχει τύχει ποτέ να τσακωθούμε και πίστεψέ με δε μου λείπει καθόλου.Ίσως κάποιες φορές αργεί να δεί τα μηνύματα που του στέλνω, αλλα αυτά είναι άνευ σημασίας. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα απο το να έχεις κοντά σου τον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζεσαι. Το δύσκολο για μένα είναι ότι δεν έχω κοντά μου κάποιον που αγαπάει αυτό που κάνω και το στηρίζει έμπρακτα τόσα χρόνια.
Έχει ανοίξει στη μουσική σου κάποιες πόρτες που δε φανταζόμαστε, ή δε φανταζόσουν κι εσύ, το γεγονός ότι την κυκλοφορείς σε ένα αμερικάνικο label; Σίγουρα η Αμερικη είναι μια τεράστια αγορά και οι προοπτικές εκεί είναι τεράστιες. Ηδη έχει γίνει μια μεγάλη συνεργασία με την United Airlines και η μουσική μου παιζει στο lobby και μεσα στο αεροπλάνο πριν την απογείωση. Ευελπιστώ ότι σε λίγο καιρό θα γίνουν και άλλες κινήσεις.
Ας πούμε ότι έχεις τη δυνατότητα να βάλεις να ακούσει το καινούριο σου EP οποιοσδήποτε άνθρωπος στον κόσμο, διάσημος και μη. Ποιος είναι ο πρώτος που σου έρχεται στο μυαλό; Η μητέρα μου, γιατί η οποία απο τότε που ξεκίνησα πιο ζεστά να γράφω μουσική πάσχει απο την Νόσο του Αλτζχάιμερ.
Χρησιμοποίησε μια φωτό από το κινητό σου για να να περιγράψεις τον καινούριο δίσκο… Το cover του ep με καλύπτει πλήρως. Δια χειρός astroneir design/Ανέστης Νείρος.
Από τα 6 κομμάτια του δίσκου, ποιο έχει την πιο καλή ιστορία; Μιa μέρα ενώ εγραφα το τελευταίο κομματι “Daised” (το είχα ξεκινήσει με άλλη ονομασία), είδα μια πολύ παλιά φωτογραφία απο ένα ταξίδι στην Μονεμβασιά: να με λούζουν κάτι φίλοι με μαργαρίτες και χαμομήλια φρέσκα φρέσκα κι ανοιξιάτικα. Daisies είναι οι μαργαρίτες στα αγγλικά, από εκεί μου ήρθε και το “Daised” για το όνομα του κομματιού. Το οποίο είναι προφανώς λάθος, το σωστό ορθογραφικά θα ήταν “Daisied”. Ελπίζω να μην μπερδευθήκατε, εσείς με ρωτήσατε πάντως.
Διάλεξε όποιο κομμάτι θες από το Lower Self και βάλε του ένα κομμάτι πριν κι ένα κομμάτι μετά (όχι δικά σου) για να φτιαχτεί μια κορυφαία τριάδα για ραδιοφωνική εκπομπή ή dj set… Helios – Halving the Compass, Melorman – Wait, Rival Consoles – Untravel
https://www.youtube.com/watch?v=Yj55nG2tkKw
https://www.youtube.com/watch?v=cxxIN6fyj58
Ποιο είναι πιο σημαντικό, το κομμάτι με το οποίο ξεκινά ή αυτό με το οποίο τελειώνει ένας δίσκος; Το πώς ξεκινάει. Παίζει μεγάλο ρόλο η πρωτη εντύπωση.
Επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο δουλεύεις το αν θα υπάρχει και φυσική κυκλοφορία εκτός από την ηλεκτρονική; Οχι. Άλλωστε ποτέ δεν γράφω κάτι με την ιδέα της κυκλοφορίας στο μυαλό μου. Έχω πολλά κομματια που τα γράφω απλά και μόνο επειδή μου έσκασε μια ιδέα.
Πώς είναι ο χώρος που γράφεις; Έχω ένα δωμάτιο στο σπίτι αποκλειστικά για μουσική. Είναι εντελώς απλό κι άδειο απο αντικείμενα για να αδειάζει το μυαλο μου, εκτός αν μπεί καμιά μπουγάδα και για λίγες ώρες το γραφείο μου γίνει χώρος μετάβασης του νωπού ρούχου σε στεγνό στην απλώστρα. Επίσης υπάρχει και η γατα μου που μάλλον υποφέρει αρκετά εκείνες τις στιγμές.
Σε έχουμε ακούσει τελευταία π.χ. στο dj ντουέτο Mood. (26/10 τους ακούτε στον Μπάμπουρα, 2/11 στο Spinster), να είσαι πιο χορευτικός. Δεν τα παρατας τα downtempo, να κάνεις κομμάτια για το dancefloor να κάνεις την τύχη σου; Με τον Ζήση απο τους Lip Forensics μοιραζόμαστε μοναδικές στιγμές ώς Mood., αυτή είναι η αλήθεια. Ειμαι διχασμένη προσωπικότητα σε πολλά θέματα όσον αφορά την μουσική οπότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα και να το πάω προς τα εκεί. Ποτέ δεν ξέρεις.
Πες για ποια περίοδο της δικής μουσικής σου ιστορίας (ως δημιουργός ή απλός ακροατής) έχεις μετανιώσει; Έχω κάνει αρκετά λάθη, αλλά δεν έχω μετανιώσει και για τίποτα. Δεν παίρνω την μουσική τόσο σοβαρά οσο θα έπρεπε ίσως. Περνάω όμορφα γράφωντας και μου αρέσει να μοιράζομαι αυτή την πλευρά του εαυτού μου.
Τι να βάλουμε στα ποτήρια μας για να ακούμε το Lower Self; Όχι αλκοόλ. Το καλύτερο θα ήταν να πάς ένα ταξιδι με το αμάξι σου ακουγοντάς το.
Δώσε σε 5 απλά και σύντομα βήματα τον οδηγό για ένα καλό remix… 1.Να διαλέξεις το κομμάτι του δίσκου που βλέπεις οτι έχει στοιχεία που θα ταιριάξουν στα δικά σου/ 2.Αν δεν έχεις πολλές επιλογές, σου έχουν αναθέσει ένα συγκεκριμένο track, επέλεξε ένα χαρακτηριστικό σημείο του κομματιού και χτισε γύρω του κάτι απο τον δικό σου κόσμο χωρίς φόβο οτι δεν μοιάζει πολύ με το αυθεντικό/ 3.Στείλτο στον δημιουργό πριν το τελειώσεις αν δεν μοιάζει πολύ με το αυθεντικό και πες «ρε συ μου έχει βγει ο καλύτερος μου εαυτός σε αυτό το remix, άκου». Ο δημιουργός θα θεωρήσει (που είναι και η αλήθεια) οτι το κομμάτι Του εβγαλε τον καλυτερο εαυτό Σου οπότε θα τον ικανοποιήσει και εσυ θα συνεχίσεις άφοβα να κάνεις αυτό που θες χωρίς ενδοιασμούς/ 4.Πιες αφοβα, κάπνισε άφοβα/ 5. Αλλαξε τα bpm.
Ο τελευταίος δίσκος που άκουσες από την αρχή μέχρι το τέλος… Geotic, Traversa LP by(Ghostly International). Πανέμορφος. Αν και τα παλιότερα του είναι πιό ιδιαίτερα.
