Ένα από τα αγαπημένα στοιχεία του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας είναι το μουσικό τμήμα του.
Και η απόλαυση να βλέπουμε στις μεγάλες οθόνες των κινηματογράφων μουσικά ντοκιμαντέρ και ταινίες που αλλάζουν πολλές φορές τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε καλλιτέχνες που έχουν γράψει ιστορία. Οι δύο πρώτοι τίτλοι που ανακοινώθηκαν για τη φετινή διοργάνωση είναι ένας φόρος τιμής σε αυτούς τους ανθρώπους που έφεραν τα πάνω-κάτω στα μουσικά δρώμενα με διαφορετικό τρόπο ο καθένας.
Sisters With Transistors
Είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους της Lisa Rovner. Η Γαλλοαμερικανίδα σκηνοθέτις η οποία έχει συνεργαστεί με μερικούς από τους πιο αναγνωρισμένους διεθνώς καλλιτέχνες και brands, συμπεριλαμβανομένων των Pierre Huyghe, Liam Gillick, Sebastien Tellier, Maison Martin Margiela και Acne έχει μεγάλη αδυναμία στο αρχειακό υλικό. Στο “Sisters With Transistors” εξερευνά την ανεξάντλητη δυνατότητα της μουσικής και το αποτέλεσμα έχει μεγάλη ιστορική σημασία, αφού καταπιάνεται με την ιστορία των γυναικών που ήταν πρωτοπόροι του ηλεκτρονικού ήχου. Που αγάπησαν τα μηχανήματα και τις απελευθερωτικές τεχνολογίες και αφοσιώθηκαν τόσο σε αυτά, έτσι ώστε να μεταμορφώσουν εντελώς τον τρόπο που παράγουμε και ακούμε μουσική σήμερα.
Sisters With Transistors
Η ταινία χαρτογραφεί μια νέα, επαναστατική ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής μέσα από το όραμα αυτών των γυναικών που επαναπροσδιόρισαν τα μουσικά όρια χάρη στους ριζοσπαστικούς πειραματισμούς τους, συμπεριλαμβανομένων των: Clara Rockmore, Daphne Oram, Bebe Barron, Pauline Oliveros, Delia Derbyshire, Maryanne Amacher, Eliane Radigue, Suzanne Ciani και Laurie Spiegel. Αφηγήτρια είναι η Laurie Anderson.
https://www.youtube.com/watch?v=7r-3hlzpV7M&ab_channel=Metrograph
Ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της ταινίας, η Laurie Spiegel, αναφέρει: «Εμάς τις γυναίκες μας τράβηξε η ηλεκτρονική μουσική την περίοδο που η δυνατότητα μιας γυναίκας να συνθέτει ήταν από μόνη της αμφιλεγόμενη. Τα ηλεκτρονικά μηχανήματα μας επέτρεπαν να φτιάχνουμε μουσική που μπορούσε να ακουστεί από άλλους, χωρίς αυτό ληφθεί σοβαρά υπόψη από τον ανδροκρατούμενο χώρο». Με το ευρύτερο κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό πλαίσιο του 20ού αιώνα ως φόντο αντιλαμβανόμαστε ότι δεν πρόκειται απλώς για μια ταινία για τη μουσική αλλά ένα αποτύπωμα του αγώνα που έχουν δώσει και συνεχίζουν να δίνουν οι γυναίκες για να αποκτήσουν κεντρικό ρόλο στην κοινωνία γενικότερα.
A-Ha The Movie
Πόσες φορές η γενιά μου δεν έχει προσπαθήσει να μιμηθεί τους λαρυγγισμούς του Morten Karket τη στιγμή που κελαηδάει «I’ll beeee goooneeee, in a day or twooooooooooooooooooo», στο “Take on Me”, ένα από τα μεγαλύτερα pop hit των 80s. Δεν θα πω κάτι για το αποτέλεσμα, συνήθως μας κουτσουλούσαν περιστέρια. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι οι A-Ha και η ταινία για τη μουσική τους πορεία.
Για όσους δεν ανήκουν στη γενιά μου και δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι αυτοί οι τύποι, θα δώσω μερικά στοιχεία. Τρεις έφηβοι από ένα μικρό χωριό στη Νορβηγία που αγαπούσαν τους Queen και τους Velvet Underground, δημιούργησαν το synth-pop συγκρότημα A-Ha το 1982. Στα πλήκτρα ο Magne Furuholmen, στα φωνητικά ο Morten Harket και στην κιθάρα ο Pål Waktaar-Savoy. Μέχρι τότε, κανένα άλλο νορβηγικό συγκρότημα δεν είχε προκαλέσει τέτοιο χαμούλη στην παγκόσμια μουσική σκηνή.
A-Ha The Movie
Το όνομά τους δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Δεν υπήρχε κάποιο κρυμμένο νόημα πίσω από αυτό. Ήταν απλώς γραμμένο σε κάποιες σημειώσεις του κιθαρίστα Paul Waaktaar-Savoy, το είδε ο Morten Harket και είπε: «Α, τι ωραίο, έτσι πρέπει ονομάσουμε το συγκρότημα». Το βίντεο κλιπ για το “Take on Me” είναι ένα από τα πιο ωραία που έχουν γυριστεί ποτέ και συνδυάζει την τέχνη των κόμικς με την ποπ κουλτούρα. Και μας δείχνει μια ιστορία αγάπης που έκανε όλα τα κοριτσόπουλα της εποχής να φαντάζονται ότι ήταν εκείνες η πρωταγωνίστρια και να καρδιοχτυπούν στην αγκαλιά του σωτήρα τους. Ήταν τόσο χοτ οι A-Ha που τους ζητήθηκε να γράψουν και τραγούδι για την ταινία “The Living Daylights” του James Bond.
https://www.youtube.com/watch?v=bKyHdGN_mUo&ab_channel=FirstHandFilms
Το άλμπουμ “Hunting High and Low”, με το ομώνυμο τραγούδι αλλά και τη μεγάλη επιτυχία “The Sun Always Shines on T.V.”, που κυκλοφόρησε το 1985 είναι ένα ποπ διαμάντι και έχει κερδίσει -όχι αδίκως- πολλά βραβεία. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2010 έχοντας κυκλοφορήσει δέκα στούντιο άλμπουμ αλλά επανενώθηκε το 2015. Το ντοκιμαντέρ των Thomas Robsahm και Aslaug Holm που θα δούμε στις Νύχτες Πρεμιέρας είναι ένα αφιέρωμα στην πορεία του συγκροτήματος από το ξεκίνημα. Από την μεγάλη επιτυχία μέχρι το τέλος. Μία ταινία που εμβαθύνει και στις σχέσεις μεταξύ των μελών του.
To αναλυτικό πρόγραμμα του 27ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας που θα πραγματοποιηθεί από τις 22 Σεπτεμβρίου έως τις 3 Οκτωβρίου θα ανακοινωθεί την Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2021 και θα μεταδοθεί με live streaming στα κανάλια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Φεστιβάλ. Για διαρκή ενημέρωση και περισσότερες πληροφορίες, συντονιστείτε στα site του aiff.gr και του cinemagazine.gr και στις σχετικές σελίδες στα social media: Facebook AIFF, Instagram, Twitter.
