Στα γρήγορα: Το έκτο στούντιο άλμπουμ των μεταλλικών καλόπαιδων.
Την ακούσαμε: Δεξιά κι αριστερά λένε ότι αυτό είναι το πιο «βαθύ» άλμπουμ αυτών των τιμημένων εκπροσώπων του New Wave of American Heavy Metal. Πιο βαθύ και κουραφέξαλα. Το άλμπουμ συνεχίζει στο ίδιο λίγο-heavy-λίγο-doom-λίγο-sludge-λίγο-epicness κακοτράχαλο μονοπάτι που μας έχουν συνηθίσει. Ομάδα που κερδίζει, δεν την αλλάζεις.
Τρέξε μακρυά: Αν πήγες τις προάλλες στους Deftones για πλάκα και έφυγες πριν τελειώσει το gig.
Τ΄είπες τώρα; «Μιάμιση δεκαετία μετά τη δημιουργία τους, ο ήχος εξακολουθεί να γίνεται ολοένα και πιο ουσιαστικός» – Concequence of Sound.
Να τ’ αφήσω; 3,5/5 στο Rolling Stone.
