9 Nοεμβριου 1989: το τείχος του Βερολίνου πέφτει, η Ευρώπη επανενώνεται, ο ψυχρός πόλεμος τελείωνει και μια πόλη ψάχνει να βρει την ταυτότητα της στα χαλασμάτα. Και ανάμεσα σε αυτά και στην μουσική. Όλοι πέρασαν από εδώ για να ρουφήξουν λίγο από την punk και βρώμικη ατμόσφαιρα της. Μερικοί από τους πιο σημαντικούς δίσκους έχουν πάνω τους ούγια Βερολίνου…
Επιστροφή στο 2013: Η καλύτερη ελληνική μπάντα όλων των εποχών ανέβηκε την Πέμπτη 7 Νοεμβριού στο Βερολίνο για τη συναυλία της χρονιάς όπως αναμενόταν και όπως και τελικά αποδείχτηκε. Το BiNuu συναυλιακός χώρος κάτω απ τις γραμμές του Βερολινέζικου Undergound (U Bahn Schlesisches Tor) γέμισε απο Έλληνες της που ζουν στη γερμανική πρωτεύουσα άλλα και αρκετούς που ταξίδεψαν από Έλλαδα θέλοντας να δώσουν το παρών στην ιστορική όσο και φορτισμένη συναυλία των Last Drive.
Tην συναυλία άνοιξαν οι Τhe Magnificent Brotherhood, Βερολινέζοι γκαραζιάρηδες που μας έμπασαν στο κόλπο από νωρίς και στις 21.30 και κάτι οι Last Drive βγήκαν στην σκηνή. Στις 2 ώρες (και στα 4 encore) που ακολούθησαν δε μπόρω να αποδώσω με ακριβή ορολογία τα της ατμοσφαίρας, ίσως ο τίτλος “κιθάρες και γκάζια στον αιώνα μας” να επεξηγούσε σε κάποιο βαθμό το τι συνέβη.
Οι Last Drive είκοσι χρόνια και κάτι ψιλά μετά το “Βerlin Independence Days” και την περιοδεία τους στην Γερμανία με τους Dead Moon, επέστρεψαν στον τόπο του εγκλήματος, τα έπαιξαν όλα στάζοντας ιδρώτα, έδειξαν πόσοι παθιασμένοι είναι και δεν “λυπήθηκαν” το πιστό κοινό τους σε καμμιά στιγμή του τελετουργικού.
Punk, Garage, ωμός και σκλήρος ήχος και 3 μέρες μετά τα αυτιά μου ακόμα πλάθουν ιστορίες με κιθάρες σαν αυτές των Drive, ιστορίες για να διηγείσαι πολλά χρόνια μετά στα εγγόνια σου, όπως λένε…
Kudos to Mixing Roots, που διοργάνωσε τη συναυλία με γερμανική ακρίβεια και την στιγμή που έπρεπε, σε έναν χώρο με δυνατό ήχο και φτήνες μπύρες. Ό,τι έπρεπε.
