Στα γρήγορα: Ντεμπούτο της Ουαλής πολυοργανίστριας στην Tompkins Square.
Την ακούσαμε: Εκεί που ξεκινάς την ακρόαση και πας να ξεστομίσεις «πόσο John Fahey» μονοπάτια ακολουθούν τα δάχτυλα αυτής της τύπισσας με το ψυχρό και σχεδόν κενό βλέμμα πάνω στα τάστα της κιθάρας, βλέπεις τον τίτλο “Requiem for John Fahey” που έρχεται να το επισφραγίσει και επίσημα. Φαίνεται πως οι Nirvana που έφτασαν πρώτη φορά στα χέρια της στα οκτώ της χρόνια, την οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στον Leadbelly και από εκεί σε όλα τα στοιχειωμένα προπολεμικά americana, blues και folk κιτάπια. Δεν νιώθεις πως η απογυμνωμένη κιθάρα και το banjo της, που μπορούν να θυμίζουν από σουίτα μέχρι ανατολίτικο αμανέ, πάγωσαν στο χρόνο, αλλά πως είναι διαχρονικά. Απόδειξη ότι παίζει και σε punk μπάντες.
Τρέξε μακριά: Αν για σένα ο ενισχυτής και η πένα είναι απαραίτητα αξεσουάρ κιθάρας.
Τ’ είπες τώρα; «Θα μπορούσε να προέρχεται μόνο από μία γη στην οποία καλλιεργείται βαμβάκι και καπνός.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 79/100 –Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=PfLJvXNeY-M
