Kenny Wheeler – Songs for Quintet
H μουσική διαθήκη ενός σπουδαίου μουσικού λίγο πριν «φύγει» για το μέλλον…
Το Songs for Quintet είναι μια ηχογράφηση που έγινε το Δεκέμβρη του ΄13 στο Abbey Road Studios και που ευτυχώς πρόλαβε να ακούσει στην τελική της μορφή ο Kenny Wheeler, πριν φύγει απ΄ τη ζωή στα 84 χρόνια του τον περασμένο Σεπτέμβρη. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε όμως διεθνώς στις 14 Ιανουαρίου του ΄15, ημέρα που ο Kenny αν ζούσε θα γιόρταζε τα 85α γενέθλιά του, σαν φόρος τιμής στο μεγάλο δημιουργό του. Ήταν το τελευταίο session του σπουδαίου τρομπετίστα, φλικορνίστα και συνθέτη που σεμνά κι αθόρυβα υπηρέτησε τη τζαζ με εφηβική εμμονή, άπειρο ταλέντο, αστείρευτη φαντασία αδιάλειπτη αφοσίωση και ενεργητικότητα. Είναι το κύκνειο άσμα που ταιριάζει στην μουσική ιδιοφυία του Wheeler και στη δημιουργική διάθεση που τον χαρακτήρισε για όλη του τη ζωή. Ένα τυπικό δείγμα γραφής του, λυρικό, μελαγχολικό αλλά και δυναμικό ταυτόχρονα, με τον γνωστό κομψό και ακριβή αλλά και βαθύ και πλούσιο ήχο που για δεκαετίες χαρακτήριζε τον «τρόπο», το ύφος, το στυλ του συναρπαστικού Kenny Wheeler.
Δίπλα στο flugelhorn του συνθέτη και leader του σχήματος, υπάρχει το πραγματικά συναρπαστικό τενόρο σαξόφωνο του Stan Sulzmann, η κιθάρα του δεξιοτέχνη John Parricelli και τα κρουστά του «επίμονου» Martin France. Μιλάμε δηλαδή για ένα ιδανικό σύνολο, που παραβρέθηκε στην τελευταία δισκογραφική δουλειά ενός μεγάλου διαμετρήματος και ιστορικού αναστήματος, μουσικού της τζαζ λίγο πριν σταματήσει να χτυπάει το βιολογικό του ρολόι.
Ο Wheeler συνομιλεί γόνιμα με όλους τους μουσικούς του, ιδιαίτερα όμως με τον εξαιρετικό σαξοφωνίστα του, τον Stan Sulzmann δίνοντας αξεπέραστα δείγματα γραφής ρέοντος, πρωτότυπου και ευφάνταστου αυτοσχεδιασμού, όπως συμβαίνει στο «κορυφαίο» 1076.
Η μουσική του Wheeler και σ΄ αυτήν τη δισκογραφική δουλειά του είναι λυρική, μελαγχολική κι ευαίσθητη. Ακριβής, λιτή με εκφραστική σαφήνεια και ευαισθησία αλλά και πολυσχιδής, πλούσια και χειμαρρώδης όπου και όταν χρειάζεται, διατρέχει τη τζαζ από το (μετα) be bop μέχρι τη σύγχρονη avant garde και μας κλείνει το μάτι για μια συνωμοσία του «καλού» και του «ωραίου», του λιτού αλλά και ουσιαστικού.
Το Songs for Quintet περιλαμβάνει εννιά συναρπαστικές συνθέσεις, οι περισσότερες σχετικά πρόσφατες και κάνα δυο παλαιότερες: από το κλασικό Old Times που «στάζει» μπλουζ αίσθηση και το κορυφαίου αυτοσχεδιασμού 1076 μέχρι τις γοητευτικού ύφους μελωδίες και ρυθμού βαλς και τάνγκο, «Pretty Liddle Waltz» και «Sly Eyes», αντίστοιχα και βέβαια μέχρι το πρωτοποριακό και κορυφαίο του δίσκου «Jigsaw».
Eίναι μια μουσική σχεδία για το μέλλον που δεν φοβάται τις δυστοπίες και τα σκοτάδια που αυτό προοιωνίζεται γιατί απλούστατα σαν κορυφαίο ανθρώπινο δημιούργημα τις ξεπερνάει. Ένας δίσκος αναφοράς που ακούγεται μετά μανίας και δεν επιτρέπεται να χαθεί από κανέναν που σέβεται τον τζαζ εαυτό του.
Για την ιστορία, ο Wheeler ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την ECM τo 1970, όταν ο Chick Corea πρότεινε στον Manfred Eicher να ακούσει τον αισθαντικό τρομπετίστα με τον οποίο έπαιζαν μαζί στο Αμβούργο σε ένα πειραματικό γκρουπ. Το 1975, ο Eicher κάλεσε τον Wheeler στη Νέα Υόρκη για την ηχογράφηση του Gnu High, ενός θρυλικού πλέον δίσκου, όπου συμμετείχαν ο Keith Jarrett, ο Dave Holland και ο Jack DeJohnette. Με το άλμπουμ αυτό ο Kenny Wheeler αναγνωρίστηκε διεθνώς και οι κριτικοί τον αποθέωσαν. Ακολούθησαν πολλές ακόμα ηχογραφήσεις στην ECM, με προσωπικά άλμπουμ σε συνεργασία με μικρά και μεγάλα μουσικά σύνολα αλλά και οι ηχογραφήσεις των Azimuth με τον John Taylor και την Norma Winstone καθώς και εκείνες ως μέλος του κουιντέτου του Dave Holland ή ως μουσικός ή προσκεκλημένος στις ηχογραφήσεις των John Abercrombie, Pierre Favre, Bill Frisell, Arild Andersen, George Adams, Rainer Brüninghaus, Ralph Towner και Leo Smith. Συμμετείχε επίσης στην Globe Unity και την Berlin Contemporary Jazz Orchestra του Alexander von Schlippenbach, όχι μόνον ως σολίστας αλλά και με δικές του συνθέσεις.
Bugge & Friends
Η αποθέωση του «σύγχρονου». Από τη Νορβηγία φυσικά!
Ο Bugge Wesseltoft και οι φίλοι του, δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια εκρηκτική ομάδα μουσικών που ο καθένας έχει τη δική του έντονη μουσική προσωπικότητα και τη δική του σημαντική διαδρομή στην διεθνή σύγχρονη μουσική σκηνή και φυσικά τη τζαζ σκηνή της χώρας του. Όλοι μαζί όμως, συγκροτούν μια μουσική dream team που στον συγκεκριμένο δίσκο μεγαλουργεί παντρεύοντας τη τζαζ με τον ηλεκτρονικό ήχο, το funk και ενίοτε τη χορευτική δόνηση, προτείνοντας ένα άκουσμα – δυναμίτη για το Σήμερα της Ευρωπαϊκής σκηνής του σύγχρονου αυτοσχεδιασμού.
Στυλοβάτης και οδηγός του εν λόγω σχήματος είναι ο Νορβηγός πιανίστας και κιμπορντίστας Bugge Wesseltoft και συνοδοιπόροι του οι διαλεχτοί Erik Truffaz στην τρομπέτα, Ilhan Ersahin στο τενόρο σαξόφωνο, Marius Roksjo στο ακουστικό και ηλεκτρικό μπάσο, Andreas Bye στα ντραμς, Erik Holm σε διάφορα κρουστά και ο dj Joaquin “Joe” Claussell.
Που ανήκει μουσικά το ιδίωμα αυτής της «τρελής» παρέας, όπου ξεχειλίζει η φαντασία, περισσεύει η ενέργεια, ο δυναμισμός και η διάθεση να αναμειχθούν με φαντασία και μαεστρία μια πανσπερμία ήχων και χρωμάτων, ξεσηκωτικών ρυθμών και υπνωτικών μελωδιών και να αποτελέσουν μια σφιχτή και ολοκληρωμένη ηχοκατασκευή που σε παρασύρει; Εντάξτε το όπου εσείς νομίζετε και αγαπάτε. Εγώ το λέω απλά «σύγχρονη μουσική για την (όποια) μητρόπολη του 21ου αιώνα». Μπείτε στο αυτοκίνητο, κλείστε τα τζάμια και τσιτώστε τον ήχο στο cd player. Bon voyage mesdames et messieurs!
