Στα γρήγορα: Ένατος δίσκος για τους Foo σε παραγωγή του all-star πλέον παραγωγού Greg Kurstin (Adele, Kendrick Lamar) και με εκλεκτές συμμετοχές: Justin Timberlake (φωνητικά στο “Make It Right”), Shawn Stockman (Boyz II Men, φωνητικά στο”Concrete and Gold”), Alison Mosshart ( φωνητικά στα “La Dee Da”, The Sky Is A Neighborhood”) και Paul McCartney (drums στο “Sunday Rain”).
Την ακούσαμε: Ο ίδιος ο Grohl έχει δηλώσει ότι το αποτέλεσμα του δίσκου είναι «η Motorhead εκδοχή του Sgt. Pepper’s». Και εν μέρη μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοεί, μιας και οι μπιτιλικές αρμονίες είναι διάχυτες σε κάποια tracks του δίσκου: στο opening track “T-Shirt”, στην μπαλάντα “The Sky Is A Neighborhood” που μπλέκουν με τα «σκληρά» φωνητικά, στο acoustic “Happy Ever After (Zero Hour)” που «φωνάζει» McCartney. Κατά τ’ αλλά, ο δίσκος κυμαίνεται στα γνώριμα ηχητικά μονοπάτια της μπάντας, με ανθεμικά power pop ρεφρέν (“Run”) που είναι έτοιμα να σείουν τα μεγάλα ακροατήρια της μπάντας, αν και μερικά tracks του δίσκου ακούγονται σαν fillers.
Τρέξε μακριά: Αν για σένα ο Grohl είναι περισσότερο «ο drummer των Nirvana» παρά «ο frontman των Foo Fighters».
Τ’ είπες τώρα; «Είναι ένα album που δεν θα ταράξει τα πράγματα, αλλά ανανεώνει αρκετά το ενδιαφέρον ώστε η μπάντα να συνεχίσει τον κρότο της: και όπως υποψιάζεστε αυτό για τους Foo Fighters σημαίνει πως η αποστολή εξετελέσθη.» –The Guardian
Να τ’ αφήσω; 74/100 –Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=7sRxmYUIQEc
