Ο Ντέιβιντ Φίντσερ, δυστυχώς χωρίς τον απεργό Μάικλ Φασμπέντερ, ήταν ο πρώτος από τους σπουδαίους σκηνοθέτες που φιλοξενεί φέτος το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λονδίνου και αφίχθη στο Royal Festival Hall για να παρουσιάσει τη νέα του ταινία, The Killer- η οποία θα κάνει πολύ σύντομα πρεμιέρα και στις ελληνικές αίθουσες. Η χωρίς πολλούς διαλόγους αλλά γεμάτη σασπένς περιπέτεια, παρακολουθεί έναν πληρωμένο εκτελεστή (Φασμπέντερ) που γυρίζει σχεδόν όλο τον πλανήτη για να διορθώσει ένα λάθος που έκανε σε μια αποστολή και να πάρει εκδίκηση από τους υπεύθυνους.
Η ταινία, που βασίζεται στο ομώνυμο κόμικ, αποτελεί αφορμή για την επανένωση του Φίντσερ με το σεναριογράφο του Se7en, Άντριου Κέβιν Γουόκερ, αλλά και το μουσικό δίδυμο Τρεντ Ρέζνορ και Άτικους Ρος που υπογράφουν για άλλη μια φορά το soundtrack. Κι αν ακούγεται σαν μια ξεκάθαρα αντρική υπόθεση μπροστά και πίσω από την κάμερα. Ο Φίντσερ κάνει και πάλι μια ακτινογραφία της αντρικής ταυτότητας, αυτή τη φορά με επίκεντρο τις εμμονές και τη συναισθηματική απόσταση που γίνεται αυτοσκοπός χωρίς να αποτελεί ανάγκη.
Μετά από μια αισθητή απουσία από τη μεγάλη οθόνη, ο Φασμπέντερ επιστρέφει με ένα ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του, στιβαρός, ανέκφραστος, επικίνδυνος και ακλόνητος. Μιλώντας για την ερμηνεία του, ο Φίντσερ αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους πείστηκε ότι ο βρετανός ηθοποιός ήταν ο ιδανικότερος για να υποδυθεί τον ανώνυμο δολοφόνο: «Πρόκειται για έναν ηθοποιό που έχει μια φοβερή παρουσία, το πρόσωπό του και τα μάτια του μαρτυρούν πολλά, ακόμα και όταν αυτό που του ζητείται να κάνει είναι εντελώς διαδικαστικό», ανέφερε ο σκηνοθέτης. «Έχει μια απίστευτη ακρίβεια σε ό,τι κάνει». Ο Φασμπέντερ τα τελευταία χρόνια έχει επιλέξει να ζει μακριά από το προσκήνιο και συγκεκριμένα στην Πορτογαλία, με την Αλίσια Βικάντερ και το μωρό τους. Φέτος, όμως, ετοιμάζει δυναμικό comeback όχι μόνο στο The Killer, αλλά και στην ποδοσφαιρική κωμωδία του Τάικα Γουαϊτίτι (Tζότζο), Next Goal Wins, που κυκλοφορεί στην Ελλάδα τα Χριστούγεννα. Ο Φίντσερ δήλωσε πανευτυχής που ο ηθοποιός δέχτηκε να πρωταγωνιστήσει στην ταινία γιατί ο ίδιος είναι «τεράστιος θαυμαστής» του.
Ο ρυθμός της ζωής του εκτελεστή, που εναλλάσσεται ανάμεσα στην απόλυτη ακινησία και τη δράση χωρίς ανάσα, αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της ταινίας, σε μεγάλο βαθμό χάρη στη λεπτομερή δουλειά του μοντέρ, Κερκ Μπάξτερ, ο οποίος χαρακτήρισε «ευχαρίστηση» να συνεργάζεται με τον Φίντσερ. Μιλώντας για τη δική του συμβολή στο χτίσιμο του μικρόκοσμου του δολοφόνου, ο Μπάξτερ είπε: «Μελετάς ένα δολοφόνο και της διαδικασίας που ορίζει τη δουλειά του: συνεχώς παρακολουθεί. Η επιτυχία της αποστολής του εξαρτάται από το πόσο έχει τον έλεγχο όταν είναι στο στοιχείο του. Έπρεπε να δείξουμε πόσο ακριβής είναι, πόσο υπολογίζει τα πάντα χωρίς να αφαιρείται. Όταν ξεκινά η δράση και η κάμερα αρχίζει να ζωντανεύει, τότε συμβαίνει το εντελώς αντίθετο στη ζωή του. Δεν είναι τίποτα υπό έλεγχο».
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της ταινίας είναι η απουσία διαλόγων, με τα κάδρα να γεμίζουν μόνο από την αφήγηση και περιγραφή του ήρωα. Ο σχεδιαστής ήχου, Ρεν Κλάις, που ήταν παρών στην πρεμιέρα, είχε να πει: «Δεν ξέρουμε ποιος είναι [ο εκτελεστής] πραγματικά γιατί δεν μιλάει σχεδόν καθόλου στην ταινία. Σύντομα, όμως, θα τον ακούσουμε. Η σιωπή προέρχεται από τη στιγμή που τον ακούμε να μιλάει, είναι σαν τον εσωτερικό μονόλογο του μυαλού του και χρησιμοποιούμε μια τεχνική που λέγεται οριζόντιο ‘μοντάζ’ για να το επιτύχουμε». Όσο για τον Έρικ Μέσερσμιντ, υπεύθυνο για το σχεδιασμό της παραγωγής, η οπτική αρχιτεκτονική της ταινίας ήταν αναπόφευκτα συνδεδεμένη με την πηγή. «Τα κόμικς και το σινεμά είναι σαν κοντινά ξαδέρφια», δήλωσε κατά τη διάρκεια της πρεμιέρας. «Τα κόμικς λένε την ιστορία μέσα από κάδρα. Σε αυτή εδώ την ταινία, μιλήσαμε πολύ για τη σύνθεση των σκηνών και των πλάνων και πώς θα τοποθετηθούν σε αυτά οι χαρακτήρες. Η χρωματική παλέτα, τα κοστούμια, οι τοποθεσίες έπρεπε να “συνεχίζουν”[την αισθητική] του κόμικ».
H ταινία έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Βενετίας, πριν συνεχίσει στο Λονδίνο. Στην Ελλάδα θα προβληθεί στις 26 Οκτωβρίου και στη συνέχεια θα είναι διαθέσιμο από το Netflix, που φιλοξενεί και την προηγούμενη ταινία του σκηνοθέτη, Mank, από την οποία το The Killer με χαρά μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι είναι πολύ καλύτερο και βρίσκει το σκηνοθέτη να επιστρέφει στο στοιχείο του, φέρνοντας στο μυαλό στιγμές του Fight Club και του Κοριτσιού με το Τατουάζ.
