ΑΘΗΝΑ ΜΙΚΡΟΠΟΥΛΟΥ
Η ελληνική αγορά μπορεί εν δυνάμει να στηρίξει πολλά παραπάνω από ένα φεστιβάλ όμοια ή διαφορετικά από το Plissken αρκεί οι υπεύθυνοι τους να δουν τα πράγματα όπως θα τα έβλεπε ένας marketer.
Ένας καλός marketer πριν από όλα σχεδιάζει ένα προϊόν με βάση συγκεκριμένες ανάγκες συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού. Δεν μπορείς να πουλήσεις ένα προϊόν που δεν απαντάει σε καμία ανάγκη και δεν μπορείς να περιμένεις εκατομμύρια από ένα προϊόν που απαντάει στις ανάγκες περιορισμένου κοινού. Εκτός κι να το υπερτιμολογήσεις γνωρίζοντας ότι το κοινό σου θα κάνει τα πάντα να καταβάλλει το τίμημα προκειμένου να ικανοποιήσει την ανάγκη του. Βέβαια κι εδώ υπάρχουν τεχνικές για καλές πωλήσεις. Μπορείς να δημιουργήσεις ανάγκες και να απαιτήσεις και υψηλό τίμημα.
Τα διαμάντια Tiffany’s είναι τόσο ακριβά που εκ των πραγμάτων απευθύνονταν πάντα σε λίγους. Κάποτε στις ΗΠΑ, ήρθε η στιγμή να απευθυνθούν σε μεγαλύτερο κοινό. Λάνσαραν μία καμπάνια που προωθούσε τα μονόπετρα απευθυνόμενη σε όλους (όλοι αγοράζουν τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους μονόπετρο στην Αμερική) με το μήνυμα ‘’Γιορτάζοντας τις Μεγαλύτερες Ιστορίες Έρωτα του Κόσμου , από το 1837’’. Αποτέλεσμα: Έκρηξη πωλήσεων, διείσδυση στο ευρύ κοινό.
Κάθε φεστιβάλ και οι πωλήσεις του ορίζονται από το μουσικό στίγμα του line up του, το πλήθος των καλλιτεχνών που θα εμφανισθούν, το πλήθος του κοινού στο οποίο απευθύνονται αυτοί οι καλλιτέχνες, τον χώρο και την περιοχή που γίνεται αυτό και τελικά το σύνολο της προσφοράς του στον υποψήφιο θεατή και το πώς αυτή θα επικοινωνηθεί.
Παράδειγμα Primavera:
Πόλη Βαρκελώνη (πληθυσμός 1.620.000 κάτοικοι ήτοι 3, 5 φορές περίπου πιο κάτω από αυτόν της Αθήνας). Ξεκίνησε σαν η χαρά του indie πριν από πολλά χρόνια. Πριν τρία χρόνια είχε 50.000 θεατές.
Πέρσι έκανε sold out από τον Μάρτιο για 150.000 περίπου κόσμο. Η περσινή επιτυχία θα μπορούσε να γίνει case study.Το line up ήταν πολυσχιδές, από pop και hip hop μέχρι indie, rock, electro, experimental και dance καλύπτοντας πάρα πολλά είδη μουσικής κι άρα πολλά διαφορετικά lifestyles και τυπολογίες μουσικόφιλων. Το φεστιβάλ επικοινωνήθηκε έγκαιρα ξεκινώντας από τον Σεπτέμβριο της προηγούμενης χρονιάς με σχεδόν χολιγουντιανό τρόπο, teasers και την σταδιακή ανακοίνωση εξαιρετικών headliners στο line – up, περιλάμβανε το come back των Blur και των MBV μεταξύ άλλων αλλά και τους Jesus And The Mary Chain και WU TANG CLAN, όλες ‘’συλλεκτικές’’ επανεμφανίσεις .
Σε ποιους απευθυνόταν; Εντάξει οι Ισπανοί ήταν ο κύριος κορμός του κοινού αλλά υπήρχαν χιλιάδες θεατών από όλη την Ευρώπη με πρωταγωνιστές τους Άγγλους. Θεατές όλων των ηλικιών που πήγαν να δουν τα ινδάλματά τους όταν ήταν νέοι ή πιτσιρικάδες που λατρεύουν το hip hop. Η πολυσυλλεκτικότητά της Primavera στα είδη μουσικής εξασφαλίζει μεγάλο κοινό που μπορεί να εξασφαλίσει μεγάλο τζίρο αλλά και να τραβήξει μεγάλους χορηγούς όπως η Heineken ή η Ray Ban. Κι άρα μεγάλα έσοδα.
Αλλά υπάρχει και κάτι παραπάνω. Σημαντική μερίδα του κοινού δεν είναι αυτό που λέμε core μουσικόφιλοι. Αγαπάνε τη μουσική αλλά μπορεί να μην είχαν ιδέα ποιοι είναι οι Knife ή ο Dan Deacon. Επισκέπτονται όμως το φεστιβάλ σαν ένα εναλλακτικό προορισμό διασκέδασης, ταξιδιού, αναψυχής. Το πρωί βόλτες στην Βαρκελώνη και το βράδυ βόλτες στο Parc El Forum , με φλερτ, γνωριμίες, ψώνια και hanging out με φόντο τη μουσική. Είναι το ολοκληρωμένο πακέτο που προσφέρει το φεστιβάλ που μετράει. Το ότι δηλαδή το βλέπουν σαν έναν πιο πλούσιο σε εμπειρίες τουριστικό προορισμό City Break.
Η Αθήνα είναι ιδανικός προορισμός City Break. Έχει πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις και το πρωί και το βράδυ. Είναι ένας μοναδικός προορισμός που συνδυάζει πλήθος τουριστικών προϊόντων όπως συνηθίζουμε να λέμε στην ορολογία του Destination Marketing. Ακρόπολη, μουσεία από το Αρχαιολογικό και της Ακρόπολης ως το μοναδικό Βυζαντινό Μουσείο αλλά και το Μουσείο Μπενάκη, οι διαδρομές του Ιστορικού Τριγώνου, καταπληκτικό φαγητό, αυθεντικά μαγαζάκια, night life για όλα τα γούστα και όλες τις ηλικίες. Γιατί να μην μπορεί να γίνει κι ένας προορισμός αυτού που ονομάζεται Συναυλιακός ή Νεανικός Τουρισμός όπως η Βαρκελώνη ή ακόμα και το κοντινό μας Βελιγράδι με το ΕΧΙΤ;
Το Plissken τόλμησε φέτος ένα εξαιρετικό line-up με πολλούς και δημοφιλείς καλλιτέχνες. Επίσης μέσα από τις σελίδες του στα κοινωνικά δίκτυα προσέγγισε την επικοινωνία του με πιο μαρκετινίστικο τρόπο δημιουργώντας hype και προσμονή.
Όμως όσον αφορά το line – up είναι niche, απευθύνεται στον πυρήνα των ψαγμένων μουσικόφιλων και των επιρροών τους. Αυτό δεν είναι κακό. Είναι μια πολύ καλή αρχή.
-
Αν το line –up γινόταν πιο πολυσυλλεκτικό για να αγγίξει και περισσότερους μουσικόφιλους και από διαφορετικές ηλικίες και τυπολογίες σε σχέση με το lifestyle τους
-
Αν ο χώρος του ήταν κάπου πιο ανοιχτά κι άνετα, πχ στην παραλία
-
Αν προσέφερε κι άλλες εμπειρίες πλην του μουσικού ξεσαλώματος με την αφρόκρεμα της ψαγμένης μουσικής σκηνής για να αποτελέσει πχ ένα εναλλακτικό φεστιβάλ νέων με επίκεντρο τη μουσική
Ίσως τότε να μην αφορούσε 2-3.000 κόσμο αλλά δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους από όλη την Ευρώπη που θα έρχονταν για να δουν την Αθήνα και τους αγαπημένους τους καλλιτέχνες , 2 σε 1 δηλαδή.
Και σίγουρα τότε δεν θα μπορούσε απλά το Plissken να γίνει η δική μας Primavera αλλά κι η Αθήνα εκτός από προορισμός city break ένας ιδανικός προορισμός νεανικού και συναυλιακού τουρισμού.
H Aθηνά Μικροπούλου είναι Σύμβουλος Marketing και Επικοινωνίας.
ΘΩΜΑΣ ΜΑΧΑΙΡΑΣ
Το φετινό Plissken Festival έχει ένα εξαιρετικό line-up. Πολλά από τα ονόματά του έχουν εμφανιστεί και στο παρελθόν στην Ελλάδα (Black Lips, Wooden Shjips, Girls VS Boys, Dirty Beaches, No Age, The Soft Moon, 65Days Of Static, Fuck Buttons, Nightmares On Wax, Dub Pistols) αλλά υπάρχουν και οι Wild Beasts, Crocodiles,Suuns που δεν έχουν ξανάρθει ποτέ, δίπλα στα άλλα που, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, με ευχαρίστηση θα ξανάβλεπα.
Έχει ασκηθεί πολλή κριτική στο συγκεκριμένο φεστιβάλ τα προηγούμενα χρόνια, κυρίως σε σχέση με την απουσία ενός «ονόματος / κράχτη», όπως συνηθίζουμε να λέμε, που θα τραβήξει περισσότερο κόσμο, σε σχέση με τα πολλά αξιόλογα ανερχόμενα και, ως επί το πλείστον, άγνωστα που συνήθως απαρτίζουν το line-up του. Με αυτή τη λογική, μάλλον το ίδιο συμβαίνει και φέτος, αλλά προσωπικά δε θυμάμαι πότε είχαμε την ευκαιρία στο παρελθόν να δούμε τόσο πολλά καλά groups μαζεμένα σε ένα διήμερο.
Δεν ξέρω ποια μπορεί να είναι η μελλοντική του εξέλιξη. Πιθανότατα να κρίνει πολλά η φετινή του πορεία. Προς το παρόν, δεν έχουμε λόγο να το συγκρίνουμε με ένα φεστιβάλ που μαζεύει δεκάδες χιλιάδες κόσμου από ολόκληρη την Ευρώπη, τη στιγμή που η μέχρι στιγμής ιστορία του δείχνει πως δεν το έχει αγκαλιάσει ούτε καν το, εκ των πραγμάτων, περιορισμένο κοινό στο οποίο απευθύνεται εντός των τειχών.
Ελπίζω αυτό να αλλάξει φέτος. Γιατί, στο φινάλε, καλό και άγιο το ετήσιο ταξίδι στο Primavera, που για πολλούς αποτελεί σημείο αναφοράς για ολόκληρη τη χρονιά, αλλά όταν γίνεται μια τέτοια προσπάθεια μπροστά στα μάτια και τα αυτιά μας καλό είναι να τα έχουμε αμφότερα ανοιχτά και να την υποστηρίξουμε όσο μπορούμε.
Ο Θωμάς Μαχαίρας κάνει συναυλίες με την Fuzz Productions.
