Asian Dub Foundation: «Με τη μουσική μας προσπαθούμε να κινητοποιήσουμε τον κόσμο παγκοσμίως»

Όταν κυκλοφόρησε το “Fortress Europe”, οι Asian Dub Foundation μετρούσαν ήδη δέκα χρόνια στην μουσική σκηνή. Η λονδρέζικη ηλεκτρονική μπάντα είχε καταφέρει να διαφοροποιηθεί από το τότε “New Asian Cool” ρεύμα που επικρατούσε στην Αγγλία και να καταστήσει σαφές πως δεν πρόκειται για μία απλή μουσική συνάντηση νεαρών Ασιατών μεταναστών του νοτιοανατολικού Λονδίνου. Η μουσική τους ήταν ανέκαθεν πολιτική, χαρακτηρίζονται άλλωστε ως το τελευταίο οργισμένο συγκρότημα της Βρετανίας, ενώ οι ίδιοι συμφωνούν πως η μουσική μπορεί να λειτουργήσει σαν κοινός τόπος για διεθνή διάλογο.

Στη δική τους περίπτωση, το δυνατό μπάσο, το πανκ και το αγαπημένο τους bhangara -το μπέρδεμα funk και ασιατικών στοιχείων του ‘70- παντρεύονται, τους κρατά ζωντανούς και ακούραστους για είκοσι και πλέον χρόνια και τους ξαναφέρνουν στην Ελλάδα με τις αποσκευές τους πλούσιες σε νέους ήχους και υποσχόμενοι ένα live που δε θα αφήσει κανένα αδιάφορο. Πριν όμως από την άφιξή τους στο Gagarin205 την Κυριακή 1η Μάρτη, οι ADF μίλησαν στην Popaganda για τη μουσική τους, τον ΣΥΡΙΖΑ (στο φεστιβάλ του οποίου είχαν παίξει μερικά χρόνια νωρίτερα) και φυσικά το rescore του La Haine του Mathieu Kassovitz που συνοψίζει υπέροχα τη μουσική τους και ωθεί τον τελευταίο να τους επευφημεί παθιασμένα.

Αν πρέπει να περιγράψετε τη μουσική σας με πέντε λέξεις, ποιες θα επιλέγατε; Αφοσιωμένη, ενεργητική, χορευτική, προκαλώντας σκέψη.

Μπορεί η μουσική να λειτουργήσει σαν “διεθνής γλώσσα”; Να κινητοποιεί τον κόσμο από κάθε άκρη της γης; Αυτό πιστεύουμε. Αυτό κάνουμε κι αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε.

Ξαναντύσατε μουσικά το “Μίσος” του Kassovitz με μεγάλη επιτυχία. Γιατί αυτή την ταινία; Έχει αλλάξει ο τρόπος που εκφράζεται ο φυλετικός ρατσισμός; Από την πρώτη στιγμή που μας προσέγγισε το The Barbican Arts Centre του Λονδίνου και μας το πρότεινε, φάνηκε να ταιριάζει στη φάση και τη μουσική μας, οπότε συμφωνήσαμε. Μας άρεσε η ταινία έτσι κι αλλιώς από πριν. Είναι μία πολύ καλή ταινία και μία αξέχαστη εμπειρια.
Τα μέσα έχουν αλλάξει προφανώς. Πιο πολύ και γρηγορότερα, αλλά φαίνεται να ισχύουν διαχρονικά τα ίδια κλισέ. Αποδεχόμαστε τους ανθρώπους όπως τους βλέπουμε, υπάρχει καλό και κακό σε κάθε έθνος, τάξη, θρησκεία. Απλώς όλοι χρειαζόμαστε καλύτερη εκπαίδευση.

Πριν μερικά χρόνια παίξατε στο φεστιβάλ της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς προβάλλεται αυτή η αλλαγή του πολιτικού περιβάλλοντος στο εξωτερικό; Εσείς πιστεύετε πως θα υπάρξει πραγματική αλλαγή ή οι  ιδεολογίες θα παραμεριστούν για το «καλό όλων»; Τα περισσότερα μέσα εδώ (σ.σ. στην Αγγλία) προσπάθησαν να το προβάλλουν ως κάτι το ανησυχητικό. Στη Μεγάλη Βρετανία έχουμε συνηθίσει μία διοίκηση που συμβαδίζει με τις τράπεζες. Για παράδειγμα το κράτος διασώζει τις διεφθαρμένες τράπεζες οι οποίες όμως ακόμα και σήμερα παραβιάζουν το νόμο. Και το μόνο που γίνεται είναι η επιβολή κάποιων προστίμων.
Ελπίζουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να επενδύσει και πάλι στις κοινότητες, κάνοντας πράγματα για τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Το ευχόμαστε, αλλά έχουν ν’αντιμετωπίσουν ισχυρούς αντιπάλους…Θέλουμε ν’αποκτήσουμε μια καλύτερη εικόνα των πραγμάτων μόλις έρθουμε εκεί. Θέλουμε καλύτερες μέρες για όσους έχουν ταλαιπωρηθεί.

Ποια είναι η ιδανική συναυλία; Μπορείτε να επιλέξετε χώρα, μέρος και φυσικά, τους μουσικούς. Jimi Hendrix, James Brown (στα παλιά του) και οι Asian Dub Foundation οπουδήποτε. Θα είμαστε εκεί!

Τι να περιμένει το ελληνικό κοινό από την επερχόμενη συναυλία σας; Πολλή και καλή ενέργεια, σεβασμό από εμάς προς το κοινό. Καλές μελωδίες με μια θετική αύρα…πραγματικά ανυπομονούμε γι ’αυτό.