Το παγκάκι του κανένα του Μισέλ Φάις. Ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα μικρό θεατρικό που θυμίζει ποιήμα. Διαδραματίζεται στην πόλη της Αθήνας, όπου αποκαλύπτονται ανάκατες σκέψεις και παρατηρήσεις δύο ανώνυμων ανδρών και μιας γυναικείας φωνής. (εκδόσεις Πατάκη)
Η αναχώρηση του Νίκου Θέμελη. Το κύκνειο άσμα του συγγραφέα που εκδόθηκε μετά θάνατόν του παραλληλίζει δύο διαφορετικές εποχές. Τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης 1821-1825 και το 2009. Ο ήρωας της πρώτης εποχής και ιστορίας είναι ο Λάζαρος Χατζημιχαήλ, τσιφλικάς του Ναυπλίου. Ο απόγονός του με το ίδιο όνομα, ανώτερος δικάστικος στο επάγγελμα πρωταγωνιστεί στη σύγχρονη εποχή. Μια ενδιαφέρουσα πλοκή όπου το σύγχρονο παίρνει τη μορφή του παρελθόντος, μέσα από τα διλήμματα των δυο ηρώων. (επίμετρο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, εκδόσεις Μεταίχμιο)
Το κονάκι του Φιν του Τζέιμς Τζόϊς. Δέκα αφηγήσεις που αποτελούν ένα άτυπο πρόπλασμα της Αγρύπνιας των Φίνεγκαν επιχειρούν να αποδώσουν στιγμιότυπα από την ιρλανδική ιστορία και μυθολογία έκτασης 1500 χρόνων. Το αποτέλεσμα είναι σύντομα, πυκνά και εύστοχα κομμάτια υψηλής και ξεκαρδιστικής πρόζας που αποδίδεται δεξιοτεχνικά στη μετάφραση αυτού του απαιτητικού λεξικά κειμένου: “Ο επίσκοπος ο Μπέρκλεϊ, αρχιδρυίδης της ιρλανδικής θρησκείας, φορώντας τον επταχρωματικό επταποχρωσιακό κοκκινοκιτρινοπρασινομπλεγαλαζολουλακοβιολετή μανδύα του, εξήγησε κατόπιν εις τον Πατρίκιο, τον λευκοχίτωνα” και “τα διστακτικά γαλάζια μάτια σαν θυμάρι πάνω σε πετροσέλινο, το σμαλτωμένο ινδικό πετράδι στου ηγεμόνα το καταραμένο δαχτυλίδι ολόιδιο σαν λαδόχρωμη φακή” (από την αφήγηση της “Ιρλανδικής θρησκείας”). (μετάφραση Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδόσεις Ψυχογιός)
Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ του Τζέφρυ Τσώσερ. Ο συγγραφέας γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1340 και πέθανε το 1400. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε στα κοινά αγγλικά της εποχής του Μεσαίωνα και όχι στα λατινικά ή γαλλικά όπως συνηθιζόταν, με αποτέλεσμα να θεωρείται ακρογωνιαίος λίθος της αγγλικής λογοτεχνίας. Μια εύθυμη συντροφιά προσκυνητών ξεκινάει το οδοιπορικό της προς τον Καθεδρικό του Καντέρμπερυ, με το που μπαίνει ο Απρίλης. Τριάντα περίπου άντρες και γυναίκες από διάφορα επαγγέλματα της μεσαίας τάξης, όπως του Έμπορου και του Μυλωνά, μια Ηγουμένη, ένας Ιππότης και άλλοι, διηγούνται από μία ιστορία ο καθένας για να περάσει η ώρα. Μέσα από τις ιστορίες τους ψυχογραφείται η κοινωνία, τα ήθη και η νοοτροπία ενός πανοράματος συνθηκών ζωής. (μετάφραση Δημοσθένης Κορδοπάτης, εκδόσεις Μελάνι)
