Δεν αγωνίστηκε χθες η Αγγλία αλλά κατά κάποιο (τραγικά ειρωνικό φυσικά) τρόπο ήταν η μέρα της, αφού μέχρι τις 8.30 το βράδυ βρισκόταν ακόμα εν ζωή (έστω και με τεχνητή υποστήριξη) στη διοργάνωση, ελπίζοντας σε μια νίκη της Ιταλίας που θα τη διατηρούσε στην κατάψυξη μέχρι και την τελευταία αγωνιστική. Όταν πρόκειται όμως για την Αγγλία σε μεγάλα τουρνουά, η ελπίδα πεθαίνει πάντα πρώτη. Η Ιταλία έχασε, οι Άγγλοι μπήκαν στο οικείο τους mood προβληματισμού, περίσκεψης και καταλογισμού ευθυνών, ο Μπαλοτέλι γλύτωσε τον ασπασμό της Βασίλισσας, και η Κόστα Ρίκα κατήγαγε περήφανη και άξια νίκη, κάνοντας χαρούμενους όλους τους λάτρεις της Υψηλής Λογοτεχνίας ανά την υδρόγειο για την επικράτηση μιας ομάδας που έχει στις τάξεις της έναν Μπόρχες κι ένα Μπολάνιο. Επίσης απεδείχθη για πολλοστή φορά πόσο γελοία και άκυρη είναι η επίσημη κατάταξη ομάδων της FIFA. Η Ιταλία καλά να πάθει, αφού μας έπρηξαν όλοι όσοι (και όσες) παρακολουθούν ποδόσφαιρο μια φορά κάθε δύο καλοκαίρια με τον (ευνούχο και απόντα χθες) γενειοφόρο Μεσσία Πίρλο. Καλά νέα για τους υπόλοιπους θεατές που περιμένουν πλέον με ανυπομονησία την αναμέτρηση Ιταλίας – Ουρουγουάης, ένα ματς που προβλέπεται να μας χαρίσει σπουδαίο θεάμα, γκολ, ακόμα και ξύλο.
H Κόστα Ρίκα κατήγαγε περήφανη και άξια νίκη, κάνοντας χαρούμενους όλους τους λάτρεις της Υψηλής Λογοτεχνίας ανά την υδρόγειο για την επικράτηση μιας ομάδας που έχει στις τάξεις της έναν Μπόρχες κι ένα Μπολάνιο.
Η Γαλλία συνέχισε για δεύτερο ματς τη γεμάτη αυτοπεποίθηση περατζάδα της στην πασαρέλα με το 5-2 επί της Ελβετίας (6-2 αν δεν είχε «μπασκετικά» ακυρωθεί το γκολ του Μπενζεμά στο φινάλε ως εκπρόθεσμο), κάνοντας κάποιους παλαιούς αποικιοκράτες να ανησυχούν βλέποντας τους Bleus να πανηγυρίζουν στο δεύτερο γκολ χορεύοντας κάτι σαν afrosalsa, τελετουργία στην οποία οι Άγγλοι και οι Γερμανοί παίκτες δε θα έμπαιναν ποτέ ούτε σε δέκα αιώνες, ασχέτως της καταγωγής κάποιων ποδοσφαιριστών και της multi culti διάθεσης τους. Δύσκολο να αντιπαθήσεις τους Γάλλους πάντως, ειδικά αν έχεις σημαδευτεί για πάντα από εκείνο τον συγκλονιστικό ημιτελικό που είδες παιδάκι το ’82 με τον άδικο αποκλεισμό τους στα πέναλτι από τους Γερμανούς.
Η αναμέτρηση της Ονδούρας με τον Ισημερινό ξεκίνησε την πρώτη πρωινή με την προοπτική είτε να μπει στο τρίπτυχο κακοποίησης του αθλήματος («να επέμβει η Ιντερπόλ!» που είχε πει παλιά ο Γεωργίου) μαζί με το Ελλάδα – Ιαπωνια και το (εκτός συναγωνισμού) Ιράν – Νιγηρία, είτε να δούμε σπαγγέτι γουέστερν με φορεία. Τελικά, η εξέλιξη υπήρξε αρκετά συμβατική με την Ονδούρα να προηγείται με τέρμα του – πρώην ποδοσφαιριστή της Βέροιας – Κόστλι, για να γυρίσει το ματς με τα δύο γκολ του Βαλέντσια. Το Εκουαδορ τώρα ελπίζει να πετάξει έξω την Ελβετία, αποκλείοντας έτσι άλλη μια ομάδα της Γηραιάς Ηπείρου που μοιάζει να ζορίζεται στους τροπικούς με τόσες μπόμπες Caipirinha κάθε βράδυ.