20 βιβλία ελληνικής λογοτεχνίας για τις γιορτές

Έργα εντελώς διαφορετικών τάσεων –αρκετά από τα οποία, είναι αναμφίβολα υψηλών προδιαγραφών- περιλαμβάνει η πρόσφατη παραγωγή της ελληνικής λογοτεχνίας. Μυθιστορήματα και διηγήματα που συνδυάζουν την αντικειμενική και την υποκειμενική αλήθεια με τη -συχνά παιγνιώδη- προσφυγή σε διάφορα αφηγηματικά είδη: Την περιπέτεια και το παραμύθι. Την εξομολόγηση και την εναλλαγή φανταστικού και πραγματικού. Τα αυτοβιογραφικά στοιχεία και τον στοχασμό. Τις υποβλητικές αφηγήσεις και την ιστορική αλήθεια. Τα πάθη και τις ερωτικές εικόνες. Αλλά και το μυστήριο με τις ακραίες ανατροπές. Εδώ, προτείνουμε 20 από τα πιο ενδιαφέροντα και ικανά δείγματα. Καλές γιορτές…

Στο νέο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη, παρακολουθούμε τον ήρεμο και ευσυνείδητο κορνιζά Στέλιο Σπούγια, ιδιοκτήτη της επιχείρησης «Τέλειον», τη σύζυγό του Χιονία, που τον έχει εγκαταλείψει και έχει παντρευτεί έναν άλλον άνδρα στο μεταξύ, τον γιο τους Χρόνη, ένα δοτικό και σπάνιο πλάσμα, καθώς και τη σύντροφο του τελευταίου, την Κλέα Γκιζελή. Όλοι αυτοί πρωταγωνιστούν σε ένα σύγχρονο θρίλερ σαν αρχαία τραγωδία, σαν ένα υπαρξιακό νουάρ που ξεδιπλώνεται στον θεσσαλικό κάμπο. Και η κορυφαία Ελληνίδα συγγραφέας, κάνει αυτό που ξέρει καλά: λογοτεχνία υψηλών αξιώσεων.

Δημήτρης Μαμαλούκας
Τα παράξενα Χριστούγεννα του κυρίου Σέριμαν
Εκδόσεις: Μονόκλ
Σελίδες: 108

 Λίγο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων μια απρόσμενη συνάντηση μ’ έναν νέο άντρα θα αλλάξει τη ρουτίνα του κυρίου Σέριμαν. Η μοίρα θα τον οδηγήσει στη μικρή Μαντλίν και η ζωή του θα βρει επιτέλους νόημα. Μια ασυνήθιστη ιστορία, ένα σύγχρονο παραμύθι για τη ζωή, τον θάνατο και προπαντός την ελπίδα. Ο Μαμαλούκας, μας προσφέρει μια επιδέξια ιστορία που συγκινεί βαθιά μέσα από προαιώνια θέματα όπως η μοναξιά, η φιλία, η θυσία και η λύτρωση – υλικά από τα οποία έχουν φτιαχτεί οι πιο συναρπαστικοί μύθοι.

Αύγουστος Κορτώ
Η καρδιά του πατέρα μου
Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 176

«Για χρόνια, η αγάπη σου για μένα κι η αγάπη μου για σένα μιλούσαν άλλη γλώσσα. Κανείς μας δεν έφταιγε γι’ αυτό: η ζωή είχε μπει ανάμεσά μας. Έπρεπε να μεγαλώσω για να δω καθαρά το πρόσωπό σου, να καταλάβω πόσα σου χρωστώ. Δυο τρόπους ξέρω μόνο να χαρίζομαι: ν’ αγαπώ, και να γράφω. Και καθώς ήδη σ’ αγαπάω απέραντα, σου χαρίζω αυτό το βιβλίο. Το μυστήριο της τρυφερής, μεγάλης σου καρδιάς ήτανε πάντα διάφανο». Μετά το «Βιβλίο της Κατερίνας», ο Αύγουστος Κορτώ καταθέτει με γνήσια συγγραφική δεινότητα, μία αφοπλιστική αφήγηση για τη σχέση με τον πατέρα του Τάσο, μια συγκινητική και αφοπλιστική εξομολόγηση αγάπης και ευγνωμοσύνης, η οποία καταφέρνει και μας αφορά όλους.

Φοίβος Οικονομίδης
Γιακαράντες
Εκδόσεις: Εστία
Σελίδες: 240

Ο Δημήτρης Μπακάλμπασης είναι μηχανικός λογισμικού σε ένα από τα μεγαλύτερα social media παγκοσμίως και πρόσφατα ξεκίνησε να πηγαίνει σε ψυχολόγο για να διαχειριστεί το άγχος του. Κάτι, που στην αρχή μοιάζει με fake news, αποδεικνύεται πραγματικό: όλο και περισσότεροι άνθρωποι, κυρίως νέοι, υποκύπτουν σε μια ολοκληρωτική, ανεξήγητη εξάντληση. Μεταξύ τους και ο συγκάτοικός του. Ο Δημήτρης θα αναζητήσει έναν τρόπο για να παραμείνει λειτουργικός. Καθώς όμως το μυαλό του καταρρέει και ο κόσμος συνεχίζει να γυρνάει λες και δεν συμβαίνει τίποτα, θα αναζητήσει μια διέξοδο: οτιδήποτε μπορεί να τον ανακουφίσει. Μια ιστορία για όλα όσα κάνουμε, προκειμένου να αποσπάσουμε την προσοχή μας από την κάποτε ανυπόφορη πραγματικότητα. Κι ένα μυθιστόρημα στοχαστικής αναζήτησης και βραδυφλεγούς δράσης. Από τον νέο, χαρισματικό συγγραφέα Φοίβο Οικονομίδη, που πριν από δύο χρόνια κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα για το μυθιστόρημα «Βορράς».

Γιάννης Παλαβός
Το παιδί
Εκδόσεις: Ίκαρος
Σελίδες: 80

Η βραβευμένη, εμβληματική συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Αστείο» του Γιάννη Παλαβού, που αγαπήθηκε από χιλιάδες αναγνώστες και μεταφράστηκε σε τρεις γλώσσες – Γαλλικά, Γερμανικά, Βουλγαρικά- με δεκαεπτά διηγήματα μικρής ή μεγαλύτερης έκτασης, κατέστησε εξαρχής αντιληπτό το σπάνιο ταλέντο του συγγραφέα. Εδώ, επανέρχεται στο είδος που διαπρέπει: το διήγημα. Πρόκειται για δώδεκα διηγήματα, «καρποί μιας κερασιάς που ανθίζει κάτω απ’ το νερό». Παιδιά, γονείς, αλεπούδες, σπουργίτια, χωράφια, άγιοι. Ο Γιάννης Παλαβός, στον φυσικό του χώρο.

Βαγγέλης Μπέκας
Γένεσις
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Σελίδες: 331

Σε ένα ειδυλλιακό νησί της Ελλάδας, μια νεαρή αντιεισαγγελέας -γόνος περίφημης δικαστικής δυναστείας- θα ανακαλύψει μια πλεκτάνη που συνδέει τη δικαστίνα μητέρα της με ένα κύκλωμα παρανόμων, το οποίο λυμαίνεται τον τουρισμό, τη βαριά βιομηχανία του τόπου. Στην εξιχνίαση των εγκλημάτων θα εμπλακεί κι ένας γιατρός που μέχρι πρόσφατα ακολουθούσε αποστολές σε ριψοκίνδυνα μέρη του πλανήτη. Δυο κόσμοι διαφορετικοί σε ταραγμένη έλξη, ενώ ανακαλύπτουν διαρκώς άγνωστες πτυχές του παρελθόντος. Θα μπορούσε να ήταν απλώς ένα λοξό love story με φόνους, όμως ο οραματιστής αστυνόμος Αντύπας θα σπεύσει να επέμβει με τις τεχνικά εξελιγμένες μεθόδους του. Φανατικός της τεχνητής νοημοσύνης. Και η ζωή τους γίνεται εν αγνοία τους μια δυστοπία του παρόντος. Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα, στο οποίο η τεχνητή νοημοσύνη ανατρέπει τους κανόνες της αστυνομικής λογοτεχνίας, διαταράσσοντας τις έννοιες της αλήθειας, της ελευθερίας και της δημιουργίας.

Χρήστος Βακαλόπουλος
Νέες αθηναϊκές ιστορίες
Εκδόσεις: Εστία
Σελίδες: 110

Ο Χρήστος Βακαλόπουλος (1956-1993) αντιπαρέθεσε την πολιτική των χρόνων της Μεταπολίτευσης και την Ιστορία με το αίτημα της χαμένης αυθεντικότητας και ταυτότητας. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 θα δημοσιεύσει τα μυθιστορήματα «Υπόθεση μπεστ σέλερ» (1980) και «Οι πτυχιούχοι» (1984), καθώς και τη συλλογή διηγημάτων «Νέες αθηναϊκές ιστορίες» (1989). Τα διηγήματα αυτά, είναι διαποτισμένα από την προβληματική και την οπτική του χαρισματικού συγγραφέα που ενώ ήταν νοσταλγικός απεχθανόταν τις μυθοποιήσεις του χαμένου χρόνου και πίστευε μόνο στο τώρα. Δυνατή γραφή, υψηλή αισθητική και τα περισσότερα εξ αυτών διαθέτουν και σήμερα «μια αντηλιά αιωνιότητας».

Βασιλική Πέτσα
Δεν θ’ αργήσω
Εκδόσεις: Πόλις
Σελίδες: 144

Λίβερπουλ, 1989-2009. Είκοσι χρόνια μετά την ποδοσφαιρική τραγωδία που συντάραξε τη Βρετανία. Ένας άλλος κόσμος, μια άλλη ζωή. Η πόλη αναπτύσσεται δυναμικά, οι αλλοτινοί έφηβοι -η Κέισι, ο Άντι, η Τζέσικα, ο Τζον- μεγάλωσαν, άλλαξαν συνήθειες, προσαρμόστηκαν σε μια ήσυχη καθημερινότητα, απέκτησαν οικογένεια, σταθερές δουλειές. Όλοι; Όχι όλοι. Ο κεντρικός ήρωας, ιδιοκτήτης φωτογραφείου που φυτοζωεί, αναγκάζεται να επιστρέψει νοερά στην εποχή που τα τείχη έπεφταν ή έμεναν ακλόνητα, κατά περίπτωση, για να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος. Ένα μυθιστόρημα για το τι σημαίνει, μερικές φορές, να είσαι επιζών: να αγωνίζεσαι να προχωρήσεις μπροστά, να ξαπλώνεις κατάκοπος το βράδυ, και το επόμενο πρωί -κάθε πρωί-, ανοίγοντας τα μάτια, να συνειδητοποιείς πως δεν βρίσκεσαι ούτε βήμα μακριά. Πως είσαι ακόμα εκεί.

Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Φάλτσα κεφαλής
Εκδόσεις: Πατάκη
Σελίδες: 192

«Μήνες έψαχνα τίτλο γι’ αυτά τα διηγήματα» σημειώνει ο συγγραφέας και προσθέτει: «Είχα βρει καμιά δεκαριά, όμως κανένας δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Μια μέρα πήγα να βάψω το αυτοκίνητο – ο βαφέας ήταν ένας Ρωσοπόντιος που μιλούσε σπαστά ελληνικά. Μου είπε πως θα χρειαστεί μια βδομάδα να κρατήσει το όχημα για να κάνει τη βαφή. Και συμπλήρωσε γενναιόδωρα: «Θα σου δώσω αυτό το “Seicento” [ένα «FIAT» παλιατζούρα τριακονταετίας] να κυκλοφορείς, να κάνεις τη δουλειά σου μέχρι να τελειώσω». «Και πόσο το πήρες αυτό το Seicento;» τον ρωτώ. «Πεντακόσια ευρώ μεταχειρισμένο», μου απαντάει, «αλλά έριξα άλλο ένα χιλιάρικο και του άλλαξα μπουζί, σασμάν, τα πάντα, μέχρι και φάλτσα κεφαλής». Μόλις άκουσα τι είπε, σκέφτομαι: «Αμάν, βρήκα τίτλο». Ο άνθρωπος ήθελε να πει «φλάντζα κεφαλής», όμως λόγω του ότι δεν ήξερε καλά ελληνικά, έκανε το λάθος (που είναι και το σωστό) λέγοντας: “Φάλτσα κεφαλής”».

Ντόρα Ρωζέττη
Η ερωμένη της
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 248

Στα νεοελληνικά γράμματα, η πρώτη συγγραφέας που πραγματεύτηκε το θέμα της γυναικείας ομοφυλοφιλίας –το 1929, σχεδόν ταυτόχρονα με τις δυτικές χώρες- δίνοντάς μας ένα πρωτοποριακό βιβλίο σε μια πολύ πρώιμη εποχή, υπέγραψε με το ψευδώνυμο Ντόρα Ρωζέττη. Τίτλος του μυθιστορήματος: «Η ερωμένη της». Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος ήταν ο πρώτος που αφιέρωσε ένα ολόκληρο δισέλιδο εγκώμιο στην «Νέα Εστία» για την εξαίρετη γραφή της. Αλλά και ο τελευταίος. Οι υπόλοιποι συγγραφείς και κριτικοί της εποχής ακόμα και οι πιο προοδευτικοί πέταξαν το βιβλίο στο καλάθι των αχρήστων. Και όμως, αυτό το πρωτοποριακό, τολμηρό, παθιασμένο, αλλά συνάμα λυρικό, τρυφερό και γεμάτο ευαισθησία έργο εκφράζει συστηματικά προβληματισμούς για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία της εποχής, για το δικαίωμά της στην εργασία, για την ανισότητα των σχέσεων, την ανδρική κακομεταχείριση και απιστία, την ελευθερία της γυναίκας -η οποία κατακτάται μόνο μέσω της εργασίας και την οικονομική ανεξαρτησία της- και ασφαλώς για το δικαίωμα στη σεξουαλική προτίμηση.

Άρης Αλεξανδρής
Τρία επί ψυχής
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 320

Το «Τρία επί ψυχής» είναι η ιστορία της Άνι, που σήμερα γίνεται 30. Η Άνι έχει πολλές αποφάσεις να πάρει: να ξεπεράσει επιτέλους τον θάνατο του παιδικού της φίλου· να αποκωδικοποιήσει την περίεργη σχέση που έχει αναπτύξει με τη μητέρα του· να αντιμετωπίσει με γενναιότητα τη δική της μητέρα. Είναι, επίσης, η ιστορία του Φίλιππου Κάππα, του παιδικού φίλου της Άνι που πέθανε μυστηριωδώς στο σχολείο όταν ήταν 16 ετών. Αλλά είναι και η ιστορία της κυρίας Κάππα, της μητέρας του Φίλιππου Κάππα, η οποία δεν σταματά να ψάχνει την αλήθεια με τους πιο ανορθόδοξους τρόπους. Το «Τρία επί ψυχής» είναι μια ιστορία για τους ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν, για τις μεταμορφώσεις των ανθρώπων, για τους μύθους που πλάθουν για να επιβιώσουν. Αν τα φαντάσματα υπήρχαν, αυτή θα ήταν μια ιστορία φαντασμάτων. 

Έλενα Μαρούτσου
Ντόμινο. Η τέχνη των αλυσιδωτών πτώσεων
Εκδόσεις: Κίχλη
Σελίδες: 176

Επτά αλληλένδετα διηγήματα, με το τέλος του καθενός να αποτελεί το έναυσμα για την εκκίνηση του επόμενου. Οι κεντρικοί ήρωες, παίκτες γύρω απ’ το ίδιο τραπέζι αλλά και αθύρματα της Τύχης και του Χρόνου, είναι δεμένοι τόσο μεταξύ τους όσο και με το περιβάλλον με ορατά ή αόρατα νήματα. Έτσι, κάθε πτώση προκαλεί ένα κύμα νέων αλυσιδωτών πτώσεων, που άλλοτε είναι καταστροφικές και άλλοτε γίνονται έναυσμα για αναγέννηση και επανεκκίνηση, καθώς η σκυτάλη της δράσης περνά συνεχώς από το χέρι της ζωής σε αυτό του θανάτου και αντίστροφα.

Εύα Στάμου
Σωματογραφία
Εκδόσεις: Αρμός
Σελίδες: 228

Στιγμιότυπα από την ερωτική σχέση δύο γυναικών δοσμένα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση και ύφος εξομολογητικό από μια νεαρή γυναίκα σε αναζήτηση της ταυτότητάς της. Δύσκολες οικογενειακές σχέσεις, παράτολμες κινήσεις, εθισμοί κι ένας αστερισμός εφήμερων γνωριμιών συνθέτουν τον καμβά της περιπέτειας όπου οι ήρωες δοκιμάζουν τα όριά τους. Ένα αφήγημα για τα πάθη του σώματος και τις ανάγκες της ψυχής.

Πέτρος Τατσόπουλος
Το παιδί του διαβόλου
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 364

Στη χώρα όπου δημοφιλείς άγιοι, νεκροί εδώ και τρεις αιώνες, απαιτούν κάθε είκοσι πέντε χρόνια να τους αλλάζουν τα άμφια και αγράμματοι καλόγεροι συνομιλούν με σαύρες ή ρίχνουν στα σκουπίδια τον Δαρβίνο, ακόμα και η πιο παρανοϊκή τερατολογία εντάσσεται σε μια ιδιότυπη «κανονικότητα» ενώ ταυτόχρονα κάθε απόπειρα για την άρθρωση στοιχειωδώς «ορθού λόγου» αντιμετωπίζεται ως «εξωφρενική», αν όχι ως υπαγορευμένη από τον ίδιο τον Διάβολο. Πάνω και πίσω από αυτή τη μεσαιωνική παλινδρόμηση, στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη συναίνεση των πολιτικών αρχών και τη δικαιοσύνη ηχηρά απούσα, στήνεται ένας θηριώδης «εισπρακτικός μηχανισμός» γύρω από ανεξέλεγκτα «ιερά λείψανα» κι εξόφθαλμες «απάτες θαυμάτων» με ανυπολόγιστα κέρδη. Ο Πέτρος Τατσόπουλος, δεκαοχτώ χρόνια μετά τη γλυκόπικρη «Καλοσύνη των ξένων», επανέρχεται με μια αυτοβιογραφική αφήγηση υψηλής έντασης και με την ανυποχώρητη πρόθεση να πει τα πράγματα με το όνομά τους.

Δημήτρης Στεφανάκης
Πάντα η Αλεξάνδρεια
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Σελίδες: 232

Το καλοκαίρι του 1961 η Αλεξάνδρεια δεν είναι πια η πόλη της ακμής αλλά το τοπίο μιας αντιπαράθεσης με την Ιστορία. Μετά τον αδόκητο χαμό του πατέρα της και την απώλεια της οικογενειακής περιουσίας η Δάφνη Χάραμη ατενίζει τον ορίζοντα της φυγής από την Αίγυπτο του Νάσερ, νιώθοντας πως θα αφήσει πίσω της ένα πολύτιμο κομμάτι ζωής. Από έναν κόσμο που βυθίζεται στα βαθιά νερά του χρόνου ο Δημήτρης Στεφανάκης διασώζει τη φωτεινή αίσθηση για τη ζωή. 

Βασίλης Τσιαμπούσης
Χυμευτή αγάπη μου
Εκδόσεις: Εστία
Σελίδες: 196

Τον Οκτώβριο του 1972, δυο χρόνια πριν από την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, ο εικοσάχρονος Κώστας έρχεται να φοιτήσει στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Στη σχολή συνδέεται με τη Γιάννα. Ο έρωτάς τους καταλήγει εκρηκτικός και ξέφρενος. Αλλά κάποια απροσδόκητα γεγονότα βάζουν ταφόπλακα στη σχέση τους. Εκείνος, «ερωτευμένος μέχρι θανάτου», προσπαθεί απελπισμένα να την ξανακερδίσει. Η νέα νουβέλα του συγγραφέα είναι ένα τολμηρό και τρυφερό κείμενο για τον έρωτα και τον πόνο του χωρισμού, με πλούσιες αναφορές στη μουσική, τη ζωγραφική και την πολιτική κατάσταση της εποχής, που θύμιζε θέατρο του παραλόγου.

Αταλάντη Ευριπίδου
Εκείνοι που δεν έφυγαν
Εκδόσεις: Πόλις
Σελίδες: 174

Καλύπτοντας το διάστημα από την oθωμανική κατοχή μέχρι και σήμερα, τα διηγήματα της συλλογής εξιστορούν το χρονικό ανθρώπων στο περιθώριο της Ιστορίας: γυναίκες, κουήρ άτομα, εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, μπάσταρδα, σεξεργάτριες – ήταν ανέκαθεν παρόντες, παρότι σπάνια ορατοί, και ποτέ δεν έφυγαν. Επτά ιστορίες με φόντο μια ολοένα και λιγότερο μυθική Ελλάδα, όπου οι θρύλοι χάνονται, η ελευθερία στηλιτεύεται και η αλληλεγγύη είναι το μόνο που απομένει.

Τάσος Αλεξιάδης
Στο χέρι αστέρια
Εκδόσεις: Εστία
Σελίδες: 120

Ένα πεταμένο γάντι βοηθά ένα παιδί να ζήσει, έστω και για λίγο, το όνειρό του. Μια άνοιξη η γη γεννά έναν πέτρινο άνθρωπο. Ένα παιδί επιμένει να μη μεγαλώσει γιατί δεν θέλει να ξεχάσει τα χρώματα. Το πόδι της κυρίας Ευαγγελίας τρέχει μόνο του στα δάση, ντυμένο μ’ ένα καλσόν στο χρώμα του ουίσκυ. Είκοσι πέντε διηγήματα που μιλούν με ελάχιστες λέξεις και αφοπλιστική αμεσότητα για τη σκληρότητα της παιδικής ηλικίας και των γηρατειών, για τη μνήμη, την απώλεια, τα καλοπροαίρετα και μη παιχνίδια του μυαλού, και, εν τέλει, για το πόσοι διαφορετικοί άνθρωποι μπορεί να κρύβονται μέσα σε έναν και μόνο από εμάς.

Ανδρέας Αποστολίδης
Μικρά κατασκοπευτικά
Εκδόσεις: Άγρα
Σελίδες: 192

Μια περιπλάνηση μέσα από εξηνταδύο μικρές ιστορίες στον κόσμο της κατασκοπείας και της τρομοκρατίας στον 20ό και στις αρχές του 21ου αιώνα. Η αιματηρή πρακτική της έχει γίνει καθεστώς στον σύγχρονο κόσμο: από την NKVD και την KGB, τη Μ16 και τη CIA, στη Φράξια Κόκκινος Στρατός, τη Μοσάντ και τη Χαμάς, στον Κάρλος, το LSD και το πλουτώνιο. Μια εθιστική πρακτική και παγίδα για όσους παίρνουν μέρος. Άρνολντ Ντόυτς, Πάβελ Σουντοπλάτοφ, Κιμ Φίλμπυ, Άντονυ Μπλαντ, Ραφαέλ Ειτάν, Μάρκους Βολφ, Τζωρτζ Μπλέηκ, Ουάντι Χαντάντ, Γιοχάννες Βάινριχ, Αλεξάντερ Λιτβινένκο κ.ά.: ιστορίες εξαπάτησης και τρόμου. Οι φανερές και οι αθέατες ψυχολογικές πλευρές του «διπρόσωπου» ή «παράνομου», που θυσιάζει ή «χτίζει» τη ζωή του για έναν «ιερό» σκοπό. Η δημιουργία μιας δεύτερης ταυτότητας, που μοιάζει με τη συγγραφική πρακτική. Έμπνευση, κυνισμός και φαντασία.
Μια προσωπική επιλογή «σκηνών» του Ανδρέα Αποστολίδη, με τον Τζων λε Καρρέ να συνοψίζει: «Πώς μπορεί να γίνει κανείς κατάσκοπος».

Ανδρέας Κότσιφας
Αμνησία
Εκδόσεις: Γκοβόστη
Σελίδες: 298

Αύγουστος του 1945, στο Μόναχο. Ο Πόλεμος έχει τελειώσει πριν λίγους μήνες και η ανθρωπότητα ψάχνει τα πατήματά της μέσα από τα συντρίμμια του ολέθρου. Κάπου εκεί, στις ίδιες συντεταγμένες, δύο νεαρά παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, συναντώνται κατά τύχη, αναζητώντας και αυτά το βηματισμό τους. Ο αγώνας τους να ανασηκωθούν μοιάζει τιτάνιος, ειδικά κάτω από το βάρος της μνήμης, που στοιχειώνει την κοπέλα, και της αμνησίας, από την οποία πάσχει ο νεαρός. Κανείς δεν μπορεί να πει αν είναι προτιμότερο να θυμούνται πια ή να ξεχάσουν. Όσο περνούν οι μέρες κι ο Αύγουστος κοντεύει να τελειώσει, τόσο πιο αποκαλυπτική γίνεται η Ιστορία, επιδρώντας κι άλλο στις ψυχές των ηρώων.