Τα τελευταία 24ωρα, παρακολουθούμε μουδιασμένες και μουδιασμένοι τις εξελίξεις που από στην αδιάκοπη αιματοχυσία στη Γάζα και τη γενοκτονία που τελείται. Οι ισραηλινές δυνάμεις σφυροκοπούν ανελέητα τη Ράφα, στην οποία είχαν καταφύγει 1,4 εκατομμύριο εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους περίπου 600.000 παιδιά, που πλέον δεν μπορούν να κατευθυνθούν πουθενά αλλού και να αναζητήσουν καταφύγιο. Οι Ένοπλες Δυνάμεις του Ισραήλ (IDF) έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους το πέρασμα της Ράφα, το οποίο αποτελεί τη μοναδική πύλη μεταξύ Αιγύπτου και Γάζας για την ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ η εισβολή έρχεται μετά τη δήλωση του Ισραήλ ότι θα συνεχίσει τη στρατιωτική του επιχείρηση στην πόλη στη νότια Λωρίδα της Γάζας, ακόμη και αφού η Χαμάς γνωστοποίησε ότι αποδέχθηκε την πρόταση κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα που υποβλήθηκε από τους μεσολαβητές του Κατάρ και της Αιγύπτου.
Στο μεταξύ, η τηλεοπτική μετάδοση του Al Jazeera στο Ισραήλ κόπηκε την περασμένη Κυριακή, ύστερα από απόφαση της ακροδεξιάς κυβέρνησης Νετανιάχου να κλείσει το καταριανό τηλεοπτικό δίκτυο στη χώρα, με το επιχείρημα ότι συνιστά «απειλή για την εθνική ασφάλεια». Μετά το κλείσιμο του σταθμού, η ισραηλινή αστυνομία πραγματοποίησε έφοδο σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ το οποίο χρησιμοποιείτο από το Al Jazeera ως το ντε φάκτο γραφείο του και κατέσχεσε τον εξοπλισμό του. Η ελευθερία της έκφρασης καταπατάται, το ανθρώπινο δικαίωμα στην πρόσβαση στην πληροφορία παραβιάζεται και το Ισραήλ συνεχίζει να διαπράττει τα εγκλήματά του μακριά από τα ραντάρ της δημοσιότητας.
Την ίδια στιγμή, οι καταλήψεις στα μεγαλύτερα αμερικανικά πανεπιστήμια αναχαιτίζονται βίαια από τις αρχές, οι οποίες προχωρούν σε συλλήψεις φοιτητών και ακαδημαϊκών που ζητούν την κατάπαυση πυρός στη Γάζα και την απόσυρση επενδύσεων από το Ισραήλ. Το φοιτητικό κίνημα έχει εξαπλωθεί σε τουλάχιστον 21 αμερικανικές Πολιτείες παρά τις μαζικές συλλήψεις που ξεπερνούν πλέον τις 2100 από την έναρξη των κινητοποιήσεων στις 18 Απριλίου. Στο αποκορύφωμα της βίαιης καταστολής, στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια την περασμένη Πέμπτη, αστυνομικοί χτύπησαν με τα κλομπ τους και άρπαξαν με τη βία φοιτητές διαλύοντας την κατάληψη.
Κι όμως, λίγο πιο πέρα από τον αγώνα των φοιτητών και φοιτητριών της Αμερικής, και τα βλέμματα που είναι στραμμένα στη Ράφα, «όλα κυλούν ρολόι»: Το βράδυ της Δευτέρας, εν μέσω στρατιωτικής επιχείρησης, έξω από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη τα φλας ήταν στραμμένα στο κόκκινο χαλί και τις καθυστερημένες εισόδους διασημοτήτων στο Met Gala 2024. Το φετινό dress code της εκδήλωσης υψηλής ραπτικής, ήταν βασισμένο στον «Κήπο του Χρόνου», την ομώνυμη ιστορία του J.G. Ballard για έναν πλούσιο κόμη και μια κόμισσα που κρύβονται στο πολυτελές σπίτι και τον κήπο τους, προσπαθώντας να γυρίσουν πίσω τον χρόνο καθώς ένα οργισμένο πλήθος πλησιάζει τη βίλα τους. Ενώ οι λαμπεροί καλεσμένοι επιχειρούσαν να αναπαραστήσουν με πανάκριβα ρούχα κορυφαίων σχεδιαστών μόδας «την αναπόφευκτη μοίρα της αριστοκρατίας», φιλοπαλαιστίνιοι διαδηλωτές βάδιζαν στη λεωφόρο Madison κατευθυνόμενοι προς το Μουσείο, επιχειρώντας να εκπληρώσουν την «προφητεία». Τι ειρωνεία.
Καθώς ο πόλεμος στη Γάζα -που υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις ΗΠΑ- διανύει τον έβδομο μήνα βιαιοπραγιών, την ημέρα που ο Ισραηλινός πρωθυπουργός απέρριψε μια ακόμα συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, και, ενώ στη Ράφα νεκρά παιδιά εντοπίζονταν κάτω από τα συντρίμμια, δισεκατομμυριούχοι όπως ο Τζεφ Μπέζος και ο Μάικλ Μπλούμπεργκ και διασημότητες όπως η Κιμ Καρντάσιαν και η Κάιλι Τζένερ – που είχαν πληρώσει 75.000$ για να παραστούν στο event – περπατούσαν αμέριμνοι και αμέριμνες στο κόκκινο χαλί, προκαλώντας την οργή των διαδηλωτών. Η ομάδα ακτιβιστών Within Our Lifetime κατάφερε να φτάσει σε απόσταση αναπνοής από τα ξενοδοχεία Mark και Carlyle όπου οι celebrities ετοιμάζονται για το gala, φωνάζοντας «λευτεριά στην Παλαιστίνη». Μια γυναίκα είπε σαρκαστικά στους αστυνομικούς «ναι, προστατέψτε τους εκατομμυριούχους». Τελικά, αρκετοί διαδηλωτές συνελήφθησαν από το NYPD – όπως ήταν, δυστυχώς, αναμενόμενο.
Ενώ τα “extra” φορέματα και κοστούμια του Met Gala κατέκλυζαν το βράδυ το feed μας, το internet συνέχιζε να καταναλώνει με αμείωτους και φρενήρεις ρυθμούς τις εξελίξεις του beef μεταξύ δύο Αμερικανών ράπερ που ξεκίνησε αρκετούς μήνες πριν, του Drake και του Kendrick Lamar. (Εν συντομία, κυκλοφόρησαν με διαφορά λίγων λεπτών δύο νέα κομμάτια το πρωί του Σαββάτου, με ισχυρισμούς και σπόντες περί οικογενειακής βίας αλλά και «κρυφών» παιδιών. Συγκεκριμένα στο κομμάτι του Drake “Family Matters”, ο ράπερ υπονοεί πως ένα από τα παιδιά του Kendrick Lamar δεν είναι δικό του).
Όσο δύσκολο κι αν πιστεύουμε πως είναι να νοιάζεται κανείς για έναν «ραπ πόλεμο» στη μέση ενός πραγματικού πολέμου, ο Drake και ο Lamar έχουν καταφέρει να επισκιάσουν κάθε είδηση που αφορά στους βομβαρδισμούς στη Γάζα – όπως αποδεικνύουν οι αλγόριθμοι των social media – και να στρέψουν το ενδιαφέρον των συζητήσεων στη μεταξύ τους μαρκετινίστικη διαμάχη, κάνοντας ορισμένες και ορισμένους να αναρωτηθούμε πόσο πιο ελπιδοφόρος θα μπορούσε να είναι αυτός ο κόσμος, αν οι γνώσεις μας για τον πόλεμο ήταν τόσο λεπτομερείς, όσο εκείνες για το beef των ράπερ. Παράλληλα, όσο δύο πρεσβευτές της ραπ τσακώνονται σαν μικρά παιδιά, υπάρχουν ορισμένοι που δράττονται της δημοφιλίας τους για να μιλήσουν για τον πόλεμο στη Γάζα και τα εγκλήματα του Ισραήλ. Ο Αμερικάνος ράπερ Macklemore κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες το κομμάτι Hind’s Hall, απαιτώντας «λευτεριά στην Παλαιστίνη» και κατακεραυνώνoντας τον πρόεδρο Μπάιντεν και τους καλλιτέχνες συναδέλφους του, που σωπαίνουν ως «συνένοχοι» μπροστά στην εθνοκάθαρση που τελείται.
Στην Ευρώπη πάλι, τα βλέμματα είναι στραμμένα στη Eurovision, με τους καλλιτέχνες και τις καλλιτέχνιδες που συμμετέχουν να δίνουν το παρών σε πάρτυ, κόκκινα χαλιά και άλλα events. Για την Παλαιστίνη, ούτε λόγος. Πριν από λίγες μέρες οι διοργανωτές δήλωσαν πως επιφυλάσσονται του δικαιώματος να αφαιρέσουν οποιεσδήποτε παλαιστινιακές σημαίες και φιλοπαλαιστινιακά σύμβολα από το show – ενώ οι σημαίες του κράτους-σφαγέα, Ισραήλ, το οποίο συμμετέχει κανονικά στον διαγωνισμό, θα κυματίζουν αγέρωχες (κανονικά θα κυματίζει και η σημαία στο χρώμα του ουράνιου τόξου της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Γιατί η παλαιστινιακή να μην έχει μια θέση δίπλα σ’ αυτή;). Η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση, διοργανώτρια του διαγωνισμού, υποστήριζε πάντα ότι η Eurovision είναι ένα «μη πολιτικό γεγονός». Η απαγόρευση όμως των παλαιστινιακών σημαιών και συμβόλων, έναντι εκείνων του Ισραήλ (στον α’ ημιτελικό επέπληξαν τον Σουηδό τραγουδιστή Eric Saade, επειδή εμφανίστηκε στη σκηνή με ένα keffiyeh), θα έλεγε κανείς πως αποτελεί από μόνη της μια πολιτική δήλωση.
Όπως και στο Met Gala, οι φιλοπαλαιστινιακές ομάδες αναμένεται να διοργανώσουν μεγάλες διαδηλώσεις στο Μάλμε με σκοπό να ευαισθητοποιήσουν. Είναι όμως αυτό αρκετό;
Η φράση “All eyes on Rafah” την οποία ακτιβιστές και ακτιβίστριες ανά τον κόσμο βροντοφωνάζουν, πρέπει σε σκοτεινές στιγμές σαν κι αυτές να γίνεται πράξη. Με το βλέμμα μας στραμμένο σε αυτά που έχουν πραγματική αξία.
![[Ταξίδι στο αστικό τοπίο], του Ευάγγελου Ρουσάκη](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/10/Noites-Apoikies-Euaggelos-Rousakis-300x200.jpg)
