Δύο μόλις ημέρες μας χωρίζουν από τις φετινές εθνικές εκλογές και ο προεκλογικός αγώνας συνεχίζεται μέχρι και την τελευταία στιγμή. Μέσα από συνεντεύξεις και ομιλίες ανά την Ελλάδα, τα κόμματα είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τις βασικές θέσεις τους για την επόμενη τετραετία.
Ένα καίριο ζήτημα, το οποίο, ωστόσο, δεν θίχτηκε όσο θα θα περίμενε η νέα (κυρίως) γενιά, είναι εκείνο των δικαιωμάτων των πιο ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας. Στην προσπάθειά της να φέρει στο προσκήνιο την πολύ σημαντική αυτή ενότητα, η Popaganda φιλοξενεί υποψήφιες βουλεύτριες και υποψήφιους βουλευτές για να τοποθετηθούν, μεταξύ άλλων, επί τούτης.
Η Αννέτα Καββαδία, δημοσιογράφος, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υπεύθυνη φεμινιστικής πολιτικής και φύλου, και υποψήφια βουλεύτρια Βόρειου Τομεά Αθηνών, μας μίλησε για όλα εκείνα που οφείλουν να μας αφορούν.
Κα. Καββαδία, θα ήθελα να ξεκίνησουμε από το ζήτημα των έμφυλων και ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων, το οποίο δυστυχώς δεν θίχτηκε καθόλου στο debate των πολιτικών αρχηγών. Ακόμη παλεύουμε για την αποδοχή του όρου γυναικοκτονία στη δημόσια σφαίρα – και φυσικά για τη νομική του αναγνώριση – παρ’ όλο που το 2022 καταγράφηκαν τουλάχιστον 24 γυναικοκτονίες στη χώρα από το femicide.gr. Ποιες είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά στα δικαιώματα των θηλυκοτήτων αλλά και της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας για την επόμενη τετραετία;
Ξέρετε αυτή η ερώτηση έχει για εμένα εξαιρετικό ενδιαφέρον αφενός γιατί ως φεμινίστρια αγωνίζομαι χρόνια για τα δικαιώματα των γυναικών και των θηλυκοτήτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, αφετέρου γιατί απεχθάνομαι όσο τίποτα είτε το pinkwashing – πρακτική που κατά κόρον ακολούθησε η απερχόμενη κυβέρνηση – είτε αντιδραστικές απόψεις, όπως του ΚΚΕ, που κρύβονται πίσω από κάποια φαντασιακή αντίσταση. Μπορούμε ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να πούμε πως στο πεδίο των δικαιωμάτων πήγαμε πολύ καλά και έχουμε βάλει ρότα να τα πάμε ακόμα καλύτερα. Νομοθετήσαμε ως κυβέρνηση το Σύμφωνο Συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, έγινε πράξη με νόμο η Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου – νομοσχέδιο στο οποίο ήμουν και εισηγήτρια. Επί ημερών μας κυρώθηκε η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την ενδοοικογενειακή βία και έγινε επίσης νόμος η υποχρεωτική ποσόστωση γυναικών στο 40% των ψηφοδελτίων των κομμάτων, από 30% που ήταν πριν. Στον Ποινικό Κώδικα, που τόσο πολύ λοιδωρήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε το πάγιο αίτημα των φεμινιστικών συλλογικοτήτων ώστε η ερωτική συνεύρεση χωρίς ρητή συναίνεση να συνιστά βιασμό και να τιμωρείται αναλόγως.
Εμείς και εσωκομματικά τα αλλάξαμε, τα αλλάζουμε όλα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι το μόνο κόμμα στην Ελλάδα στο οποίο η εκπροσώπηση ανδρών – γυναικών στα όργανα λήψης αποφάσεων αλλά και στα ψηφοδέλτια, είναι 50-50. Φυσικά μένουν πολλά να γίνουν και τα έχουμε προγραμματίσει. Αν η κοινωνία μας δώσει τη δυνατότητα με την ψήφο της, θα θεσμοθετηθεί – επιτέλους – ο γάμος για τα ομόφυλα ζευγάρια, θα αναγνωριστούν όλες οι οικογένειες και θα θεσμοθετηθεί και η τεκνοθεσία για όλ@. Θα θεσμοθετηθεί ως ξεχωριστής απαξίας αδίκημα η γυναικοκτονία καθώς από το 2021 έχουμε ευθυγραμμιστεί με το αίτημα των γυναικών και όλων των θηλυκοτήτων να καθιερωθεί στην ελληνική νομοθεσία το έγκλημα με σεξιστικά χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, αποψυχιατρικοποιούμε τις τρανς ταυτότητες στο κράτος και τη διοίκηση, δημιουργούμε μονάδες ημιαυτόνομης διαβίωσης για φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων που αποκλείονται από οικογενειακά και κοινωνικά περιβάλλοντα, θεσμοθετούμε τη συμμετοχή των εκπροσώπων των ΛΟΑΤΚΙ+ Οργανώσεων στα κέντρα λήψης αποφάσεων, τα οποία πρέπει να δημιουργηθούν σε όλη την κλίμακα των πολιτειακών οργάνων. Τέλος, σκοπεύουμε να εντάξουμε τη σεξουαλική εκπαίδευση, ως υποχρεωτικό μάθημα σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, οριζόντια, προτάσσουμε τη συνεχή επιμόρφωση των εκπαιδευτικών σε έμφυλα και ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα και αλλάζουμε τα σχολικά εγχειρίδια έτσι ώστε να είναι συμπεριληπτικά.
Τα δικαιώματα των ΑμΕΑ, είναι επίσης μία θεματική που ήρθε στο πολιτικό προσκήνιο με πολύ μεγάλες καθυστερήσεις. Ο κ. Τσίπρας στο debate των πολιτικών αρχηγών έκανε μία αναφορά σε αυτά, χωρίς ωστόσο να του δοθεί η δυνατότητα να μιλήσει εκτενέστερα για τις θέσεις σας. Ποιες είναι λοιπόν οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των συνανθρώπων μας με ειδικές ανάγκες;
Το Σχέδιο Δράσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τα δικαιώματα των ανάπηρων ατόμων εξειδικεύεται σε εννιά στρατηγικούς άξονες, που αφορούν την προσβασιμότητα στο δομημένο, φυσικό και ψηφιακό περιβάλλον, την έμφυλη διάσταση της αναπηρίας, το δικαίωμα στην υγεία, την
παιδεία, την εργασία, την ανεξάρτητη διαβίωση/αυτοδιάθεση και τη δικαιοπρακτική αυτονομία, τον πολιτισμό-αθλητισμό-αναψυχή και τέλος την κοινωνική ενεργοποίηση και ενημέρωση.
Συγκεκριμένα προτείνουμε:
Τέλος, θεσμοθετούμε την συμπεριληπτική εκπαίδευση για τους ανάπηρους μαθητές και προσλαμβάνουμε δασκάλους και καθηγητές ειδικής εκπαίδευσης, καθιερώνουμε την ισότιμη συμμετοχή των ανάπηρων ατόμων στον πολιτισμό,τον αθλητισμό και την ψυχαγωγία, εκπονούμε πολιτικές που λαμβάνουν υπόψη την έμφυλη διάσταση της αναπηρίας και εξαλείφουν κάθε διάκριση που αφορά τα χαρακτηριστικά της εθνικότητας, φυλής, γλώσσας, θρησκευτικών πεποιθήσεων και κοινωνικής τάξης.
Στα ψηφοδέλτια της προοδευτικής συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ, συναντάμε και υποψήφιες/ους του συντηρητικού χώρου. Πού αποσκοπεί αυτό το άνοιγμα στο κόμμα σας και πώς θα μπορούσε να προσελκύσει τη νέα γενιά στους πόλους σας – τους καλλιτέχνες σπουδαστές, για παράδειγμα, τα δικαιώματα των οποίων βρέθηκαν στο στόχαστρο μιας συντηρητικής κυβέρνησης τους τελευταίους μήνες;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι το μεγαλύτερο κόμμα του αριστερού, δημοκρατικού, προοδευτικού χώρου στην Ελλάδα, εδώ και πάνω από 10 χρόνια.
Με αυτήν την έννοια, έτσι κι αλλιώς, αντλεί δυναμική, στελέχη, ψηφοφόρους από όλα τα στρώματα της κοινωνίας, από κάθε περιοχή, από διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα. Αυτή είναι μια γενική μέριμνα που ωστόσο εξειδικεύεται. Υποψήφιες στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι πολλές ριζοσπάστριες και φεμινίστριες, είναι μια πληθώρα νέων ανθρώπων – μεταξύ τους και με μεταναστευτική καταγωγή, επισφαλείς εργαζόμενοι, άνεργες κ.ο.κ. Τα ψηφοδέλτιά μας κοσμούν άτομα των κινημάτων και, φυσικά, καλλιτέχνες που με τις κινητοποιήσεις τους τον τελευταίο καιρό ανέδειξαν τα προβλήματα του κλάδου περισσότερο από ποτέ στο παρελθόν. Δείτε τα ψηφοδέλτιά μας, δείτε σε επιμέρους περιφέρειες πόσοι πραγματικοί καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες – και όχι σελέμπριτις – βρίσκονται στις γραμμές μας για τους οποίους και τις οποίες είμαστε περήφανοι και περήφανες.
Το ερώτημα είναι απλό: Πώς θα μπορέσουν να αυξηθούν οι μισθοί εφόσον κυβερνήσετε, πώς θα μπορέσει να υπάρξει μείωση στις τιμές κρίσιμων αγαθών;
Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει δυο συγκεκριμένα πράγματα σε σχέση με αυτά: «αύξηση μισθών, μείωση τιμών». Σε ό,τι αφορά το πρώτο πρέπει προφανώς να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός. Εμείς θέτουμε ως κάτω όριο τα 880 ευρώ, χωρίς υποκατώτατο μισθό για νέους και νέες, και μάλιστα λέμε πως αυτός ο μισθός χρειάζεται να αυξάνεται κατά τη διάρκεια του έτους αναλόγως με το ύψος του πληθωρισμού, αυτό που ονομάζεται «τιμαριθμική αναπροσαρμογή». Λέμε επίσης πως οφείλουμε τουλάχιστον μια αύξηση 10% στους δημοσίους υπαλλήλους που δεν έχουν δει αύξηση στους μισθούς τους τα τελευταία πολλά χρόνια. Παράλληλα, θα επαναφέρουμε τις τριετίες γιατί υπάρχουν εργαζόμενες και εργαζόμενοι στη χώρα μας που έχουν να δουν αυξήσεις στους μισθούς τους από το 2011 παρόλο που π.χ. μπορεί να παντρεύτηκαν έκτοτε και να έχουν και δύο παιδιά! Ταυτόχρονα, θα επανέλθει η ανακουφιστική για τους συνταξιούχους 13η σύνταξη που τόσο λοιδόρησε η ΝΔ.
Σε ό,τι αφορά τη μείωση τιμών, θα μηδενίσουμε τον ΦΠΑ σε προϊόντα άμεσης, απόλυτης ανάγκης για τους πολίτες και με εκτεταμένους ελέγχους στην αγορά θα φροντίσουμε οι τιμές να πέσουν. Σε άλλα προϊόντα ο ΦΠΑ θα μειωθεί δραστικά. Η πρακτική αυτή έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στην Κύπρο, στην Ισπανία, δεν είναι καθόλου ανέφικτη, έχουμε ήδη αργήσει! Κι από την άλλη πρέπει να μειωθεί ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης, δηλαδή ο ΦΠΑ της ενέργειας, έτσι ώστε να έχουμε φθηνότερα καύσιμα και ρεύμα, στον χαμηλότερο συντελεστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Στοιχίζουν αυτά; Βεβαίως και στοιχίζουν, ωστόσο στοιχίζουν πολύ λιγότερο από το… πάρτι που γίνεται μέχρι σήμερα και που με τον ΣΥΡΙΖΑ θα τελειώσει. Τι γίνεται σήμερα; Οι ιδιωτικοί πάροχοι ενέργειας και πολλοί προμηθευτές των προϊόντων που αγοράζουμε, αφενός αισχροκερδούν με το πρόσχημα του πληθωρισμού, αφετέρου επιδοτούνται και από την κυβέρνηση! Όμως, ως εδώ! Τα χρήματα θα πηγαίνουν στους πολίτες της εργατικής και της μεσαίας τάξης και όχι στο «παρακράτος της αισχροκέρδειας», όπως το χαρακτήρισε υποψήφια βουλεύτρια της ΝΔ.
Το αφήγημα της ασφάλειας, έχει κατασκευαστεί και αναπαραχθεί καλά την τελευταία τετραετία. Η «φίμωση» των δημοσιογράφων, οι παρακολουθήσεις τους, αλλά και η δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, σχηματίζουν μία τελείως διαφορετική εικόνα. Ταυτόχρονα, η αστυνομική αυθαιρεσία και καταστολή είδαμε να φτάνει σε πρωτοφανή επίπεδα – ακόμα και στις ειρηνικές πορείες για το έγκλημα στα Τέμπη. Την στιγμή επίσης που το ΕΣΥ παραμένει υποστελεχωμένο, οι προσλήψεις αστυνομικών και η αγορά νέου εξοπλισμού, καλά κρατούν. Τι σκοπεύει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ γι΄αυτή την ανελευθερία, ανισότητα και αστυνομική βαρβαρότητα;
Εμείς λέμε πως αντί για πανεπιστημιακή αστυνομία, θα προσλάβουμε πανεπιστημιακούς καθηγητές. Αντί για θέαμα στα Εξάρχεια με πάνοπλους ρόμποκοπ, εμείς θα δώσουμε την ευκαιρία σε γιατρούς και νοσηλευτές να στελεχώσουν κάθε κέντρο υγείας και νοσοκομείο στη χώρα μας. Εμείς, αντί για «Ενημέρωση 107», θέση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα στην κατάταξη των χωρών αναφορικά με την ελευθερία του Τύπου – τελευταία σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση – θα δημιουργήσουμε το θεσμικό εκείνο πλαίσιο που θα «υποχρεώνει» τα ΜΜΕ να ανταποκρίνονται στο ρόλο τους.
Σε σχέση με την αστυνόμευση όμως το ζήτημα είναι σοβαρό. Δεν είναι δυνατόν να συνιστά αστυνόμευση η παρουσία της μισής δύναμης της ΕΛΑΣ σε μια συγκεκριμένη περιοχή της Αθήνας την ώρα που άλλες γειτονιές της πόλης, με το που νυχτώνει, παραμένουν γκέτο απροσπέλαστο για ολόκληρες κοινωνικές κατηγορίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, λοιπόν, προκρίνει την διεξοδική – και με βάση συγκεκριμένα ποιοτικά κριτήρια – αξιολόγηση των πραγματικών αναγκών ασφάλειας και αστυνόμευσης σε τοπικό επίπεδο καθώς και την ανάπτυξη πολιτικών κοινωνικής πρόληψης της μικρο-εγκληματικότητας και της βίας, με επίκεντρο τους νέους. Παράλληλα, προτείνουμε την αναθεώρηση του στρατηγικού προσανατολισμού λειτουργίας των αστυνομικών υπηρεσιών, με σκοπό την πρόληψη και αντιμετώπιση του σοβαρού και οργανωμένου εγκλήματος στο λαθρεμπόριο νόμιμων και παράνομων φορτίων, τη διακίνηση και εμπορία όπλων, τα συμβόλαια θανάτου, τους εκβιασμούς, τα παράνομα παιχνίδια κ.λπ.
Το κόμμα του καταδικασμένου πρωτοδίκως για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, Ηλία Κασιδιάρη, δεν κατεβαίνει τελικά στις εθνικές εκλογές. Μέχρι να καταλήξουμε εκεί, περάσαμε από χίλια κύματα. Πώς αναμένατε να χειριστεί ένα δημοκρατικό κράτος την υπόθεση και πώς θα την αντιμετωπίζατε εξαρχής εσείς ως ΣΥΡΙΖΑ;
Είναι τραγελαφική η ανεπάρκεια της κυβέρνησης της ΝΔ στο ζήτημα Κασιδιάρη λες και ήταν δόλιος ο τρόπος που το χειρίστηκε. Και ξέρετε κάτι; Είναι απορίας άξιο πως οι τόσοι «άριστοι» έπρεπε να κάνουν τρεις τροπολογίες προκειμένου να φτάσουμε, τελευταία στιγμή, στον αποκλεισμό του συγκεκριμένου κόμματος. Όπως είναι απορίας άξιο το πώς άφηνε η ΝΔ τον Κασιδιάρη να κάνει ανενόχλητος προεκλογική εκστρατεία από τη φυλακή από το 2020. Η πώς ο Γιώργος Γεραπετρίτης έβγαινε για «καφεδάκι» με ανώτατους δικαστικούς, προσφέροντας ανταλλάγματα για εκδούλευση. Αυτά φουσκώνουν την ακροδεξιά, την «κανονικοποιούν» στα μάτια άνθρωπων που έχουν μπερδέψει τι είναι και τι δεν είναι αντισυστημικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έξ αρχής υιοθέτησε την πρόταση των Αλιβιζάτου- Κοντιάδη, δυο έγκριτών συνταγματολόγων που προβλέπει πως αν ένα κόμμα επιλέξει να καταθέσει ψηφοδέλτιο με υποψήφιο που έχει καταδικαστεί για αδικήματα του 187 (εγκληματική οργάνωση) και 187Α (τρομοκρατικές πράξεις), ο υποψήφιος απαγορεύεται να κατέλθει στις εκλογές, και ο Άρειος Πάγος μπορεί να κρίνει ότι το κόμμα δεν μπορεί να καταθέσει συνδυασμό. Με αυτόν τον τρόπο το θέμα θα είχε λυθεί σίγουρα, και χωρίς να μένουν ανοιχτά επικίνδυνα «παραθυράκια».
Η προσωπική σας θέση για τον φράχτη του Έβρου είναι σαφής: Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ασφαλείς δίοδοι και ασφαλή περάσματα για τους κατατρεγμένους. Ο φράχτης δεν συνιστά την ασφάλεια – εφόσον σε αυτή υπολογίζουμε την ασφάλεια των προσφύγων και όχι μόνο των πολιτών της Ελλάδας. Ο κ. Τσίπρας στο debate των πολιτικών αρχηγών ανέφερε μεταξύ άλλων: «Όπου υπάρχουν (σ.σ. οι φράχτες) ας υπάρχουν, καλώς υπάρχουν, αλλά θα λυθεί (σ.σ. το μεταναστευτικό-προσφυγικό) με μια διεκδίκηση διαφορετική σε ευρωπαϊκό επίπεδο…». Θα ήθελα να μου κάνετε πιο σαφείς τις θέσεις σας όσον αφορά στην πολιτική των συνόρων και στο προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα.
Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή: πάντα οι άνθρωποι – μαύροι, λευκοί, χριστιανοί, μουσουλμάνοι, άθεοι – θα προσπαθούν να σωθούν από τον πόλεμο, την ακραία φτώχεια, την περιβαλλοντική καταστροφή, τις δικτατορίες και την καταπίεση. Αυτή η τάση δεν ανακόπτεται με κανένα μέτρο και καμιά απαγόρευση. Αντί λοιπόν η ΕΕ και η εύπορη Δύση να χτίζουν φράκτες, ας εργαστούν ενεργητικά, με πολιτικές και χρήματα, να κάνουν τη ζωή αυτών των ανθρώπων καλύτερη στις χώρες τους δημιουργώντας προγράμματα που θα ενισχύσουν τις οικονομίες και τις κοινωνίες των χωρών προέλευσής τους.
Είναι σαφές πως για κάθε δίοδο που κλείνει, οι πρόσφυγες θα αναζητούν άλλη, πιο μακρά, πιο επικίνδυνη, πιο ακριβή. Γι΄αυτό και έχει σημασία η εγκαθίδρυση νόμιμων, τακτικών και ασφαλών οδών μετανάστευσης όπως επιτάσσει το Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ (Μαρακές) για την Ασφαλή, Ομαλή και Νόμιμη Μετανάστευση, γι΄αυτό και έχει σημασία η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου που προβλέπει τη δυνατότητα του πρόσφυγα να καταθέσει αίτημα για πολιτικό άσυλο και αυτό να εξεταστεί και να κριθεί σε ατομική βάση – κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει από τη στιγμή που απωθείται βίαια.
Απαιτούνται, λοιπόν, συνοριακές διαδικασίες με απόλυτο σεβασμό στη Διεθνές Δίκαιο, το Δίκαιο της Θάλασσας και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Όπως όμως απαιτείται και η κατάργηση της ΚΥΑ με την οποία η Τουρκία θεωρείται ασφαλής τρίτη χώρα για πέντε εθνικότητες – διάταξη που απορρίπτει μαζικά και a priori αιτήσεις ασύλου χωρίς να μπει καν στην ουσία της υπόθεσης, όπως απαιτείται και η επαναφορά των εγγυήσεων των αιτημάτων ασύλου με αντικειμενική, δίκαιη και εξατομικευμένη εξέταση, χωρίς εκπτώσεις και στους δύο βαθμούς.
Ας είμαστε ειλικρινείς: το προσφυγικό και μεταναστευτικό κύμα, δεν μπορεί καμία ευρωπαϊκή χώρα να το αντιμετωπίσει μόνη της. Χρειάζεται ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου με βασικούς άξονες την ίση κατανομή, την εξέταση των αιτούντων με βάση τα οικονομικά και πληθυσμιακά χαρακτηριστικά του κάθε κράτους και την πρόβλεψη αυστηρών κυρώσεων για όσα κράτη δεν συμμετέχουν. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πιέσουμε, αυτό δεν κάνει και δεν ζήτησε ποτέ, ούτε μια στιγμή, η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Που προσπαθώντας – προς άγραν ψήφων – να ψαρέψει σε επικίνδυνα, θολά, ξενοφοβικά, ρατσιστικά νερά, επιχειρεί να σπείρει το φόβο στην ελληνική κοινωνία.
Το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, θέτει υπό αμφισβήτηση τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού, η ΡΑΕ αναλαμβάνει τη διαχείριση των αποβλήτων, η υποδειγματική εγκατάσταση ΑΠΕ και αιολικών πάρκων (δίχως να είναι εις βάρος των περιοχών Natura), δεν διασφαλίζεται, και τα πιθανά προβλήματα δεν σταματούν εδώ. Ακόμη όμως, και παρά τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, τα περιβαλλοντικά θέματα φαίνεται πως δεν είναι τόσο “hot” για τον κόσμο της πολιτικής. Ποια είναι η βαρύτητα που θα δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτά στην επόμενη τετραετία;
Η προστασία του περιβάλλοντος και η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, βρίσκονται στο επίκεντρο του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Για εμάς, κεντρικό ρόλο πρέπει να έχει το Δημόσιο καθώς πρόκειται για πολιτικές που οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη ότι κανείς και καμία δεν πρέπει να μείνει μόνος/μόνη απέναντι στην κλιματική κρίση και ότι η πράσινη μετάβαση ούτε θα εντείνει τις υφιστάμενες ανισότητες ούτε θα δημιουργήσει νέες. Και αυτό είναι κάτι που μόνο μια ισχυρή πολιτεία μπορεί να διασφαλίσει. Δεν νοείται βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς συγκροτημένη πολιτική για το περιβάλλον και χωρίς διαφάνεια και ισότητα στην εφαρμογή των κανόνων. Ούτε μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς παραγωγική ανασυγκρότηση, αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου με έμφαση στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση και την κυκλική οικονομία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ προτείνει, μεταξύ άλλων, την ανάκτηση του συντονισμού και της υλοποίησης της περιβαλλοντικής και κλιματικής πολιτικής από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ιδίως σε θέματα χωροταξίας/πολεοδομίας, προστασίας της βιοποικιλότητας, περιβαλλοντικής αδειοδότησης, επιθεώρησης και ελέγχου και Κλιματικής Ανθεκτικότητας και Προσαρμογής, την κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα όλων των υπηρεσιών νερού και της διαχείρισης υδατικών πόρων και φυσικά την αφαίρεση των αρμοδιοτήτων της διαχείρισης αποβλήτων και υδάτων από τη «διευρυμένη» Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων.
Προχωράμε στην επαναφορά των μετοχών των ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ στο Δημόσιο, διαφυλάττουμε το δημόσιο χαρακτήρα ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ και των έργων και δικτύων ύδρευσης, καταργούμε τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο 4685/2020 και όλες τις ρυθμίσεις που κατακερματίζουν το καθεστώς προστασίας προστατευόμενων περιοχών (π.χ. άρθρο 218 ν.4782/2021) και επανασυστήνουμε τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών με μόνιμο προσωπικό, πόρους και συμμετοχική διακυβέρνηση. Ολοκληρώνουμε ακόμη τους Δασικούς Χάρτες, το Κτηματολόγιο και τα Προεδρικά Διατάγματα των περιοχών Natura 2000, χωρίς κενά και εξαιρέσεις, έτσι ώστε να ισχύουν και να εφαρμόζονται οι ίδιοι κανόνες για όλους, χωρίς «παραθυράκια» και εξαιρέσεις, όπως επεδίωκε η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να εξυπηρετεί συγκεκριμένα ιδιωτικά συμφέροντα εις βάρους του φυσικού μας περιβάλλοντος.
Στην Ακαδημία Πλατωνος περισσότερα από 300 δέντρα αναμένεται να κοπούν και στη θέση τους θα οικοδομηθεί το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας με ευρήματα της αρχαιότητας απ’ όλη τη χώρα. Ποια είναι η δική σας θέση γι’ αυτή την απόφαση;
Είναι γνωστό πως η συγκεκριμένη απόφαση προκάλεσε έντονες ανησυχίες στους κατοίκους της περιοχής και έθεσε εύλογα ερωτήματα. Η μεγάλη έκταση που θα καταλάβει το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας, το οποίο θα δεσμεύσει 30 στρέμματα από τα 100 του πάρκου ενώ το κτήριο θα έχει εμβαδόν 15 στρεμμάτων, θέτει σε κίνδυνο το δημόσιο, περιβαλλοντικό και κοινωνικό χαρακτήρα του πάρκου της Ακαδημίας Πλάτωνος καθώς ανατρέπει τις χρήσεις γης.
Απαιτείται η άμεση αλλαγή χωροθέτησης του Μουσείου, η οποία θα συμπεριλάβει το απαλλοτριωμένο οικόπεδο REDS, έκτασης 6 στρεμμάτων που συνορεύει με τον χώρο ανέγερσης του Μουσείου. Επιπλέον πρέπει με κάθε τρόπο να αποφευχθεί η εκτεταμένη κοπή δένδρων γιατί η περιοχή έχει τον χειρότερο δείκτη ανάμεσα στα εφτά διαμερίσματα της Αθήνας ως προς την κάλυψη πρασίνου. Τέλος, απαιτείται μια συνολική χωροταξική και πολεοδομική παρέμβαση, με τον αποχαρακτηρισμό της περιοχής ως Βιοτεχνικό Πάρκο, τη χωροθέτηση αθλητικών εγκαταστάσεων σε κενά οικόπεδα που ανήκουν στον Δήμο Αθηναίων και τη δημιουργία επιπλέον χώρων πρασίνου. Η Ακαδημία Πλάτωνος πρέπει να διατηρήσει πάση θυσία τον διττό χαρακτήρα της: και Αρχαιολογικό πάρκο και πάρκο γειτονιάς με ελεύθερη πρόσβαση.
