Το βράδυ είναι κάπως περίεργο στις αυλές και τις βεράντες και σε κάτι ήσυχες γωνίες στον δρόμο που αράζουν γραίες με τα καλοκαιρινά τους φορέματα, συνήθως λουλουδάτες παραλλαγές των χειμερινών. Ξαφνικά ενώ αράζω σε ταράτσα στον ένατο όροφο ανιαρή πολυκατοικίας βλέπω να πλησιάζει με αρκετή ταχύτητα ένα στροβιλιζόμενο πορτοκαλί αλεξίπτωτο που μοιάζει με Ολλανδική Βόμβα εδάφους-αέρος. Πριν ακριβώς αποφασίσω να φυλαχτώ κάτω από μία πανίσχυρη στέγη από ελλενίτ διακρίνω ότι το άγνωστο ιπτάμενο αντικείμενο έχει κρεμασμένη μια σακούλα από το σούπερ μάρκετ Μασούτης της Βέροιας και σταματάω. Εκείνο προσγειώνεται στην ταράτσα ευγενικά και η σακούλα έχει μέσα μπύρες Κορόνα, κράκερς, πατατάκια, πάγο, τεκίλες, μπέικον, μανταρίνια, σκαλοπίνια, γενικά ότι θα αγόραζε κάποιος για μια ζεστή νύχτα στις πόλεις ή τα χωριά της επικράτειας. Σίγουρα κάποιος πήγε να βουτήξει από στρατιωτικό αεροπλάνο αλλά φοβήθηκε και έστειλε στην στέρεα γη τα ψώνια του πιλότου, σαν μια επίθεση στην βαρεμάρα του Αυγούστου στην ζεστή Αθήνα. Ο πιλότος μάλλον θα εξενευρίσθη αλλά το συμπαντικό κάρμα δεν επηρεάσθηκε σχεδόν καθόλου επειδή χάρηκα εγώ με το βομβιστικό δώρο. Πάντως έκανα πολύ καλά που είχα ανάψει τον τεράστιο προβολέα που φαίνεται από 4000 πόδια στην ταράτσα. Θα την έβγαζα με νερόν και μόνον.
