Το ελληνικό ποδόσφαιρο, απόλυτα παραδομένο εδώ και χρόνια στην ψύχωση που γεννά παραφροσύνη, έχει πάψει να παράγει ιστορίες. Ωραίες ιστορίες. «Υπερκομματικές», που να αφορούν και να συγκινούν τους οπαδούς όλων των ομάδων, ακόμα κι αν δεν αφορούν εκείνη που υποστηρίζουν. Σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο, σε όλα τα ομαδικά επαγγελματικά αθλήματα, ψάχνουν ιστορίες πιτσιρικάδων που έκαναν το όνειρο της αλάνας πραγματικότητα. Κι όταν μεγάλωσαν, άκουσαν στ’ αλήθεια τις μεταδόσεις που έπαιζαν στη φαντασίωση της παιδικής τους ηλικίας, ανέβηκαν σε μια εξέδρα φορώντας τη φανέλα που αγαπάνε παράφορα από μικροί και με την εξέδρα να παραληρεί, σήκωσαν ψηλά την κούπα σπάζοντας μια κατάρα δεκαετιών. Αυτά τα στιγμιότυπα είναι το καύσιμο της βιομηχανίας των σπορ. Σε όλον τον κόσμο ψάχνουν ιστορίες σαν του Δημήτρη Πέλκα…
Αφού μερικές προσπάθειες, όσο ο ΠΑΟΚ προετοιμαζόταν σε Ολλανδία και Βέλγιο, απέβησαν άκαρπες, πετυχαίνω τον διεθνή άσο του ΠΑΟΚ (που τον Οκτώβριο, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, θα κλείσει τα 26) σε διήμερο ρεπό πριν τα μεγάλα ματς πάλι με τον Άγιαξ για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ (6 και 13/8). Ρεπό για πακτη του ΠΑΟΚ, σημαίνει Χαλκιδική. Ανάμεσα σε βουτιές και λίγη ακόμα ξεκούραση πριν το βουνό της σεζόν 2019-20, ο Δημήτρης Πέλκας –ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που έγινε αθλητής της Red Bull (από τον Ιανουάριο του 2019)- άνοιξε την καρδιά του στην Popaganda μιλώντας για όλα. Την περσινή χρονιά του νταμπλ και την προπέρσινη της απογοήτευσης, τον Λουτσέσκου και την Εθνική, το πώς είναι να είσαι «ΠΑΟΚτσάκι, αγαπημένο παιδί της εξέδρας» και ποια είναι τα όνειρα μετά το «όνειρο που ζει τώρα» όπως λέει και ξαναλέει…
Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα, στο 100%, τι έχει γίνει. Ότι είμαστε πια πρωταθλητές. Σίγουρα, οι ευθύνες είναι μεγαλύτερες πια, αυτό λέμε σε όλους π.χ. τους νεοφερμένους, αυτό συζητάμε στα αποδυτήρια. Ότι ξεκινάμε από το μηδέν, ξεχνώντας ότι έγινε πέρυσι. Μόνο έτσι θα ξανάρθουν επιτυχίες.
Το δύσκολο είναι να φτάσεις ψηλά, δυσκολότερο όμως είναι να παραμείνεις στην κορυφή. Το ξέρουμε, δεν το έχουν πει τυχαία τόσοι και τόσοι πριν από μας.
Η χαρά που είδαμε μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος στα πρόσωπα των ανθρώπων που ήταν όλη τη χρονιά μαζί μας ήταν απερίγραπτη. Είναι κάτι που δεν αλλάζω με τίποτα. Δώσαμε στ’ αλήθεια πολύ μεγάλη χαρά σε ολόκληρη την πόλη, ήταν κάτι -το πρωτάθλημα- που είχε να έρθει 34 χρόνια. Για μένα προσωπικά είναι ακόμα μεγαλύτερη η χαρά. Είμαι από μικρός οπαδός του ΠΑΟΚ, έχω περάσει 12-13 χρόνια μέσα στην ομάδα και ήταν το πιο τρελό μου όνειρο να κατακτήσω το πρωτάθλημα. Να γίνω κι εγώ μέλος της ιστορίας αυτής της ομάδας. Είμαι παρά πολύ ευτυχισμένος που το κατάφερα. Εντάξει, δεν είναι ότι με κερνάνε και παντού, μη φανταστείς (γελάει)
Ίσως κάποιος άλλος δεν μπορεί να το καταλάβει, αλλά σου ξαναλέω για μένα ήταν ένα όνειρο η κατάκτηση του τίτλου. Αυτές οι εικόνες, που τελικά τις ζήσαμε, είχαν παίξει στο κεφάλι μου εκατοντάδες φορές, αλλά δεν μπορείς να τις κατανοήσεις εντελώς μέχρι τελικά να συμβούν. Όσες φορές κι αν το είχα φανταστεί, δεν συγκρίνονται με το πραγματικό συναίσθημα.
Ναι, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ να είσαι «το αγαπημένο παιδί της εξέδρας». Παίζω στη μεγάλη ομάδα εδώ κι 6-7 χρόνια και την έχω μάθει πολύ καλά. Είμαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος για όλα ακόμα και για να αναλάβω την ευθύνη, αν χρειαστεί. Από τη μία έχω πια την εμπειρία να μπορώ να ακούσω τον κόσμο κι από την άλλη τη διοίκηση και δε φοβάμαι να βγω μπροστά. Κι αυτό όπως όλοι ξέρουμε ειναι απαραίτητο να το κάνεις στην στραβή, όχι στην επιτυχία.
«Σου ξαναλέω για μένα ήταν ένα όνειρο η κατάκτηση του τίτλου. Αυτές οι εικόνες, που τελικά τις ζήσαμε, είχαν παίξει στο κεφάλι μου εκατοντάδες φορές, αλλά δεν μπορείς να τις κατανοήσεις εντελώς μέχρι τελικά να συμβούν. Όσες φορές κι αν το είχα φανταστεί, δεν συγκρίνονται με το πραγματικό συναίσθημα».
Μετά την κατάκτηση και του κυπέλλου έφυγα κατευθείαν με την Εθνική, και στη συνέχεια στο καπάκι διακοπές, κι έχασα λίγο τον παλμό της πόλης αμέσως μετά το νταμπλ. Δεν έχω λοιπόν συγκεκριμένα στιγμιότυπα να διηγηθώ, μπορώ να σου πω ότι έχω πιο πολλές εικόνες από το περσινό κύπελλο. Μπορώ να πω όμως κάτι: η πόλη το είχε πολλή ανάγκη αυτό το πρωτάθλημα. Δεν άντεχαν άλλο.
Δύο χρόνια τώρα είμαστε πολύ καλοί, όχι μόνο πέρυσι. ‘Εχουμε φτιάξει ένα πολύ καλό σύνολο με νοοτροπία νικητή. Έχουμε γίνει στ’ αλήθεια οικογένεια, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Δεν το λέμε απλά για να βγαίνει προς τα έξω, νομίζω φαίνεται και στον αγωνιστικό χώρο αλλά και π.χ. στις εικόνες που βγήκαν φέτος με τα καραόκε βίντεο από την προετοιμασία. Έχει ανέβει φυσικά και η ποιότητα, έχουν έρθει εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές – δεν μπορούμε να το υποτιμούμε αυτό.
Δε νόμιζω ότι πρόπερσι αδικήσαμε τον εαυτό μας, τα κάναμε όλα σωστά κι έγιναν κάποια πράγματα για να χάσουμε τον τίτλο. Έχει περάσει αρκετός καιρός, δε θέλω να γυρίζω στα δύο εκείνα ματς με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ στην Τούμπα. Αυτό που ξέρω είναι ότι δύο χρόνια τώρα είμαστε η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, δεν χάσαμε πουθενά πέρυσι.
Είναι πιο δύσκολο να πετύχει κανείς το αήττητο στα χρόνια μας. Διαφορετικό, πιο μοντέρνο το ποδόσφαιρο, εμείς ερχόμαστε κι από τη Θεσσαλονίκη κι αυτό κάνει πιο δύσκολο και το πρόγραμμα των μετακινήσεών μας. Ανεπανάληπτη επιτυχία, θα μείνει στην ιστορία.
Στόχος για φέτος είναι να δείξουμε ότι έχουμε συνέχεια και, φυσικά, επιτέλους να μπούμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η Ευρώπη είναι ακόμα μεγαλύτερο ζητούμενο φέτος. Χρειάζεται το κλαμπ να ψηλώσει ευρωπαϊκά και χρειάζεται και το ελληνικό ποδόσφαιρο επιτυχίες για να μην δείχνει τόσο υποτιμημένο όσο τα τελευταία χρόνια.
Προσωπικά, στοχεύω να κάνω ακόμα καλύτερη χρονιά, με καλύτερα νούμερα, και να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Και φυσικά να συνεχίσω αυτήν την παράδοση με τις καλές εμφανίσεις στους τελικούς. Για μένα, ξαναλέω, είναι πολύ μεγάλο πράγμα ότι σήκωσα φέτος ως αρχηγός το κύπελλο.
Ήταν ένα σοκ η αλλαγή του Λουτσέσκου, ξαφνιαστήκαμε. Ήμασαν αρκετά δεμένοι με τον προηγούμενο προπονητή, όμως αυτά συμβαίνουν και τώρα πρέπει να προχωρήσουμε με τον επόμενο. Ο κόουτς Φερέιρα είναι πολύ φιλόδοξος, έχει πολύ ενδιαφέρουσα φιλοσοφία και όσα έκανε εκεί που ήταν αποδεικνύουν πόσο καλός προπονητής είναι. Υπάρχουν διαφορές στη φιλοσοφία, αλλά δε θα σας αποκαλύψω τα μυστικά πριν τα δείτε στο γήπεδο.
Εγω σύγκατοικος με τον Γιαννούλη ήμουν στη φετινή προετοιμασία αλλά ότι και να λέμε εμείς κανείς δεν πιάνει τον Πασχαλάκη. Αυτός κάνει τη μεγαλύτερη φασαρία, δεν τον πιάνεις πουθενά. Είναι ωραία η τρέλα του.
«H πόλη το είχε πολλή ανάγκη αυτό το πρωτάθλημα. Δεν άντεχαν άλλο»
Η συνεργασία με την Red Bull είναι κάτι πολύ ξεχωριστό για μένα. Δεν είνα κάτι που συνηθίζεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο ή με τα brands στην Ελλάδα. Ήταν έκπληξη και για μένα όταν με προσέγγισαν, αλλά εξελίσσεται πολύ ωραία. Είναι πολύ σημαντικό να συνεργάζεσαι με ένα προϊόν που είναι νούμερο ένα στην κατηγορία του και νομίζω ότι θα βγουν από αυτήν την συνεργασία πολύ ωραία πράγματα και μελλοντικά.
Η Εθνική Ελλάδας είναι από τους βασικούς μου στόχους. Είναι τιμή κι επίσης όνειρο ότι φοράω τη φανέλα με το εθνόσημο. Θα ήθελα πάρα πολύ να παίξω σε μια μεγάλη διόργανωση με τη γαλανόλευκη. Αυτό που μας λείπει είναι η σταθερότητα. Έχει να εμφανιστεί από την εποχή του Φερνάντο Σάντος. Εμείς οι ποδοσφαιριστές είναι που θα αλλάξουμε την κατάσταση, αλλά μεγάλο ρόλο παίζει και ο μαέστρος. Ελπίζω με τον καινούριο προπονητή να τα πάμε καλύτερα.
Στο μυαλό μου υπάρχει μόνο το τώρα. Να έχω υγεία και να βελτιώνομαι συνεχώς. Να ανεβαίνω συνέχεια. Το να παίξω σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα στο εξωτερικό ειναι κάτι που ασφαλώς θα ήθελα, αλλά δεν είναι αυτό που σκέφτομαι τώρα. Από μικρός υποστήριζα την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σίγουρα θαυμάζω αυτό που έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια η Μπαρτσελόνα.
