Σταύρος Διοσκουρίδης
Γίνεται για έναν άνθρωπο που δεν ξέρει τη διαφορά του ντεμπραγιάζ από το ιμοπιλάιζερ, ν’ αρέσει ένα ντοκιμαντέρ για τη φόρμουλα; Γίνεται και είναι το
Drive to Survive από το Netflix. Σε 10 επεισόδια που δεν ξεπερνά τα 40 λεπτά το καθένα σου τα κάνουν όλα πενηνταράκια. Τόσο πολύ ώστε να μπορείς πια να έχεις άποψη για το ποιος είναι καλός οδηγός και ποια καλή εταιρεία και ποιο το καλό το αυτοκίνητο.
Στην Κόνιτσα
δέρνουν με ρόπαλα παιδάκια. Και εις ανώτερα.
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
Η συμπεριφορά της Νεοζηλανδής πρωθυπουργού
Jacinda Ardern μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Christchurch. Έδειξε σε όλους τι σημαίνει leadership σε περίοδο κρίσης και πως επουλώνονται οι πληγές ενός έθνους χωρίς υποκρισία και κρύψιμο των προβλημάτων κάτω από το χαλί.
Η ρατσιστική επίθεση που σημειώθηκε την περασμένη Κυριακή στην Κόνιτσα. Ομάδα κουκουλοφόρων, όχι και τόσο αγνώστων στην περιοχή, επιτέθηκαν με πέτρες και ρόπαλα σε ανήλικους πρόσφυγες την ώρα που έπαιζαν μπάσκετ και μεταξύ των τραυματισμένων ένας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με κάταγμα στο χέρι. Δεν είναι η πρώτη φορά που σημειώθηκε τέτοιου είδους επίθεση στη δομή φιλοξενίας ανηλίκων και ασυνόδευτων προσφύγων και πραγματικά είναι να απορεί κανείς με τι υποκείμενα έχουμε να κάνουμε που βλέπουν απειλή σε παιδιά που παίζουν μπάσκετ.
Ελένη Μαραγκού
Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την κάποτε
«επόμενη Στιβ Τζομπς» Ελίζαμπεθ Χολμς, την άδοξη πτώση της εταιρείας που δημιούργησε, τα μαύρα ζιβάγκο και την αλλόκοτη ψεύτικη φωνή της. Μία καλή περίληψή τους μπορείτε να δείτε σε ένα γεμάτο δίωρο στο ντοκιμαντέρ
The Inventor του HBO.
–
«Με σκότωσε, με σκότωσε, βοήθησε με».
– «Κυρία, βγείτε έξω».
Η αποκτήνωση μίας ολόκληρης κοινωνίας, η σαπίλα πίσω από την «καθαρότητα», συμπυκνωμένες σε λίγες λέξεις. Εσύ τι θα έκανες;
Παναγιώτης Μένεγος
Σε μια εβδομάδα που συζητήσαμε την Κόνιτσα (επίθεση σε προσφυγόπουλα που έπαιζαν μπάσκετ), τα Βίλια (επίθεση σε οικογένειες προσφύγων), τη Σάμο (αποχή των μαθητών από δημοτικό σχολείο, κατόπιν απόφασης του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, επειδή ήρθαν στο σχολείο προσφυγόπουλα – σταμάτησε χθες μετά από 17 ημέρες), την ιστορία με τη 44χρονη στον Νέο Κόσμο που πέταξε το παιδί της από το μπαλκόνι κι αυτοκτόνησε και τη δολοφονία-αυτοκτονία στο Ελληνικό με τον «αντιπτέραρχο και τη Βουλγάρα» (όπως το έπαιξαν τα σιχαμένα ΜΜΕ),
δύσκολο να βρεις θετικό…
Το δικο μου top 3 απο τον
«Τυφώνα» Θανάση Γιαννακόπουλο που έφυγε από τη ζωή την περασμένη Τρίτη στα 88 του.
– Στη στρούγκα της Γλυφαδας, στα χρόνια του Σπορτιγκ, αλλα και στο κλειστο του ΟΑΚΑ, παντα να βλεπει τους πιτσιρικαδες «Εχετε εισιτηρια; Ελατε να σας βαλω»
– Το μικροφωνο στις φιεστες. «Ειμαι ο Θανάσης ο δικος σας ανθρωπος» και καπακι να ανακοινωνει την ανανεωση Ζοτς ακομα κι αν ο κοουτς… δεν το ηξερε οτι ειχε συμφωνησει
– Αυτο το βιντεο. αυτος ηταν ο Θανασης. Κλασικη περιπτωση they dont make’em like that anymore
Πάνος Μπάρας
Από την Αυστραλία έως τον Καναδά και την Ευρώπη,
εκατοντάδες χιλιάδες μαθήτριες και μαθητές δεν πήγαν σχολείο την προηγούμενη Παρασκευή, για να απαιτήσουν από τους ηγέτες μια γενιάς που τους στερεί αυτό που τους ανήκει, δηλαδή το μέλλον, να αναλάβουν άμεση δράση για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στον πλανήτη, που απειλείται όσο ποτέ από την κλιματική αλλαγή.
Η φύση της ρατσιστικής ρητορικής, πρακτικής και βίας στην Ελλάδα, εκδηλώνεται με όλο και περισσότερο αντιδραστικά και επιθετικά χαρακτηριστικά. Την ξενοφοβική αποχή σε σχολείο της Σάμου διαδέχθηκαν η επίθεση σε οικογένειες προσφύγων, σε ξενοδοχείο που έχει μισθώσει ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης στα Βίλια και η
ομοφοβική επίθεση στο Athens Checkpoint, για να ακολουθήσει ύστερα, επίθεση κουκουλοφόρων με ρόπαλα εναντίον ανήλικων προσφύγων, στην Κόνιτσα. Τέσσερα περιστατικά που έλαβαν χώρα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και θα πρέπει κανείς να το θέλει πολύ, για να τα δει ως μεμονωμένα ή ασύνδετα από την άνοδο της ακροδεξιάς ιδεολογίας.
Λίνα Ρόκου
H Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης είναι η ιδανική αφορμή για να ανατρέψουμε ξανά σε αγαπημένα ποιήματα όπως αυτό το απόσπασμα από τα
«Πουλιά του Προύθου» του Ανδρέα Εμπειρίκου.
Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες
Όταν τ’ ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει
Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ.
Επίθεση από κουκουλοφόρους με ρόπαλα δέχτηκαν έφηβοι πρόσφυγες που έπαιζαν μπάσκετ στα Κόνιτσα. Αυτό το είναι το πρόσωπο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Δειλό και αποτρόπαιο.
Ζωή Παρασίδη
Βαρέθηκα ν’ ακούω
«τι θα πας να κάνεις στη Σόφια;» πριν φύγω για μια τριήμερη επίσκεψη στη βουλγάρικη πρωτεύουσα. Τελικά, αυτό το σύντομο ταξίδι μου αποκάλυψε μια πόλη που έχει να δώσει αρχιτεκτονική, φαγητό, διαδρομές, γειτονιές και έναν δικό της τρόπο εξόδου διαψεύδοντας την αρνητική διάθεση και την προκατάληψη που είχαν απέναντί της όσοι δεν την έχουν γνωρίσει. Δεν λέω ότι μιλάμε για το Παρίσι, αλλά υπάρχουν και άλλα μέρη να δούμε, δε νομίζετε;
Είναι σοκαριστικό το πώς τα στερεότυπα διαιωνίζονται από εμάς του ίδιους, στερεότυπα μάλιστα τα οποία μας αφορούν και μας συμπεριλαμβάνουν. Καθώς εξηγούσαμε σε ένα -νέο σε ηλικία- ντόπιο πόσα ωραία είδαμε και κάναμε στη Σόφια, εκείνος μας απάντησε ότι «ο τουρισμός της οφείλεται στο ότι έχει φτηνό αλκοόλ». Αυτό είναι μια αλήθεια, οι χαμηλές τιμές των ποτών, αλλά δεν είναι το μοναδικό κριτήριο για να την επισκεφθεί κάποιος όπως φάνηκε. Κι αν δεν δούμε εμείς την πόλη μας με άλλο μάτι, τότε ποιος θα το κάνει;
Τζούλια Τσιακίρη
Συνδυασμοί της άνοιξης.
Που δε μιλιέται πια αυτή η γλώσσα.
