Bloodbath
Αν πιστεύετε πως το death metal είναι μια βίαιη μουσική, ξανασκεφτείτε το, μιας και σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Μακουάρι της Αυστραλίας, η μουσική με βίαια θεματολογία και εικόνα, όπως το death metal, δεν ξυπνά αντίστοιχα βίαια ένστικτα στους ακροατές, αλλά αντίθετα δημιουργεί αισθήματα χαράς.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε το μουσικό εργαστήριο του Πανεπιστημίου Μακουάρι, το οποίο διεξήγαγε ένα ψυχολογικό πείραμα, στο οποίο οι συμμετέχοντες καλούνταν να ακούσουν το κομμάτι “Eaten” των Bloodbath στο οποίο υπάρχει ο εξής στίχος:
“I’ve had one desire since I was born; to see my body ripped and torn.”
(μτφρ.: «Είχα μια επιθυμία από όταν γεννήθηκα: να δω το σώμα μου να γίνεται κομμάτια και να διαλύεται.»)
Όπως αποκαλύπτει η έρευνα, οι οπαδοί του death metal δεν χάνουν τις ευαισθησίες τους λόγω των βίαιων εικόνων που περιλαμβάνουν οι στίχοι κομματιών του είδους.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου, Bill Thompson, εξηγεί: «Οι οπαδοί του death metal είναι καλοί άνθρωποι. Δεν θα βγουν έξω και θα πειράξουν κάποιον».
https://www.youtube.com/watch?v=wZWcLAA1iJU
Τα συμπεράσματα αυτά αποτελούν καρπό χρόνιας έρευνας ενώ όπως εξηγεί ο καθηγητής, η συναισθηματική επίδραση που έχει η μουσική σε έναν ακροατή είναι περίπλοκη: «Πολλοί άνθρωποι απολαμβάνουν την στενάχωρη μουσική και είναι κάπως παράδοξο -γιατί να θέλει κανείς να νιώθει λυπημένος;» και συνεχίζει, «Το ίδιο μπορεί να υποστηριχθεί για την βίαιη ή επιθετική μουσική. Για μας, είναι ένα ψυχολογικό παράδοξο. Επομένως, σαν επιστήμονες είμαστε περίεργοι και την ίδια στιγμή αναγνωρίζουμε ότι η βία στα μέσα ενημέρωσης είναι ένα σημαντικό κοινωνικό ζήτημα».
Το ψυχολογικό πείραμα έγινε με την πατροπαράδοτη μέθοδο της ανίχνευσης των υποσυνείδητων αντιδράσεων. Στο πείραμα έλαβαν μέρος 32 ακροατές του death metal και 48 μη οπαδοί του είδους. Κλήθηκαν να ακούσουν death metal και pop όσο παρακολουθούσαν ενοχλητικές και μη ευχάριστε εικόνες.
Ο επικεφαλής ερευνητής Yanan Sun εξήγησε ότι ο στόχος του πειράματος ήταν να μετρήσει πως οι εγκέφαλοι των συμμετεχόντων παρατηρούσαν τις βίαιες σκηνές και να συγκρίνουν πώς η ευαισθησία τους επηρεαζόταν από την μουσική συνοδεία.
Για να προβούν σε συγκρίσεις, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ως «αντίθετο» στο κομμάτι “Eaten” των Bloodbath, το “Happy” του Pharrell Williams.
https://www.youtube.com/watch?v=ZbZSe6N_BXs
Στα ακουστικά του κάθε συμμετέχοντα ακουγόταν ένα από τα δύο κομμάτια, ενώ παρακολουθούσαν ένα ζευγάρι εικόνων, μια διαφορετική φωτογραφία σε κάθε μάτι: στο ένα μια βίαιη σκηνή και στο άλλο κάτι αβλαβές, όπως ανθρώπους να περπατούν στον δρόμο. Η βάση αυτού του πειράματος είναι πως οι συμμετέχοντες τείνουν να παρατηρήσουν περισσότερο την βίαιη εικόνα.
«Ο εγκέφαλος προσπαθεί να προσλάβει την εικόνα και ο πιθανός βιολογικός λόγος είναι ότι την εκλαμβάνει ως απειλή», εξηγεί ο καθηγητής Thompson.
Και συμπεραίνει: «Αν οι οπαδοί της βίαιης μουσικής δεν ήταν ευαισθητοποιημένοι στη βία, μια ανησυχία που έχουν πολλοί γονείς, θρησκευτικές ομάδες και συμβούλια λογοκρισίας, τότε δεν θα έδειχναν την ίδια προδιάθεση. Αλλά οι οπαδοί του death metal έδειξαν να αντιδρούν το ίδιο στις βίαιες εικόνες, όπως εκείνοι που δεν ήταν οπαδοί αυτής της μουσικής».
Ο ίδιος ο τραγουδιστής των Bloodbath, Nick Holmes, δήλωσε σχετικά: «Οι στίχοι αποτελούν άκακη διασκέδαση, όπως αποδεικνύει η έρευνα», συμπληρώνοντας πως, «βασικά είναι μια ακουστική εκδοχή των ταινιών τρόμου των 80s».
«Η πλειοψηφία των θαυμαστών του death metal είναι έξυπνοι, σκεπτόμενοι άνθρωποι που έχουν απλά πάθος για τη μουσική», είπε. «Είναι το ισοδύναμο των ανθρώπων που έχουν εμμονή με ταινίες τρόμου ή ακόμα και με αναπαραστάσεις μαχών».
Όπως εξηγεί ο καθηγητής Thompson, η σημασία της έρευνας είναι πως τα αποτελέσματα θα πρέπει να καθησυχάσουν τους γονείς και τις θρησκευτικές οργανώσεις.
«Η κύρια συναισθηματική αντίδραση σε αυτή την μουσική είναι χαρά. Και θεωρώ πως το να ακούει κανείς αυτή τη μουσική και να την μετατρέπει σε μια ενδυναμωτική και όμορφη εμπειρία είναι φοβερό πράγμα», καταλήγει.
Ο Nick Holmes παραδέχεται πως η μουσική που απολαμβάνει είναι κυρίως μελαγχολική, δραματική, στενάχωρη ή θυμωμένη αλλά ωστόσο όπως λέει, «παίρνω χαρά και δύναμη από αυτό».
Τέλος σχολίασε για το “Eaten”: «Δεν το έγραψα εγώ αλλά θα έμενα ειλικρινά έκπληκτος αν κάποιος το άκουγε και μετά ήθελε να φαγωθεί από έναν κανίβαλο».
Πηγή: bbc.com
