Αναστασία Βαϊτσοπούλου
Το Break the chain με τη Λαμπεντούζα του Άντερς Λουστγκάρτεν και την «εργασιακή εκμετάλλευση μέσα από την υπόθεση της Μανωλάδας» #installation.
Ημέρες δημοκρατίας…
Σταύρος Διοσκουρίδης
Αυτή η φωτογραφία! Συγκινητικό, όχι; Εντάξει, χωρίς τον Πούτιν μέσα.
Αυτό που διάφοροι καλλιτέχνες συνεχίζουν και χρησιμοποιούν τον μπιντέ και την αφόδευση στο έργο τους, θέλοντας έτσι να καταδείξουν πόσο σκατά είναι η ζωή μας. Εντάξει, παιδιά ξεπεράστε κάποιες ευκολίες μπας και πάρει μια νέα τροπή η αισθητική σας.
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
Έστω στο παρά πέντε ναυαγεί η πώληση όπλων στη Σαουδική Αραβία. Μια αμοραλιστική κυβέρνηση που αντιμετωπίζει την πώληση όπλων σε μια χώρα που διενεργεί έναν από τους πιο βρώμικους πολέμους της πρόσφατης ιστορίας ως business as usual και μια αξιωματική αντιπολίτευση που κάνει κριτική στον τρόπο πώλησης και όχι στην πώληση αυτή καθ’αυτή κατάφεραν έστω και έμμεσα να αναδείξουν το θέμα και να ξεκινήσει μια προσπάθεια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να σταματήσει η πώληση όπλων στη Σαουδική Αραβία όσο εξοντώνει τον πληθυσμό της Υεμένης.
Ένας ίλαρχος του βρετανικού στρατού και μια αμερικανίδα ηθοποιός αρραβωνιάστηκαν και αυτό είναι μια είδηση που παρουσιάζεται ως πολύ σημαντική από πολλά ΜΜΕ. Φαίνεται ότι ορθώς καταγγέλεται έλλειμα διαφωτισμού με τόση ενασχόληση με τα πολιτειακά απολιθώματα της φεουδαρχίας.
Παναγιώτης Μένεγος
Δεν πρόκαμα να το δω, μιάς και δεν είναι ούτε 24 ώρες ανεβασμένο στην πλατφόρμα του Netflix. Αλλά, σας προτείνω να ασχοληθείτε με την ιστορία. O Γκέι Ταλίζ είναι ένας από τους ιερείς της Νέας Δημοσιογραφίας των 60s (είχε γράψει το περίφημο προφίλ του Φρανκ Σινάτρα στο Esquire που έμεινε στην ιστορία). Στις αρχές των 80s εξέδωσε τις σκέψεις του για την σεξουαλική επανάσταση των προηγούμενων δεκαετιών ) κι έπεσε στο ραντάρ ενός μυστήριου τύπου, του Τζέραλντ Φους, που διατηρούσε μοτέλ έξω από το Ντένβερ και είχε κάνει επιστήμη την ηδονοβλεψία. Οι δύο σύζυγοί του τον βοηθούσαν, εκείνος κρατούσε σημειώσεις για σχεδόν 20 χρόνια από όσα, όχι απαραίτητα αθώα-όχι απαραίτητα σεξουαλικά, έβλεπε κι αποφάσισε να τις στείλει στον Talese. 3.5 δεκαετίες αργότερα, ο δημοσιογράφος αποκαλύπτει το υλικό σε ένα άρθρο κι ένα βιβλίο, προκαλώντας πολλές αντιδράσεις για την ηθική της στάσης/«συγκάλυψής» του. Αυτή είναι η ιστορία του Voyeur.
https://www.youtube.com/watch?v=kTAYqsT05Dc
Μεσάζοντες, μίζες, υπονοούμενα, φορολογικοί παράδεισοι, κανονικοποίηση του εμπορίου όπλων, ξεκίνημα των πλειστηριασμών, «έπεσε το site του κοινωνικού μερίσματος», αγχωμένοι (καταναλωτές, συγγνώμη) φορολογούμενοι τσεκάρουν κάθε λίγο αν κέρδισαν στη λοταρία, «η κόκα θερίζει στο Κολωνάκι» – το δελτίο ειδήσεων ακόμα μιας τυπικής εβδομάδας στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.
Θεοδόσης Μίχος
Τα 69 σπάνια (live και ακυκλοφόρητα) τραγούδια από τα πρώτα δυο-τρία χρόνια των Husker Du που περιέχονται σε αυτό το θεσπέσιο box-set, είναι καλύτερα σε κάθε πιθανό και απίθανο επίπεδο από το 90% της μουσικής που έχει ηχογραφηθεί από το 1980 κι έπειτα.
Ευτυχώς, 9 στους 10 από όσους αγοράζουν δίσκους ακόμη και σήμερα (ή ειδικά σήμερα) θα προσπεράσουν αυτό το ανεκτίμητης αξίας «εργόχειρο» της Numero Group, όχι μόνο ως προς την αγορά του, αλλά και ως απλή αφορμή για να ανακαλύψουν το μεγαλείο αυτού του τρίο στα τορεντάδικα.
Και λέω «ευτυχώς» γιατί στην πραγματικότητα μόνο η θετική απάντηση στο «ξέρεις από Husker Du;» μπορεί να λειτουργήσει ως αξιόπιστο αισθητικό διαπιστευτήριο για το αν αξίζει ή όχι να περάσεις δυο ώρες με κάποιον στα μετώπισθεν του (όποιου) Gagarin, στα συναυλιακά διαλείμματα από την κανονική ζωή.
Ας μετρηθούμε. Ξανά.
«Είναι εύκολο να πεις ότι φταίνε το Facebook και το Google. Αλλά η αλήθεια είναι ότι πολλοί ψηφιακοί εκδότες κατέστρεψαν τους εαυτούς τους. Κυνήγησαν τα viral trends και το SEO για να αυξήσουν τα νούμερα των μηνιαίων επισκεπτών, κάνοντας βελτιωτικές κινήσεις μόνο για τα κλικ (ρηχό περιεχόμενο που έχει ως σκοπό την αύξηση των διαφημιστικών εσόδων) σε βάρος του ρεπορτάζ, της διεισδυτικής ματιάς ή της niche δημοσιογραφικής ταυτότητας».
Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Atlantic για τον κόσμο των ψηφιακών (αλλά και των παραδοσιακών που στρέφονται με τα μπούνια κατά εκεί) μίντια, που δεν είναι και τόσο γενναίος τελικά. Με τις εξαιρέσεις να επιβεβαιώνουν ως συνήθως τον κανόνα.
Λίνα Ρόκου
– «Που πληρώνει κανείς τους ληγμένους λογαριασμούς της ΔΕΗ;»
– «Στην κόλαση».
Σα σφηνάκι που ζαλίζει το “Lasciatemi morire” (Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεατρου) σε ιδέα, κείμενο, και σκηνοθεσία: Βάσω Καμαράτου και Κώστα Κουτσολέλου, που τους βλέπαμε πάνω στη σκηνή να υποδύονται ένα ζευγάρι που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Ξεκινάει με γέλιο και καταιγισμό ατάκας πάνω στην ατάκα, για να εξελιχθεί σε βαθιά, μαύρη απόγνωση και να καταλήξει σε όνειρο. Γιατί όσο έχουμε ο ένας τον άλλον μπορούμε να ονειρευόμαστε ότι ένα βράδυ θα βρεθούμε στο κέντρο της Νέας Υόρκης, εκεί που οι ατμοί δεν σταματούν ποτέ να βγαίνουν από τις σχάρες των υπονόμων.
Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Από το “Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη” στον νόμο που δεν κατάφερε να βάλει σε εφαρμογή ούτε καν ο Σαμαράς.
Ζωή Παρασίδη
«Προβλέπεται φυλάκιση έως δύο έτη και πρόστιμα 30.000 έως 300.000 ευρώ για όσους εκπονούν διαστημικές δραστηριότητες χωρίς σχετική άδεια». Σύμφωνα με το νομοσχέδιο για τη διαστημική υπηρεσία, αν φτιάξεις δικό σου διαστημόπλοιο χωρίς άδεια θα πας φυλακή. Καλέστε την αστυνομία και πείτε πως ο γείτονας που αντιπαθείτε ασχολείται με παράνομες διαστημικές δραστηριότητες, θα περάσουμε υπέροχα.
Εντελώς συμπτωματικά λίγο πριν την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Ελλάδα συνελήφθησαν κάτω από περίεργες συνθήκες 9 Τούρκοι και Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες. Όπως είπε και ο ίδιος ο αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν ήταν ιδιαιτέρως σοβαρά τα ευρήματα και ούτε στοιχειοθετήθηκε κάποιο προσχέδιο επίθεσης στον Ερντογάν. Στις φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν φαίνονται σημάδια ξυλοδαρμού γεγονός που προκαλεί ακόμα περισσότερα ερωτήματα για την επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής. Κατά το παρελθόν υπήρξε συνήθης πρακτική των ελληνικών κυβερνήσεων να κάνει κατά καιρούς «δώρο» στις τουρκικές αρχές διάφορους ενοχλητικούς πολιτικούς πρόσφυγες, φαίνεται πως η παράδοση καλά κρατεί.
Τζούλια Τσιακίρη
Ένα τυπογραφικό αριστούργημα γερμανικής κοπής το περιοδικό
Slanted #30 που είναι αφιερωμένο στη σκηνή της γραφιστικής και τυπογραφικής δημιουργίας στην Αθήνα (και στη Θεσσαλονίκη που άρρητα εμπεριέχεται). Στήσιμο σχεδιασμός σαλόνια εκτύπωση χαρτί εξώφυλλο βιβλιοδεσία να σου φεύγει το καφάσι! Εύγε
Lars Harmsen και συνεργάτες!
Υπάρχουν, όπως μου επισήμαναν, ηχηρές απουσίες από το ελληνικό γραφιστικό μπουκέτο: λείπουν λ.χ. ο Δημήτρης Αρβανίτης, ο Γιάννης Κουρούδης, ο Βασίλης Χαραλαμπίδης, ο Πάνος Χαρατζόπουλος, ο Γιάννης Καρλόπουλος κ.λπ. Ήταν θέμα χώρου;
