Αναστασία Βαϊτσοπούλου
Ένα βράδυ εν μέσω καύσωνα στον λόφο του Φιλοπάππου, ή σε οποιονδήποτε κοντινό λόφο εν Αθήναις, είναι μια όαση δροσιάς. Η φύση ξέρει να προστατεύεται και να μας προστατεύει, την ώρα που τα τσιμέντα και οι πολυκατοικίες βράζουν. Αν είστε τυχεροί, μπορεί να πετύχετε και μια παρέα να γρατσουνάει κιθάρες παραδίπλα.
Υπάρχουν καθηγητές που θυμάσαι μια ζωή, από το δημοτικό μέχρι και το Πανεπιστήμιο. Πρώτο έτος, στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε., διδαχθήκαμε Κοινωνική Θεωρία και σε μία από τις τελευταίες διαλέξεις ο καθηγητής έκανε λόγο για την θέση του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία. Είχε τονίσει πως το σχολείο, ως επίσημος φορέας του κράτους, οφείλει να διδάσκει μόνο πράγματα που είναι επιστημονικά αποδεδειγμένα. Τα πρόσωπα των φοιτητών στο αμφιθέατρο ήταν σαστισμένα, καθώς επεξεργάζονταν τις πληροφορίες που τους μετέδιδε ο κοινωνιολόγος εξ έδρας. Η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων αλήθεια με τι κριτήρια δρα και αποφασίζει; Η Εκκλησία συνεχίζει να επεμβαίνει στα της Πολιτείας εν έτει 2017 και η ιδεολογία να τελειώνει εκεί που ξεκινά η εξουσία.
Σταύρος Διοσκουρίδης
H μεταγραφολογία του καλοκαιριού σε όλα τ’ αθλήματα. Ακόμα και τώρα που οι παίκτες που έρχονται στην Ελλάδα, ειδικά στο ποδόσφαιρο, δεν τους ξέρει κανείς. Ονόματα, έθνη, φυλές, αθλητικά χαρίσματα παρελαύνουν από μπροστά μας, στο πιο διασκεδαστικό κομμάτι του ελληνικού τύπου.
Το πολιτικό ρεπορτάζ. Παντού. Εξολοκλήρου στρατευμένο, εξολοκλήρου για πέταμα.
Αλεξάνδρα Καστανιά
Για την ομιλία του Γιάννη και του Θανάση Αντετοκούνμπο στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών το περασμένο Σάββατο έχουν ήδη γραφτεί πολλά. Όσοι, όμως, βρισκόμασταν εκεί, διαπιστώσαμε – για ακόμη μία φορά – ότι μια εντυπωσιακή επαγγελματική πορεία είναι πιο αξιοθαύμαστη όταν συνοδεύεται από συγκροτημένη προσωπικότητα. Γι’ αυτό και οι AntetokounBros, με τη σεμνότητα και την ανθρωπιά τους, απέσπασαν το πιο ζεστό χειροκρότημα κατά τη διάρκεια της βραδιάς.
Οι απότομες εναλλαγές του καιρού από τις καταρρακτώδεις βροχές στον ανυπόφορο καύσωνα. Στο μεταξύ, οι επιστήμονες σε διεθνές επίπεδο προειδοποιούν ότι κακώς η προσοχή έχει εστιαστεί πρωτίστως στην οικονομική κρίση, εφόσον η κλιματική αλλαγή αποτελεί εξίσου σοβαρό πρόβλημα, το οποίο, μάλιστα, θα φανεί εντονότερα μέσα στα επόμενα χρόνια. Όλα τα είχαμε, η «εκδίκηση» του περιβάλλοντος για την καταστροφή που έχει υποστεί μάς έλειπε…
Βασίλης Κ. Κουρουμιχάκης
Στην περιπέτεια του Αστερίξ στη χώρα των Γότθων σε ένα στριπάκι ένας άτυχος λεγεωνάριος που φρουρούσε τα σύνορα προσπαθούσε μάταια να εξηγήσει στον εκατόνταρχο του ότι όταν Γότθοι εισβάλουν στη χώρα των Γότθων είναι γεγονός που θα έπρεπε να τον απασχολήσει αλλά αυτός τον έλεγε ηλίθιο. Περίπου ότι έγινε με την περίφημη εκδήλωση της αστυνομίας στην πλ. Εξαρχείων η οποία απαγορεύτηκε από την αστυνομία γιατί όταν απαγορεύονται οι συναθροίσεις στα Εξάρχεια δεν είναι καλό πράγμα αλλά ούτε οι συναθροίσεις της αστυνομίας στα εξαρχεια είναι καλό πράγμα και τελικά είναι πολύ ωραίο που ζούμε στην πιο σουρεαλιστική χώρα του κόσμου.
Ασθενοφόρο με φάρους και σειρήνες προσπαθεί να διασχίσει την πηγμένη Ακαδημίας. Με πολλή δυσκολία και φιλότιμες προσπάθειες ανοίγεται δρόμος από τους οδηγούς για να περάσει. Δυστυχώς από πίσω του διαγκωνίζονται τρία ταξί για το ποιο θα προλάβει να χωθεί στο κενό που αφήνει πίσω του το ασθενοφόρο για να πάνε πιο γρήγορα. Κάθε μέρα κάποιοι θέτουν νέα όρια στην καρφρίλα.
Το φεστιβάλ που έχει γίνει θεσμός θα πραγματοποιηθεί φέτος από από τις 30 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου στο Πάρκο Γουδή. Mε το μότο να είναι «πατρίδα μας όλη η γη», το 20ο
Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ περιλαμβάνει συζητήσεις με ομιλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, συναυλίες, αλλά και κουζίνες από διάφορα μέρη του κόσμου στέλνοντας ένα μήνυμα κατά των διακρίσεων και της μισαλλοδοξίας. Μπορείτε να δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα του εδώ.
http://antiracistfestival.gr/
Σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Politico, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε πως «είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που έχει εσωτερική τρομοκρατία, προερχόμενη από την άκρα αριστερά. Η βία προέρχεται αποκλειστικά από την αριστερά τα τελευταία χρόνια». Ο συντάκτης που υπογράφει το κείμενο έδωσε τον τίτλο «Η Ελλάδα φοβάται την αναβίωση της ακροαριστερής βίας». Ο πραγματικός φόβος φαίνεται να υπάρχει από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης αφού με τέτοιες δηλώσεις ο τίτλος του άρθρου θα μπορούσε να ήταν «Η αγωνία για τον επαναπατρισμό των ψηφοφόρων της ΧΑ οδηγεί σε ακροβασίες».
http://www.politico.eu/article/greece-fears-revival-of-far-left-violence/
Λίνα Ρόκου
έχουνε οι γυναίκες π᾿ αγαπούμε θεία την ουσία
κι όταν σφιχτά στην αγκαλιά μας
τις κρατούμε
με τους θεούς κι εμείς γινόμαστ᾿ όμοιοι
στηνόμαστε ορθοί σαν άγριοι πύργοι
τίποτε δεν είν᾿ πια δυνατό να μας κλονίση
με τα λευκά τους χέρια
αυτές
γύρω μας γαντζώνουν
κι έρχονται όλοι οι λαοί
τα έθνη
και μας προσκυνούνε
φωνάζουν
αθάνατο
στους αιώνες
τ᾿ όνομά μας
γιατί οι γυναίκες π᾿ αγαπούμε
την μεταδίνουν
και σ᾿ εμάς
αυτή
τη θεία τους
ουσία
«Με τα χρώματα του λόγου και τον λόγο των χρωμάτων», μη χάσετε την έκθεση για τον Νίκο Εγγονόπουλο στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Άνδρου. Θα διαρκέσει μέχρι 1 Οκτωβρίου.
Το ότι τσέχικη εταιρία διοργάνωσε στο facebook φωτογραφικό διαγωνισμό με μπικίνι προκειμένου να διαλέξει την υπάλληλο που θα προσλάβει σε έναν από τους σταθμούς πυρηνικής ενέργειας που διαθέτει. Και ναι υπήρξαν γυναίκες που ανταποκρίθηκαν.
Ελένη Τζαννάτου
Ο νευροεπιστήμονας(!) Sam Sepherd aka
Floating Points μας σέρβιρε το ep
Reflections-Mojave Desert ως soundtrack σε μαγνητοσκοπήσεις των κομματιών του ανά τον κόσμο και μας έβαλε τα μυαλά στα μπλέντερ: ένα 2μισάλεπτο κινηματογραφικό ηχοτοπίο (“Mojave Desert”) που δίνει την θέση του στο “Silurian Blues” ακούγεται σαν τους Floyd να «έπαθαν» acid jazz στο
Live At Pompeii (ή αντίστροφα, σαν το “Kuiper” να «έπαθε» “Shine On You Crazy Diamond”). Μετά, φανταστείτε το “Telemusic” του Stockhausen να συναντά τους Kraftwerk (“Kites”) και τις post κιθάρες (“Kelso Dunes”). Από τα καλύτερα πράγματα που ακούσαμε τον Ιούνιο εν ολίγοις. Και σίγουρα το καλύτερο εξώφυλλο που είδαμε με αέρα
Unknown Pleasures.
Πάει
η RiRi απ’ τα Θρησκευτικά, πρώτη φορά Αριστερά, της εξουσίας τα κακά, όλα καλά(;), πάντα καλά.
«Θα σας πω μια ιστορία: Κάποτε στην Ουγγαρία –εκεί έζησα αρκετά χρόνια, είναι ένας άλλος τόπος, όταν δεν υπήρχαν ούτε κάμερες ούτε Κολούμπια ούτε εταιρείες ούτε ποσοστά από τα τραγούδια, ήτανε ένας Τσιγγάνος βιολιστής, ένας Ντάνγκο Πίστα. Ποτέ καμιά Ακαδημία δεν τον αναγνώρισε, ποτέ καμιά φωνοληψία δεν έγινε, κανένας δεν τον ήξερε και ο Ντάνγκο Πίστα έπαιζε στις ταβέρνες κάτι τραγούδια που έφτιαχνε αυτός για μια κοπέλα που αγαπούσε στο Σέκερ, μια πόλη της Ουγγαρίας, και τα τραγούδια του διαδίδονταν σε όλον τον κόσμο και δεν υπήρχαν τότε ούτε βραβεία ούτε τίποτα από αυτά που ξέρουμε εμείς. Και κάποια μέρα, όπως σ΄όλους μας θα συμβεί, ο Ντάνγκο Πίστα πέθανε. Και τότε έγινε ετούτο το πράγμα που εγώ θέλω να ευχηθώ κάθε καλλιτέχνης να το έχει πάντα στην ψυχή του. Μπροστά επήγαινε ένα φτωχικό ξύλινο φέρετρο και ήτανε μέσα ο Ντάνγκο Πίστα. Και από πίσω, παιδιά, επηγαίνανε πεντακόσιοι Τσιγγάνοι βιολιτζήδες και παίζανε ένα τραγούδι δικό του. Τίποτ΄άλλο δεν έγινε. Σήμερα έχει δίσκους, έχει πράματα, ό,τι θέλεις. Αλλά οι πεντακόσιοι Γύφτοι εξέρανε πως επέθανε η ψυχή τους και πως ο Ντάνγκο Πίστα δεν ήθελε τίποτε άλλο παρά να παίζει ένα τραγούδι δικό του. Θα πω ακόμα κάτι τις. Εγώ δεν έγραψα κανένα τραγούδι γιατί δεν είμαι ποιητής, δεν είμαι τραγουδιστής. Έφτιαξα στη ζωή μου τέσσερις χαμάληδες, τον Συρεγκέλα από τον Ντέτεκτιβ, τον Κώστα από το Ένα τραγούδι στην Αθήνα, τον Χαμάλαρο από τη Φυρονεριά και τώρα τον Κώστα από το Αουτέλ στο Διπλό βιβλίο. Κύριοι θέλω να σας βεβαιώσω, με τιμή, με ευθύνη, πως τίποτα άλλο δεν θέλω παρά το φέρετρό μου να έχω την τιμή να το σηκώσουν αυτοί οι τέσσερις χαμάληδες που έφτιασα εγώ.» Λόγια του Δημήτρη Χατζή σε τηλεοπτική συνέντευξη στον Φρέντυ Γερμανό το 1976.
Σειρά πληροφοριών για «εμφύλιο» που έχει ενσκήψει ανάμεσα σε μέλη του «Επαναστατικού Αγώνα» που κρατούνται στις φυλακές Κορυδαλλού διαθέτουν τις τελευταίες ώρες στελέχη της ΕΛΑΣ. Στελέχη της λεωφόρου Κατεχάκη μιλούν για «μεγάλο ρήγμα ανάμεσα σε ενόπλους με άγνωστες προεκτάσεις».
Ρήγματα ολούθε μας κυκλώνουν / και το νου μας βαλαντώνουν.
