David Hockney
Οι μαχητικές, ανώνυμες φεμινίστριες, με τις χαρακτηριστικές τους μάσκες γορίλα που ακούν στο όνομα “Guerrilla Girls” και ήρθαν στην Στέγη για να στοχοποιήσουν ακόμη μια φορά, το σεξισμό, το ρατσισμό και τη διαφθορά στην πολιτική, την τέχνη και την ποπ κουλτούρα.
Φωτογραφία: Δημήτρης Σακαλάκης/FOSPHOTOS
Η αναδρομική έκθεση του David Hockney στο Tate Britain.
H κατάρρευση του Azure Window, του εντυπωσιακού φυσικού μνημείου που βρισκόταν στο νησάκι Gozo της Μάλτας και πια σκορπίστηκε στην θάλασσα από το χτύπημα μιας σφοδρής καταιγίδας.
Διαρκεί 7,5 μίση ώρες, θέλει χρόνο, διάθεση και υπομονή. Αλλά είναι αριστούργημα και πραγματικά είναι κρίμα που δεν θα παιχτεί μάλλον ποτέ στην ελληνική τηλεόραση, μην πω για τις ντόπιες κινηματογραφικές αίθουσες. Το Όσκαρ Ντοκιμαντέρ το κέρδισε επάξια και το άξιζε περισσότερο και από το Moonlight, από το La La Land και απ’ όλα. Εντάξει η ζωή του O.J. Simpson από τα χρόνια που ήταν σούπερ σταρ του Αμερικάνικου Ποδοσφαίρου μέχρι τη δολοφονία της γυναίκας του Νικόλ, την αθώωση του και τελικά την πρόσφατη φυλάκισή του για κλοπή και απαγωγή είναι από μόνη της κάτι παραπάνω από δυνατή. Αλλά ο τρόπος που ο Ezra Edelman τέμνει τη σύγχρονη αμερικάνικη ιστορία είναι ανάλογης δεξιότητας, ακρίβειας και ομορφιάς με την τεχνική που διαθέτει ο πιο επιδέξιος σούσι σεφ.
Το παραγωγικό σλόγκαν της χώρας περιορίζεται στο «Βγες έξω», ενώ θα έπρεπε να ήταν «Βγες έξω και φύτεψε κάτι». Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η NASA συνεχίζει να μας κάνει να ονειρευόμαστε, λέγοντας ότι έχει «σχέδια» να ξαναδώσει στον Άρη το μαγνητικό του πεδίο, με τελικό σκοπό ο κόκκινος πλανήτης να γίνει (πολύ) μελλοντικά κατοικήσιμος (terraforming). Η σημαντικότητα του μαγνητικού πεδίου σε έναν πλανήτη είναι ότι μπορεί να διατηρήσει ατμόσφαιρα και να εμποδίσει την ηλιακή ακτινοβολία να φτάσει στην επιφάνειά, επιτρέποντας έτσι την επιβίωση ζώντων οργανισμών. Keep on dreamin’ NASA.
Α, Κίνα, συνεχίζεις να μας εκπλήσσεις. Η κινεζική κυβέρνηση έχει στόχο να εφαρμόσει ένα σύστημα που θα μαζεύει οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και νομικά στατιστικά των πολιτών της με σκοπό να τους βαθμολογεί και κατατάσσει σε μια κλίμακα “κοινωνικής πίστωσης”. Παίρνοντας έτσι τα χειρότερα κομμάτια από ένα μυθηστόρημα επιστημονικής φαντασίας, οδηγούμαστε σε ένα οργουελικό μέλλον. Δεν μάθαμε τίποτα από το Black Mirror μου φαίνεται.
«Το λιμάνι του Βόλου», Κωνσταντίνος Βολανάκης.
Η είδηση ότι, μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα, παρασκευάζονταν ναρκωτικές ουσίες για το … ISIS! Συγκεκριμένα, στον Λουτρόπυργο της Νέας Περάμου κατασχέθηκαν 635.000 δισκία των χαπιών Captagon, που χρησιμοποιούνται για το «ντοπάρισμα» των τζιχαντιστών μαχητών και προορίζονταν για χώρες της Μέσης Ανατολής, μεταξύ των οποίων και η Συρία. Τι άλλο θα συμβεί σε αυτή την (ταλαίπωρη) χώρα…
Το Torment: Tides of the Numenera που με έχει καταστρέψει τις τελευταίες μέρες με αποτέλεσμα να «γράφω» 10-12 ώρες gameplay τη μέρα. Μίνιμουμ.
Η γρατζουνιά που κοσμεί πλέον το iPhone μου από τη στιγμή που εκείνο έκανε πράξη της απειλές του περί “salto mortale”…
Τα milk bar της Βαρσοβίας, ίσως το μόνο ζωντανό δείγμα του πολωνέζικου υπαρκτού σοσιαλισμού. Κάτι σαν τα αμερικανικά diner αλλά με πιο ενδιαφέρον και ποιοτικό φαγητό. Οι τιμές παραμένουν χαμηλές και οι ουρές αναμονής μεγάλες αλλά τα χειροποίητα πιερόγκι και οι υπέροχες σούπες αξίζουν τον κόπο.
Η μαζικότητα και η ένταση με την οποία άνθρωποι από τελείως διαφορετικό background μαζεύτηκαν την Τετάρτη στην πλατεία Κλαυθμώνος να διαδηλώσουν κατά του σεξισμού και των στερεοτύπων που ενισχύουν την έμφυλη ρήξη και προάγουν τον κοινωνικό ρατσισμό. «Αν οι γυναίκες δεν είναι ελεύθερες κανένας άνθρωπος δεν είναι».
Το ότι χρειάζεται ακόμα να κατεβαίνουμε σε πορείες και απεργίες για να θεμελιώσουμε το βασικότερο κοινωνικό αγαθό· την ανθρώπινη ισότητα.
Γνώρισα ένα κορίτσι από την Ισπανία που, καθώς σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες στις Βρυξέλλες, μου είπε πως «το πιο δύσκολο πράγμα για μένα είναι να εξηγήσω σε συμφοιτητές και ακαδημαϊκούς πως η κρίση για την οποία έχουν βαρεθεί να ακούνε έχει πλήξει ψυχικά και συναισθηματικά την οικογένεια μου στη Μαδρίτη, τους φίλους μου από την Αθήνα, εμένα την ίδια».
Το ότι υπάρχει ένας βουλευτής σαν τον Πολωνό Janusz Korwin-Mikke στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Χάρη στην Ημέρα της Γυναίκας θυμήθηκα τον πρόσφατο κατάπτυστο λόγο του.
Η Γωγώ Μπρέμπου στον ρόλο της γιαγιάς του Χρήστου Χωμενίδη, στην παράσταση “Νίκη” που ανεβαίνει στο Θέατρον του Ελληνικού Κόσμου.
Όσο ζούμε ελπίζουμε να δούμε τους Radiohead στην Αθήνα. Μέχρι τότε, true love waits, in haunted attics.
https://www.youtube.com/watch?v=O6HMW7h5jGY
Aκούγοντας το νέο album του Ed Sheeran επιβεβαίωσα ότι ήταν όσο νερόβραστη pop περίμενα, αναρωτήθηκα αν έχουμε 2017 ή 2007 και απόρησα γιατί σε μια χώρα με τη μουσική παράδοση της Βρετανίας, ο παραπάνω κύριος είναι το πιο hot topic των ημερών.
https://www.youtube.com/watch?v=0idmTWxFs1A
Η γη έχει ακόμα δοσίματα όπως αυτό το κολοσσιαίο άγαλμα του Ραμσή Β΄ που βρέθηκε πριν από λίγες μέρες σε μια φτωχογειτονιά του Καΐρου.
Μου θυμίζει τα σίξτις. Μητροπόλεως και Αθηνάς στο πιο πολυσύχναστο σταυροδρόμι της πόλης η βαθιά αυτή λακκούβα.
