Η Σ Κ Ο Υ Ν Α
του Πάνου Κυπαρίσση
Τα μεσημέρια
η σιωπή σκαρφαλώνει
από το πράσινο της αυλής
ως το παράθυρο
κοιτάζει μέσα, γλιστράει
και πνίγει τα έπιπλα και το δωμάτιο.
Υφαίνει όνειρα
και τ’ απλώνει στο παραθύρι
ώσπου το σπίτι κάνει πανιά.