Θησέας (Σοφία Βάρη), Πλατεία Κοτζιά
Το γλυπτό που σε κάνει να αναρωτιέσαι και να προσπαθείς να θυμηθείς αν ο Μινώταυρος τελικά κατάπιε τον Θησέα στην ιστορία της τρίτης δημοτικού, αφού είναι δύσκολο να τον διακρίνεις. Τοποθετημένο ακριβώς απέναντι από το δημαρχείο Αθηνών, προκάλεσε αναστάτωση στα έδρανα της βουλής το 2011, όταν η γλύπτρια του αρνήθηκε να το αντικαταστήσουν με ένα άλλο του Μ. Αλεξάνδρου, υποστηρίζοντας ότι το έργο της φιλοτεχνήθηκε αποκλειστικά για να τοποθετηθεί στο συγκεκριμένο σημείο. Ο τότε Υπουργός Εσωτερικών και ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου ξετύλιγαν το μίτο της υπόθεσης, παρουσιάζοντας έγγραφα με διατάξεις περί πνευματικών δικαιωμάτων για να απαντούν στις ερωτήσεις αρχαιολατρών βουλευτών, που περίμεναν να δουν το άγαλμα του μέγα στρατηλάτη στο συγκεκριμένο σημείο από το 2009.
Πεντάκυκλο (Γιώργος Ζογγόπουλος), Πλατεία Ομονοίας
Βρίσκεται στην πιο πολύπαθη πλατεία της Αθήνας από το 2001, έπειτα από την συμμετοχή του στην τότε Biennale της Βενετίας. Κατασκευασμένο από ανοξείδωτο ατσάλι και με ύψος που αγγίζει τα 15 μέτρα, στο γλυπτό αυτό πρέπει να ρέει πάντα νερό προκειμένου οι κύκλοι του να κινούνται, κάτι το οποίο φυσικά δεν συμβαίνει. Επειδή λοιπόν ελάχιστοι γνωρίζουν ότι είναι υδροκινητικό, σκεφτείτε τον, γνωστό σε όλους μας, Τάκη τον raver που έβλεπε κύκλους που γυρνούσαν ” να, έτσι”, για να κάνετε μια εικόνα του πως είναι κανονικά το έργο όταν κυλάει σε αυτό το υγρό στοιχείο.
Ζαρκάδι, Όθωνος
Το ορειχάλκινο θηλαστικό αποτελεί αντίγραφο γλυπτού που βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Νάπολης. Περνώντας βιαστικά από την πλατεία συντάγματος, δεν είναι εύκολο να το παρατηρήσεις, καθώς βρίσκεται πίσω από τον ανελκυστήρα του μετρό και δεν έχει και κανένα αξιοπρόσεκτο μέγεθος, εκτός αν το είδες την περίοδο που κάποιος είχε φροντίσει να το κάνει πουά με κίτρινες βούλες, συμμετρικές μεταξύ τους παρακαλώ. Το έργο αυτή τη στιγμή έχει αποκατασταθεί και έχει πάνω του ένα υλικό αντιγκράφιτι έτσι ώστε, αν κάποιος αυτή τη φορά το φανταστεί φλοράλ ή καρό και επιχειρήσει να το βάψει, να είναι πιο εύκολο να αφαιρεθεί η μπογιά από το μέταλλο.
Μελίνα Μερκούρη (Αναστάσιος Κρατίδης), Λεωφόρος Αμαλίας
Η προτομή της γυναίκας που μέχρι την τελευταία της πνοή υποστήριζε ότι ”ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας”, μάλλον θα έπρεπε να αλλάξει σημείο και να μεταφερθεί λίγο πιο κοντά στο νέο μουσείο της Ακρόπολης, που αποτέλεσε το όραμα της προσωπικότητας αυτής που αγαπήθηκε όσο λίγες στην Ελλάδα.
Αλίκη Βουγιουκλάκη – (Βασίλης Διονυσόπουλος), Πλατεία Μαβίλη
Τοποθετημένη απέναντι από το σπίτι της ηθοποιού στην περιοχή, αυτή η προτομή είναι σίγουρα μία από τις πιο πολυσυζητημένες της Αθήνας. Στα αποκαλυπτήρια της το 2000 ανέμιζαν ελληνικές σημαίες, ενώ τέσσερις μέρες μετά κλάπηκε από αγνώστους που στην θέση της άφησαν μια σιδερώστρα. Το πιο λαμπρό αστέρι τσικνίζει με τα περιβόητα βρώμικα της πλατείας και η κατάσταση του γλυπτού χρήζει άμεσης συντήρησης.
Μνημείο του Βύρωνα (Henri Michel Antoine Chapu, Jean Alexandre Joseph Falquiere, Λάζαρος Σώχος), Ζάππειο
Το άγαλμα αυτό αναπαριστά την Ελλάδα να στεφανώνει τον φιλέλληνα ποιητή και βρίσκεται στο ίδιο σημείο από το 1896, παραμονές των ολυμπιακών αγώνων. Η κατασκευή του μνημείου αυτού έχει περάσει από τρία διαφορετικά καλλιτεχνικά χέρια και από χίλια κύματα,τουλάχιστον. Ο πρώτος γλύπτης απεβίωσε, καθώς και ο χρηματοδότης του έργου πριν καν αυτό ολοκληρωθεί. Ούτε ο δεύτερος όμως κατάφερε να το ολοκληρώσει, περνώντας το στον τρίτο. Μάλλον ο σοφός λαός έχει δίκιο όταν λέει ότι το καλό πράγμα αργεί να γίνει, γιατί το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά όμορφο.
Δρομέας (Κώστας Βαρώτσος), Ευαγγελισμός
Είναι ένα έργο σύγχρονης τέχνης που έχει χαραχτεί στην μνήμη κάθε Αθηναίου, είτε το έχει προλάβει τοποθετημένο στην Ομόνοια από το 1988 έως το 1994, είτε το βλέπει τώρα να δεσπόζει με μια μόνιμη επιβλητική κίνηση απέναντι από το Χίλτον. Ο τότε δήμαρχος Μιλτιάδης Έβερτ είχε δηλώσει στα εγκαίνια. ”Όλοι μας λένε ότι τα κάναμε γυαλιά καρφιά, εμείς με τα σπασμένα γυαλιά φτιάχναμε τον Δρομέα”, αναφερόμενος στο προσωπικό του Δήμου Αθηναίων που κάθε μέρα μετά τις 7 το βράδυ βοηθούσε στην ανέγερση του έργου, είτε μαζεύοντας, είτε κόβοντας, είτε καθαρίζοντας τα άπειρα αυτά γυαλιά που το αποτελούν σήμερα.
Μνημείο του πολυτεχνείου (Μέμος Μακρής), Πατησίων
Το κεφάλι του Έλληνα ιστορικού Νίκου Σβαρώνου στον προαύλιο χώρο της σχολής αρχιτεκτόνων είναι ένα από τα πιο γνωστά και ιστορικά μνημεία της Αθήνας. Κάθε χρόνο, αποτελεί σημείο συνάντησης για πλήθος κόσμου που τιμά τους πεσόντες της εξέγερσης του 1973, καλύπτοντας το ολόκληρο με στεφάνια και λουλούδια.
Χάρι Τρούμαν (Felix Weldon), Βασιλέως Κωνσταντίνου και Βασιλέως Γεωργίου
Αν είχε στόμα αυτό το άγαλμα να μιλήσει, θα είχε να διηγηθεί ένα κάρο ιστορίες από τα κακά που το έχουν βρει κατά περιόδους. Από το 1963 μέχρι σήμερα έχει δεχτεί από βομβιστικές επιθέσεις (4 στο σύνολο) μέχρι βανδαλισμούς παντός είδους. Η σημερινή του εμφάνιση με κόκκινες και ροζ μπογιές διάσπαρτες στα ρούχα του Αμερικανού προέδρου, επιβεβαιώνουν το χαρακτηρισμό που του έχει αποδοθεί ως ”το πιο μισητό άγαλμα της Αθήνας”.
Κολοκοτρώνης (Λάζαρος Σώχος), Σταδίου
Από αυτή την λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει ο έφιππος οπλαρχηγός, που αποτελεί το σήμα της Popaganda. Kατασκευασμένο από το υλικό κανονιών που χρησιμοποιήθηκαν το 1821 στο Παλαμήδι του Ναυπλίου και έχοντας λάβει διεθνή βραβεία, δεσπόζει από το 1904 μπροστά από την Παλιά Βουλή, δείχνοντας το δρόμο προς την Πλατεία Συντάγματος, όπου κατευθύνονται οι διαδηλωτές που συνηθίζουν να δίνουν ραντεβού στο σημείο.
