Τσιγάρα, του Θωμά Γκόρπα

Τ Σ Ι Γ Α Ρ Α

του Θωμά Γκόρπα

                                                                                                                                                                      μνήμη Μάριου Χάκκα

Μάταια κυνήγησα τα μάτια που ονειρεύονται στους άλλους τόπους.

Πολλές φορές βρήκα την άκρη μα όσες τη βρήκα χάθηκα μαζί της.

Είχαμε μια παρέα κάποτε τα πάντα είχαμε και τίποτα δεν είχαμε

ανάμεσα στα πλούσια δάχτυλά μας είχαμε φτωχά τσιγάρα

Τέλειον Ξάνθης Κιρέτσιλερ και Έθνος χύμα …

Χίλιες φορές κοιμήθηκα με το τσιγάρο αναμμένο

απ’ άλλα κάηκα κάηκα έγινα στάχτη μέσα από τη στάχτη μου

ξαναγεννήθηκα ο ίδιος κι απαράλλαχτος

μόνο λιγάκι πιο προσεκτικός με τους χαφιέδες …

Τελευταία τσιγάρα τελευταία λεφτά και τελευταίο μπάνιο

θλίψη μαύρη δροσιά και θλίψη προκαταβολή της ευτυχίας

παντέρημη πλαγιά βελανιδότοπος και ένας βράχος

θαυματουργός που έγινε γυναίκα σιωπηλή γυναίκα

μια απαρηγόρητη γυναίκα που έγινε βράχος

θαυματουργός βράχος πατρίδα χαμένη κερδισμένη πού πατρίδα

πού βράχος γυναίκα και γυναίκα βράχος και βράχος βράχος

πάει

τρελάθηκε η ποίηση

τρελάθηκα τρελάθηκες τρελάθηκε

τα ρήματα τα σύρματα τα σήματα τα σήμαντρα

ένα κελάηδισμα το ίδιο πάντα

άαααα …

πόσο μεγάλο είναι το ρεμπέτικο …