Οι Third Angel είναι μία θεατρική εταιρεία από το Σέφιλντ της Αγγλίας που δημιουργεί πρωτότυπες διαφορετικές παραστάσεις, χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα και πολλά ποπ στοιχεία. Γεφυρώνοντας το κενό ανάμεσα στη νέα δημιουργική γραφή και στο live art, το τελικό αποτέλεσμα της ομάδας περιλαμβάνει εγκαταστάσεις, φιλμ και video art, ντοκιμαντέρ, φωτογραφία, design και έχει παρουσιαστεί σε μια μεγάλη γκάμα διαφορετικών χώρων όπως θέατρα, γκαλερί, κινηματογράφους, σχολικές αίθουσες, σε χώρους γραφείων, παρκινγκ, λουτρά και σε δημόσιες τουαλέτες στο Μπρίστολ.
Αυτή την εβδομάδα θα έρθουν για τρεις νύχτες στην Αθήνα, καλεσμένοι του Βρετανικού Συμβουλίου και του BIOS για να παρουσιάσουν την παράσταση What I heard about the world, για την οποία μάζεψαν πάνω από 200 περίεργες αλλά αληθινές ιστορίες για διάφορα μέρη του κόσμου. Και έτσι θα μας διηγηθούν ζωντανά σε ποιο μέρος μπορείς να νοικιάσεις ξένους για να κλαίνε στην κηδεία σου, ποιος ραδιοφωνικός σταθμός μεταδίδει σιωπή 24 ώρες το 24ωρο κλπ. Λίγο πριν έρθουν στην Αθήνα, η Popaganda μίλησε με τον Alexander Kelly για τους Third Angel και τον κόσμο.
Γιατί διαλέξατε το όνομα Third Angel; Είναι διπλή αναφορά, από την ταινία Naked του Mike Leigh, που με τη σειρά της αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Την ημέρα της Κρίσης, οι Επτά Σφραγίδες ανοίγουν και οι επτά άγγελοι σημαίνουν με τις σάλπιγγες τους. Κατά το τρίτο σάλπισμα έπεσε από τον ουρανό μεγάλο άστρο σαν λαμπάδα και έπεσε στο 1/3 των ποταμών και στις πηγές των νερών . Το όνομα του άστρου είναι άψινθος. Και το 1/3 των νερών έγινε άψινθος και πολλοί άνθρωποι πέθαναν από τα νερά διότι αυτά επικράνθηκαν. Η μετάφραση των Ρώσων για τον άψινθο είναι το Τσέρνομπιλ. Προφανώς κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι η καταστροφή του Τσέρνομπιλ ήταν η Τρίτη σφραγίδα που αναφέρεται την ημέρα της Κρίσης. Για μας το όνομα δεν έχει να κάνει με τη θρησκεία. Το 1995 μας ενδιέφερε πολύ όλη αυτή η κουλτούρα της Αποκάλυψης – κάναμε μια εγκατάσταση το 1996 με τίτλο Barcode- αναφορά σε όλα τα barcodes που περιέχουν τρία 6άρια. Κάναμε μια λίστα με πιθανά ονόματα για την εταιρεία και στο τέλος διαλέξαμε το Third Angel γιατί μας άρεσε το πώς ακουγόταν και επειδή έπρεπε να γράψουμε κάτι στην αφίσα για το πρώτο μας σόου, το Testcard!
Θεωρείτε ότι η δουλειά σας είναι ποπ; Είναι εύκολο να πειραματίζεσαι και να είσαι ποπ την ίδια στιγμή; Αποφεύγουμε να βάζουμε οι ίδιοι ετικέτες σε αυτό που κάνουμε. Λέμε ότι η διαδικασία που ακολουθούμε είναι πειραματική καταρχήν για μας, συνήθως προσπαθούμε να εξερευνήσουμε καινούρια θέματα και να δοκιμάσουμε πράγματα που δεν έχουμε ξανακάνει οι ίδιοι. Θέτουμε ερωτήματα τι άλλο μπορεί να είναι το θέατρο που κάνουμε. Προσπαθούμε να βρούμε μια φόρμα για να εικονογραφήσουμε το θέμα και πιστεύουμε ότι αν εμείς το βρίσκουμε ενδιαφέρον , θα είναι ενδιαφέρον και για το κοινό. Αλλά θέλουμε η δουλειά μας να είναι το ίδιο προσβάσιμη για κάποιον που συνήθως βλέπει κλασικά έργα στο θέατρο ή για κάποιον που δεν βλέπει καθόλου θέατρο, όσο είναι για κάποιον που παρακολουθεί συχνά πειραματικές δουλειές. Οι παραστάσεις μας βασίζονται σε πολλές και διαφορετικές πηγές εκτός του κλασικού θεάτρου – πάντα όμως προσβάσιμες για το κοινό. Χρησιμοποιούμε στοιχεία από stand-up comedy, ντοκιμαντέρ, αφήγηση, συζήτηση…ο πειραματισμός αφορά καινούριους τρόπους για να επικοινωνήσουμε τις ιδέες μας και τις ιστορίες.
Όταν ξεκινήσατε να συγκεντρώνετε όλες αυτές τις απίστευτες ιστορίες για ρέπλικες και για υποκατάστατα, συναντήσατε ανθρώπους από διαφορετικές χώρες να λένε παρόμοιες ιστορίες; Ναι, σίγουρα υπάρχουν ιστορίες που έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου – οι ψεύτικες ζέβρες στον ζωολογικό κήπο της Γάζας, είναι η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό. Μας δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι κάποιες χώρες συγκεκριμένα έχουν τις πιο περίεργες ιστορίες που κυκλοφορούν γι’ αυτές σε άλλα μέρη του κόσμου. Για παράδειγμα, στην Βόρεια Ευρώπη συναντάμε πάρα πολλές ιστορίες για το πόσο περίεργη είναι η Βόρεια και η Νότια Κορέα- σίγουρα ακούσαμε περισσότερες ιστορίες για την Βόρεια και την Νότια Κορέα, παρά για οποιαδήποτε άλλη χώρα.
Προσπαθεί η παράσταση να εξερευνήσει θέματα τοπικής σημασίας ή να πειραματιστεί με θέματα ιδιώματος και κουλτούρας του κάθε τόπου; Προσπαθεί να τα κάνει όλα αυτά, νομίζω! Μας ενδιαφέρει πως είναι αυτές οι ιστορίες μικρών ή και μεγάλων γεγονότων από άλλες χώρες όταν τις ζεις – πώς τις βιώνεις ως ντόπιος. Και μας ενδιαφέρουν πολύ οι διαφορετικοί τρόποι που μπορεί να ειπωθεί μια ιστορία σήμερα, πώς αυτές οι ιστορίες συγκρούονται μεταξύ τους: πώς κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, από στόμα σε στόμα, στις ειδήσεις , στην τηλεόραση, σε ντοκιμαντέρ, σε τραγούδια, έτσι προσπαθούμε να πούμε την κάθε ιστορία με διαφορετικό τρόπο και να βρούμε τη σύνδεση μεταξύ τους.
Πώς επιλέγετε τις ιστορίες που χρησιμοποιείτε στην παράσταση; Υπήρξαν ενδιαφέρουσες ιστορίες που όμως αναγκαστήκατε να απορρίψετε; Οι ιστορίες μαζεύονται μέσα από μια διαδικασία που εξελλίσσεται συνεχώς – οι άνθρωποι μας τις λένε μέσω ίντερνετ και σε μία περφόρμανς διαρκείας που επαναλαμβάνεται και λέγεται Story Map. Έχουμε μαζέψει πάνω από 200 ιστορίες στο σύνολο μέσα από κει, όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε το What I Heard About the World, φτιάξαμε μια λίστα με 80 από αυτές που μας ενδιέφεραν. Γρήγορα καταλήξαμε σε 40 που νιώθαμε ότι θέλουμε να αναπτύξουμε περισσότερο. Εμπιστευτήκαμε το ένστικτο μας, με βασικό κριτήριο τις ιστορίες που μας άρεσαν περισσότερο και που αντιπροσώπευαν τη συνολική αίσθηση των ιστοριών που μαζέψαμε. Χρειάστηκε να απορρίψουμε δύο-τρεις ιστορίες που ήταν ναι μεν ωραίες αλλά δεν ήταν αληθινές! Και μετά ήταν μερικές που νιώθαμε ότι κάνανε την ίδια δουλειά στην παράσταση συνολικά και έτσι εκεί διαλέξαμε την πιο αγαπημένη μας… Ο στόχος είναι η παράσταση να είναι ένα πορτραίτο του πώς θα ήταν ο κόσμος αν στην πραγματικότητα ήταν όπως τον περιγράφουν οι ιστορίες που διηγούνται οι άνθρωποι γι’αυτόν.
Η παράσταση αναφέρεται σε διαφορετικά μέρη του κόσμου.Έχετε πάει σε όλα αυτά τα μέρη; Έχουμε πάει σε κάποια, όχι σε όλα. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας της παράστασης, επισκεφθήκαμε αρκετά από τα μέρη που αναφέρουμε στην παράσταση και αυτό είχε ενδιαφέρον. Μία πρώτη ιστορία είναι από την Βραζιλία, και το γεγονός ότι μπορείς να προσλάβεις ανθρώπους για να κλαίνε στην κηδεία σου. Όταν βρεθήκαμε στο Ρίο ντε Τζανέιρο πέρσι, το ξέραμε ότι το κοινό ήξερε για αυτή την ιστορία, και αυτό αλλάζει την αίσθηση αυτόματα. Έπρεπε να πούμε Αυτό έχουμε ακούσει για την Βραζιλία. Αυτό λέμε στον υπόλοιπο κόσμο ότι ξέρουμε για την χώρα σας.
Θα μας πείτε στην παράσταση της Αθήνας, τι έχετε ακούσει για την Ελλάδα; Έχετε ξανάρθει στην Ελλάδα; Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε καμία ιστορία για την Ελλάδα στην παράσταση. Θα θέλαμε να έχουμε μία! Στο Story Map η μόνη ιστορία που μας έχουν δώσει για την Ελλάδα είναι η ιστορία του Δούρειου Ίππου (την οποία μας την έχουν πει πολλές φορές!) Να μια πρόκληση για τους αναγνώστες σας – μία πιο πρόσφατη ιστορία για την Ελλάδα που να εμπεριέχει μία ρέπλικα, ένα υποκατάστατο, κάποια απομίμηση…
Πώς αντιδρά το κοινό στην παράσταση ανά τον κόσμο; Είναι πολύ θερμό. Συνήθως μετά την παράσταση έρχονται και μας λένε ιστορίες, ελπίζουμε ότι το ίδιο θα συμβεί στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα…
Είναι το διαδίκτυο ακόμη ένας ψεύτικος χάρτης του κόσμου; Αυτή είναι πολύ σπουδαία ερώτηση. Ένας ψεύτικος χάρτης ή απλώς ένας χάρτης; Ένας χάρτης ενός πολύ διαφορετικού κόσμου. Σκεφτόμαστε ότι η παράσταση είναι ένας χάρτης του κόσμου όπως τον έχουμε στο κεφάλι μας. Έτσι και το ίντερνετ πιθανά να είναι ένας χάρτης του κόσμου και της ιστορίας του κόσμου που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα…;
Third Angel & mala voadora , What I heard about the world / Παρασκευή 31 Ιανουαρίου – Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014 /21.00 / BIOS, Πειραιώς 84/Τιμή εισιτηρίων: 15 & 10 ευρώ (φοιτητικό) / προπώληση εισιτηρίων: viva.gr
