Βρίσκω τον Γιώργο Μαυρίδη να έχει επιστρέψει μετά από πολλούς μήνες γυρισμάτων κάπου στον κόσμο για την εκπομπή World Party, αλλά και μετά τις καλοκαιρινές του διακοπές, σε μια σπάνια ευκαιρία να μιλήσω μαζί του δια ζώσης και όχι μετ’ εμποδίων μέσω Skype επειδή απλά βρίσκεται κάπου στην άλλη άκρη της Γης! Το ραντεβού μας αλλάζει και γίνεται τελικά στην Αποθήκη Γ΄στο Λιμάνι, στο χώρο που θα συμβεί όλη η δράση το προσεχές τριήμερο (4, 5 και 6 Σεπτεμβρίου), αφού εδώ θα φιλοξενηθεί η ευτυχής για φέτος σύμπραξη των 2nd THESSALONINK International Tattoo Convention και 7th Street Mode Festival.
Σε συνέχεια της εντυπωσιακά επιτυχημένης περσινής πρώτης διοργάνωσης – με επισκέπτες που ξεπέρασαν τους 10.000 στο σύνολο του τριήμερου, το Convention επιστρέφει ανανεωμένο κι ενισχυμένο στη φιλοσοφία ενός πιο ολοκληρωμένου θεάματος γύρω από τη street art culture. «Η ιδέα πίσω απ’ όλο αυτό δεν είναι μια ιδέα που προκύπτει από τη σκέψη ενός ανθρώπου που λεέι ότι θα κάνει ένα convention. Αντίστοιχες διοργανώσεις υπάρχουν παντού στον κόσμο και στην Αθήνα εδώ και δέκα χρόνια. Εγώ το σκεφτόμουν 7-8 χρόνια περίπου, αλλά δεν έγινε ποτέ. Και μόλις πέρυσι το Μάιο η όμαδα που είμαστε μαζί σ’ αυτό μου ζήτησε να συμμετέχω στο project που είχαν ήδη αρχίσει να τρέχουν και κάπως έτσι τελικά υλοποιήθηκε. Ήταν ένα στοίχημα για εμάς και την πόλη. Και πέτυχε. Η τρομαχτικά καλή ανταπόκριση του κοινού μας έδωσε και το έναυσμα για τη συνέχεια».
Τί καινούριο και διαφορετικό ετοιμάζουν για φέτος όμως για να ξανακάνει κάποιος έστω ένα πέρασμα; Η συνένωση των δύο φεστιβάλ πετυχαίνει μια χαμηλού κόστους διοργάνωση και κατά συνέπεια ένα προσιτό εισιτήριο για εκείνον που θέλει να παρακολουθήσει, χωρίς ωστόσο να γίνονται εκπτώσεις στο πρόγραμμα. «Το κυριότερο και πιο εντυπωσιακό για μενα είναι το line up των μουσικών live, με συγκροτήματα και σόλο καλλιτέχνες από διαφορετικές σκηνές. Πέρα από το κυρίως πρόγραμμα που είναι και η καλύτερη δικαιολογία να σε φέρει εδώ. Διαφορετικές ενέργειες και εκφράσεις της street art σε ένα σύνολο που πιστεύω θα αρέσει». Φιλοδοξία και στόχος για τα χρόνια που θα ακολουθήσουν είναι να αντέξει στο χρόνο, να γίνεται ολοένα και καλύτερο από άποψη διοργάνωσης και να μπορέσουν να μεταφέρουν αυτή τη γιορτή σε αρκετές μικρότερες πόλεις για το κοινό που θέλει αλλά δεν μπορεί εύκολα να ταξιδέψει για να το παρακολουθήσει στη Θεσσαλονίκη. «Δυστυχώς η τρέχουσα κατάσταση στη χώρα δε μας επιτρέπει να κάνουμε σκέψεις για μεγαλύτερο άνοιγμα στο εξωτερικό, αν και προσπαθούμε με διάφορα μέσα να τραβήξουμε ονόματα, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο».
World Party στην . . . Tattoo land
«Τα τατουάζ είναι τρόπος ζωής, αλλά πάνω και πριν απ’ όλα είναι τέχνη». Είναι η ζωή του του Γιώργου Μαυρίδη κι αυτό φαίνεται στον ενθουσιασμό που μιλάει γι’ αυτά, σαν μικρό παιδί. Μικρό παιδί στην Disneyland. Αλήθεια, ποιά είναι η δική του Disneyland; Η Tattooland στον παγκόσμιο χάρτη της δερματοστιξίας; «Η Αμερική», μου απαντάει σχεδόν αυτοστιγμή «Έχουν απογειώσει την τέχνη του tattoo, σαν κουλτούρα το έχουν πάει σε άλλο επίπεδο σε όλα τα στυλ, είναι η πιο δυνατή χώρα σε ό,τι συμβαίνει γύρω απ’ το tattoo». Δυο-τρία χρόνια πίσω ταξίδευε συστηματικά για να παρακολουθεί και να συμμετέχει σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις ανά τον κόσμο, αλλά πλέον και όπως είναι η ζωή του αυτή τη στιγμή με ταξίδια και γυρίσματα για την εκπομπή δέκα μήνες το χρόνο, κάτι τέτοιο δεν είναι ευφικτό προς το παρόν…
…και φτάνουμε στο συναρπαστικό κομμάτι που όλοι ζηλεύουμε, το κομμάτι των ταξιδιών και το κεφάλαιο World Party. Μια ιδέα που πιστώνει εξ’ ολοκλήρου στον κολλητό του φίλο Σάκη Τανιμανίδη και μας ταξιδεύει σε όλη υφήλιο, φτιάχνοντας ένα επιτυχημένο τηλεοπτικό προιό. Πώς πέρασε όμως ο ίδιος από το στούντιο που σχεδίαζε το σώμα των πελατών του, να τους διασκεδάζει ενώ εμφανίζεται στη μικρή οθόνη; Γιατί έκανε τηλεόραση; «Αν ερχόταν κάποιος και σου έκανε μια πρόταση να ταξιδεύεις σε όλο τον κόσμο θα ‘λεγες όχι;». Απάντηση με ερώτηση, αλλά με ερώτηση άκρως αποστομωτική. Το συγκεκριμένο project πάντως δε διανοείται να το κάνει μαζί με κάποιον άλλο πλην του Σάκη και στέκεται σε όσα κερδίζεις μέσα από την εμπερία αυτή, αρκετά για να ξεπεράσουν τις θυσίες που απαιτεί η ενασχόληση με ένα μέσο όπως η τηλεόραση. Το μέλλον της εκπομπής αλλά και του ίδιου στο τηλεοπτικό τοπίο είναι ανοιχτό και υπό συζήτηση. Το κανάλι τους έχει κάνει πρόταση δείχνοντας την πρόθεση από πλευράς τους να συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές δυσκολίες και εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν βρίσκοντας μια κοινή για όλους λύση. Εκείνος πάντως είναι έτοιμος να συνεχίσει στο ίδιο, αλλά και σε κάποιο εντελώς διαφορετικό concept που θα επιτρέπει να ασχοληθεί και τα υπόλοιπα ενδιαφέροντά του που αναγκαστικά έχουν μπει σε δεύτερη μοίρα. Ή και να επιστρέψει στην κανονική προ τηλεόρασης ζωή και δουλειά του.
Politically (In)Correct
Σε Αμαζόνιο και Παταγονία -στα πιο ζόρικα, δηλαδή- γούσταρε ασύγκριτα περισσότερο και θέλει απαραίτητα να φτάσει κάποια στιγμή Θιβέτ και Αλάσκα. Με απογοήτευση διαπιστώνουμε από κοινού πως εν έτει 2015 πολύ δύσκολα η Θεσσαλονίκη και η Ελλάδα γενικότερα θα αποτελέσουν έναν ελκυστικό τουριστικό προορισμό. Υπερθεματίζει: «Μία τρομερή γεωγραφικά τουλάχιστον περιοχή μένει αναξιοποίητη. Δεν είμαστε ικανοί να εκμεταλλευτούμε με το σωστό τρόπο πλούσια παράδοση, ιστορία και πολιτισμό γιατί είμαστε πολύ πίσω, τραγικοί . . . πολύ μικροί σαν κοινωνία με το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στον καθένα μας και με τις επιλογές που κάναμε όλα αυτά τα χρόνια». Μάλιστα πρόσφατα, με αφορμή τα τεκταινόμενα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, δε δίστασε να τοποθετηθεί δημόσια και να υπεραμυνθεί της επιλογής του με σχετική ανάρτησή του στα social media-που όπως μου τονίζει «…αν θέλεις να το ξαναδιαβάσεις είναι εκεί, δεν πρόκειται να το κατεβάσω ποτέ. Είπα την άποψή μου σύμφωνα με τα βιώματά μου, δεν υποστηρίζω κανέναν, δεν παρότρυνα κανέναν να ψηφίσει υπέρ του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ, στήριξα τη θέση μου ασχέτως αν είναι λάθος ή σωστή . . . είπα ότι είμαι καλά οικονομικά, αλλά έχω δουλέψει σκληρά, δε μου τα χάρισαν. Και ασφαλώς καταλαβαίνω τους ανθρώπους που φοβούνται να ρισκάρουν αυτό που με κόπο έχουν κερδίσει, αλλά αν είναι για το κοινό καλό και γίνει κάτι διαφορετικό για να πάμε μπροστά, εγώ είμαι μέσα. Μια τρύπα στο νερό κάναμε». Φουντώνει λίγο, αλλά παραμένει cool και μου ζητάει να κάνουμε ένα σύντομο pause γιατί συμβαίνουν πολλά και διάφορα δίπλα μας, μπροστά μας, στον επάνω όροφο και όλα περιμένουν εκείνον.
Blast From The Past
Επιστρέφει με την απίστευτη ιστορία του πρώτου του τατουάζ: το πρώτο επάνω του και ταυτόχρονα το πρώτο απ’ το χέρι του. Απρίλιος του ’96 σ’ ένα δώμα/αποθήκη-καταφύγιο των παιδικών του χρόνων για τις περιπέτειες με αυτοσχέδια τόξα και σπαθιά παρέα με όλη την πιτσιρικαρία, «χτυπάει” με το ίδιο μοτεράκι και την ίδια βελόνα, το ίδιο σχέδιο σ’ αυτόν και τον κολλητό του. «Δεν το ‘χω αλλάξει ποτέ, δε θα το σβήσω ποτέ, δε θα το ξεχάσω ποτέ». Από τότε έχουν περάσει 20 περίπου χρόνια που «βαράει» ασταμάτητα, με αδιαμφισβήτητη την αξία της δουλειάς του εντός και εκτός συνόρων, με διακρίσεις και βραβεία, πολλά βραβεία εντός και εκτός συνόρων. Όχι κι άσχημα για το παιδί με το καλό χέρι απ΄την Καλαμαριά, τον υπογράφοντα ως “Goonies 4” από την εποχή των πρώτων του σχεδίων και το graffiti.
Πού βλέπει όμως την τέχνη του τατουάζ σήμερα, με την ανάλογη προβολή από Μ.Μ.Ε. και social media και τη γενικότερη αποδοχή από ένα πολύ ευρύτερο κοινό; «Αν με ρωτάς αν είναι μόδα, ε αφού όλοι έχουν φαγωθεί πως είναι μόδα ναι, είναι μια μόδα που δε φεύγει ποτέ, εντάξει; Μόδα είναι φοράς το πουκάμισο αυτό και του χρόνου δεν το φοράς. Δηλαδή, τι σημαίνει μόδα; 150 χρόνια μόδα, πού το ‘χεις ξαναδεί αυτό;». Κατά τη γνώμη του έρχονται διαρκώς νέες γενιές, παιδιά που μεγαλώνουν, που θέλουν να κάνουν τατουάζ, να βάλουν σκουλαρίκια, να βάψουν τα μαλλιά τους, να κάνουν πάντα κάτι διαφορετικό. Και με τα χρόνια απλά αυτό που αλλάζει είναι το στυλ του tattoo ανάλογα με το τί κυκλοφορεί σαν τάση.
Η Ελλάδα, εκτιμά, έχει ανέβει πάρα πολύ σε επίπεδο και έχει εξαιρετικούς artists, αρκεί να αποβάλλει κατά το δυνατόν τη νοοτροπία-τροχοπέδη του μικροαστικού κουτσομπολιού, όπως και σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους βέβαια. «Αυτό που κάνει έναν καλό tattoo artist, μιλώντας καθαρά προσωπικά, είναι το πρόσωπο, η εικόνα του προς τα έξω, το πως κινείται, μιλά και συμπεριφέρεται σχετικά με την τέχνη του, παράλληλα με αυτό που αποδίδει ζωγραφικά. Την τέχνη του τατουάζ γεννηθήκαμε και τη βρήκαμε κι εγώ και όλοι. Το να κρατιέσαι λίγο πιο χαμηλά, να τα βλέπεις όλα λίγο πιο ρεαλιστικά και να είσαι ταυτόχρονα και καλός ζωγράφος, για μενα σε κάνει απόλυτο καλλιτέχνη και προσωπικότητα».
Σήμερα, ο Γιώργος Μαυρίδης του crew των Tattooligans, η τηλεοπτική περσόνα του World Party, ο αγαπημένος των κοριτσιών και ο ωραίος τύπος που θέλουν να ‘χουν κολλητό τα αγόρια, έχει ξεπεράσει το στάδιο που δούλευε 15ωρα και 20ωρα και πια «βαράει» μόνο σε αυτόν που θα του κλικάρει σαν άνθρωπος και θα περάσει καλά μαζί το. Θεωρεί ότι είναι το δικαίωμα στην επιλογή που έχει μόνος του κερδίσει, αλλά στην Ελλάδα δεν είναι ούτε λογικό ούτε αυτονόητο εξ’ ου και τρώει ακόμα κράξιμο. Αλλά δεν τον νοιάζει.Τον νοιάζει να μοιραστεί το πάθος του με εκείνους που το γουστάρουν όσο κι ο ίδιος. Φουλάρει μηχανές για το τριήμερο του φεστιβάλ που έρχεται.
Κι από Δευτέρα θα γυρίσει το διακόπτη στο off! Για λίγο μόνο.
![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
