«Φαινόμενο» και «το μέλλον της παραδοσιακής μουσικής», είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που έχουν αποδοθεί στους Villagers of Ioannina City, τη μπάντα από τα Γιάννενα που έβαλε στο ίδιο τσουκάλι την ψυχεδέλεια, το post και το stoner rock, και τα ηπειρώτικα ηχοχρώματα, καταλήγοντας να σερβίρουν έναν ήχο τόσο παράδοξα ελκυστικό, που κάνει από «στονεράδες» μέχρι fans του Θανάση (ένας είναι ο Θανάσης) που ονειρεύονται μια μέρα να ζήσουν στο χωριό που (δεν) έχουν, να πέφτουν σε ένα ιδιότυπο trance – ενίοτε και με μπόλικο headbanging. Στη συναυλία τους τον περασμένο Νοέμβρη, στο Fuzz, «ράγισαν και τα τσιμέντα». Οι VIC επιστρέφουν αυτή την Παρασκευή, 25 Σεπτεμβρίου, στην Τεχνόπολη για την πρώτη τους μεγάλη open air συναυλία στην Αθήνα.
Πρόκειται για τρεις παιδικούς φίλους, τον Αλέξη Καραμέτη (φωνή), τον Άρη Γιαννόπουλο (ντραμς) και τον Άκη Ζώη (μπάσο) που στο γυμνάσιο αντάλλασσαν κασέτες των Black Sabbath, και καμιά φορά δοκίμαζαν τις ικανότητες τους, είτε μόνοι είτε παρέα, σε διάφορα μουσικά όργανα. Τζαμάροντας ανά τα χρόνια, οι μουσικές του τόπου καταγωγής τους άρχισαν να καταλαμβάνουν μεγαλύτερο χώρο στις post συνθέσεις τους. «Σχεδόν τυχαία έγινε όλο αυτό. Τζαμάροντας άρχισαν σαν ρυθμός να μπαίνουν κάποια ηπειρώτικα στοιχεία μέσα. Στις κιθάρες αρχικά. Στην πορεία είδαμε ότι αυτό μας εκφράζει, περνούσαμε καλά στις πρόβες και στις συναυλίες και είπαμε να βάλουμε και τα παραδοσιακά όργανα μέσα. Μόλις το δοκιμάσαμε, είδαμε ότι το κλαρίνο ταίριαξε πολύ». Κάπως έτσι, το σχήμα συμπληρώθηκε από τους Νίκο Αγγούση (κλαρίνο/πνευστά), Κωνσταντίνο Λάζο (γκάιντα) και Αχιλλέα Ράδη (πλήκτρα).
Από το 2007, οπότε και ξεκίνησαν τα live, χρειάστηκε να περάσουν 7 χρόνια, μέχρι να κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους, Riza, που αποτέλεσε και το βήμα για να αρχίσει να τους γνωρίζει, και να γοητεύεται από τον ήχο τους, το κοινό πέρα από τα σύνορα των Ιωαννίνων. Λίγους μήνες μετά κυκλοφόρησαν το EP Zvara/Karakolia. «Μπορεί κάποιος που μας ακούει να του ξενίζει λίγο η μουσική μας, ή να τον ενθουσιάζει, όμως σε εμάς έχει βγει πολύ φυσικά και πολύ απλά. Δε θεωρούμε ότι είμαστε ένα μουσικό φαινόμενο. Επίσης η πρόσμιξη ηπειρώτικης μουσικής με άλλα είδη μουσικής έχει ξαναγίνει, δεν κάναμε καμιά παρθενογέννεση. Έχει υπάρξει ξανά αυτό. Νιώθουμε πολύ οικεία μέσα στη μουσική που φτιάχνουμε, όμως δε μπορούμε αυτή τη στιγμή να βγούμε έξω από τους εαυτούς μας και να το κρίνουμε. Σε δέκα χρόνια ίσως να μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω και να δούμε ποια ήταν τα καλά και ποια τα κακά όλου αυτού του πράγματος». Αυτή τη στιγμή έχουν έτοιμο νέο υλικό, το οποίο θα πάρει το δρόμο του προς το studio και την κυκλοφορία κατά πάσα πιθανότατα τον Ιανουάριο.
«Η μουσική που έχουμε κάνει δεν είναι για να απευθυνθούμε κάπου αλλά γιατί έτσι βγήκε από μέσα μας. Φυσικά τη μουσική σου θες να την ακούνε όσο πιο πολλοί άνθρωποι γίνεται. Δεν κάνουμε όμως μουσική για ένα συγκεκριμένο τύπο ανθρώπων. Απλώς χαιρόμαστε που ο κόσμος έρχεται στα live μας και ταυτίζεται με τα κομμάτια μας. Μάλλον θα έχουμε κάποια κοινά μεταξύ μας, αλλά πέρα από αυτό, η μουσική μας έρχεται πρώτα από μια δική μας ανάγκη».
Την Παρασκευή οι Villagers δε θα είναι μόνοι τους στη σκηνή. «Θέλαμε να κάνουμε λίγο ιδιαίτερη αυτή τη συναυλία, καθώς είναι η πρώτη μας ανοιχτή εδώ στην Αθήνα και θέλαμε να μοιραστούμε την σκηνή με πολλούς ανθρώπους που έχουμε παίξει παρέα και έχουμε ηχογραφήσει και μαζί όπως ο Γιάννης Χαλδούπης, που ήταν το πρώτο κλαρίνο που είχαμε, ο Γιάννης Μήτσης και ο Χρήστος Τζιτζιμίκας. Την συναυλία θα ανοίξουν οι ιστορικοί Vavoura Band και το πολυφωνικό συγκρότημα Πλειάδες που θα εμφανιστούν μόνες τους αλλά θα κάνουμε και κάποια πράγματα μαζί στη σκηνή αργότερα».