Ένας ύμνος στην ελεύθερη κατασκήνωση, τη μυσταγωγία που κρύβει και τα διονυσιακού τύπου τελετουργικά στο Νησί που αποκτούν εξώκοσμες διαστάσεις, κάτω από τους μεταμορφωτικούς σχηματισμούς των εκατοντάδων αστέρων.
Δύο αδέρφια συνεχίζουν την παράδοση της οικογένειάς τους σ' ένα μαγαζί συνώνυμο με το παρελθόν της περιοχής, πιστοί σε συνταγές που κληρονόμησαν από τη γιαγιά τους βάζοντας όμως και δικές τους πεντανόστιμες πινελιές.
Ο κύριος Ζήσης Τσαρδακλής, ο καλύτερος ψήστης της περιοχής, μπορεί να μετανιώνει που δεν έβγαλε φωτογραφία με τους «γνωστούς» που πέρασαν από τα τραπέζια του, όμως παραμένει άσος στο παϊδάκι, το μπιφτέκι, το κοντοσούβλι, ακόμα και στην καλή φέτα.
Από παίκτες της ΑΕΚ μέχρι πολιτικούς, από γείτονες μέχρι Ιταλούς φοιτητές, όλοι συγκινούνται από τα σαλιγκάρια στιφάδο, το κοκκινιστό μοσχαράκι, το μπιφτέκι και το συκώτι σε ένα στέκι πραγματικά αναλλοίωτο στον χρόνο.
Μπορεί να γυρίσουμε από τις διακοπές ταπί, μπορεί να κοιμηθούμε 15 μέρες σε σκηνή, αλλά την ταβέρνα δεν την τσιγκουνευόμαστε. Η ταβέρνα είναι ιερή, ειδικά στις διακοπές μας.
Το Κορωπί, μια ψησταριά-χρονοκάψουλα που σου προσφέρει ένα ταξίδι στην παλιά Αθήνα και αναγκάζει τις παρέες ν' ανοίγουν την καρδιά τους πάνω από παϊδάκια και με τη συνοδεία άφθονου κρασιού.
Αν με την παραγγελία «γαρίδες, κουτσομούρα, σαλάτα» αισθάνεστε βασιλιάδες, εμπρός για το στέκι που άνοιξε μια Μυκονιάτισσα το 1944 και συνεχίζουν με την ίδια φροντίδα ο γιος και τα εγγόνια της μέχρι σήμερα.
Κάτω από μια λωρίδα Λευκαδίτικης γης που χωράει όλο το νόημα των Επτανήσων, μια Κερκυραία μαγείρισσα παλαιάς κοπής χωράει στα πιάτα της όλο το νόημα της ελληνικής κουζίνας, με φόντο ένα απ’ τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα του Ιονίου.