200 φωτογραφίες από τ' άγρια βράδια μας! Η Πηνελόπη Γερασίμου ήταν εκεί και κατέγραψε τις στιγμές που η Αθήνα θυμίζει μια πόλη που ξέρει μόνο να γλεντά. Και μετά έρχεται πάλι το πρωί.
Μικρές ομάδες, αυθεντική diy αισθητική, πρωτοποριακά φεστιβάλ "κάτω από το ραντάρ" και όλα όσα στην Ελλάδα της κρίσης ζωντάνεψαν τη θεατρική δημιουργικότητα.
Συγχαίρω όποιον μπορεί να κάνει την ανασκόπηση της χρονιάς που φεύγει. Αδυνατώ να τακτοποιήσω αυτό το μάελστρομ, ρίχνω στο γουδί γεγονότα, συναιστήματα, αλφάβητο και παραδίδω τη σκυτάλη στους Καρούζους και τους Σαχτούρηδες που κρυφοταΐζω (μέσα μου)
Ο θάνατος του Λευτέρη Βογιατζή φτώχυνε το ελληνικό Θέατρο.Η απομάκρυνση του Διευθυντή του Εθνικού το εξασθενεί. Αδυνατίζοντας το κέντρο και πυκνώνοντας τα άκρα το μόνο που κερδήθηκε ήταν η μάχη του Μαραθώνα.
Άλλη δουλειά δεν έχουμε, καθόμαστε και βγάζουμε τα μάτια μας βλέποντας σειρές. Αμερικάνικες κυρίως αλλά και μερικές Ευρωπαϊκές. Για καλή μας τύχη είδαμε μερικά πολύ αξιόλογα πράγματα και αυτό σημαίνει ότι η αρχική λίστα είχε πάνω από 20 τίτλους.
Βγάλε χαρτί και καλαμάρι και σημείωσε τέσσερις σειρές που σου ξέφυγαν όσο κοιτούσες εκείνες που έβλεπαν όλοι, και μπορείς να τις τελειώσεις όλες μέσα στις γιορτές.
Τη χρονιά που πέρασε, το ελληνικό σινεμά πήρε αποστάσεις από το αλλόκοτο κύμα που την έκανε φεστιβαλικό darling. Αλλά μπορεί και να μην το πρόσεξες, μιας και δεν πολυπάτησες στις αίθουσες.