Μαζί τους και έξι συνθέτες του σύγχρονου μουσικού θεάτρου που «επεξεργάζονται» μη ταξινομημένα αρχεία έργων του μεγάλου Έλληνα μουσικού, σε μια παράσταση που μοιάζει με αρχαίο δράμα αλλά και με κοινωνικό γλυπτό.
«Μια παράσταση που είχε δράση, είχε ξαφάντωμα, είχε έναν αδιάκοπο στροβιλισμό μέσα στα γεγονότα και στη γεύση που άφησαν. Μια παράσταση προσωπική και πολιτική, ακριβώς με τον τρόπο που το λέγαμε παλιά το σύνθημα». Γράφει η Ολγα Σελλά.
Χουβαρδάς, Μαρμαρινός, Λούλης, Βογιατζής και άλλοι τόσοι υπέροχοι σε Μολιέρο μεταφρασμένο από την Προκοπάκη στο Εθνικό. Μια παράσταση, μεστή, πλήρης, σύγχρονη. Γράφει η Όλγα Σελλά.
Για να καταλάβετε τι ακριβώς εννοεί η καταξιωμένη ηθοποιός όταν λέει ότι αυτό είναι το βασικό της χαρακτηριστικό, δεν έχετε παρά να διαβάσετε όσα είπε στον Θεοδόση Μίχο ένα πρωί που βγήκε βόλτα στην Καλλιδρομίου με δυο καλές της φίλες.
Ανεβάζει τον «Δον Ζουάν» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, πιστεύει ότι όλα τα κλασικά κείμενα είναι πολιτικά και δεν τον ενδιαφέρει να ψάχνει κάθε μέρα αν είναι αισιόδοξος ή απαισιόδοξος. Συνέντευξη στην Ιωάννα Κλεφτόγιαννη.
