Τον Αύγουστο, το θέατρο, ο χορός, η υποκριτική και η αφήγηση αποκτούν ξανά το νόημά τους σε ένα πρόγραμμα με κορυφαίους δημιουργούς, σπουδαία έργα και το κοινό "από κοντά".
Η καταξιωμένη ηθοποιός μένει στην Ακαδημία Πλάτωνος, θέλει να έχει μια πραγματική και όχι πλασματική εικόνα της πόλης που ζει, αλλά θεωρεί την Αθήνα «αντιπεριπατητική».
Το περιορισμένων αξιώσεων σαιξπηρικό κείμενο μετατρέπεται σε μια επιθεωρησιακών κορωνίδων γελαδερή κωμωδία, που για κάποιο λόγο παραλληλίζει τη γυναικεία χειραφέτηση με τον δαιμονισμό.