Μπέρδεψα τα Survivor! ( Ο Ροβινσώνας Κρούσος και ο Παρασκευάς σε εικονογράφηση από το μυθιστόρημα του Ντάνιελ Ντεφόε)
Συνέχεια πιστεύουμε ότι συμβαίνει κάτι που χρειάζεται έναν βαθύ κοινωνικό σχολιασμό. Ότι κάτι το σοβαρό τρέχει που πρέπει να σταθούμε όλοι από πάνω του, να διαλέξουμε ομάδες και να αρχίσουμε το λεκτικό πυροβολητό. Είμαστε πολύ άτυχοι που η έκρηξη των κοινωνικών δικτύων συνέπεσε με την ελληνική κρίση. Μπορεί και να ήμασταν καλύτερα αν είχαμε μείνει στα παλιά κανάλια επικοινωνίας.
«Δεν έχω δει Survivor ποτέ και αν δω κάποιον να μιλάει για αυτό θα το διαγράψω από τους φίλους μου», γράφει ο ένας. «Ναι βλέπω Survivor και μου αρέσει. Αν έχει κανείς πρόβλημα να μου το πει στη μούρη.» Σιγά ρε παιδιά, τον πολυέλαιο. Οι μεν βρήκαν να δείξουν τα ιντελεκτσουάλ γαλόνια τους και οι δε να βγουν από την ντουλάπα και να τα βάλουν με τους δήθεν κουλτουριάρηδες. Τέτοια πολιτιστική επανάσταση θα τη ζήλευε και ο Μάο Τσε Τουνγκ.
Αν δεν υπήρχε το Survivor στην ελληνική τηλεόραση αυτή τη στιγμή θα έπρεπε κάπως να το εφεύρουν. Αλλιώς θα χρειαζόταν ν’ αλλάξουν επάγγελμα. Το concept που θέλει ημιδιάσημους να βασανίζονται είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, κρατάει χρόνια και είναι το μόνο που μπορεί να βάλει δυνατά στο παιχνίδι τα κανάλια με πρόγραμμα ροής απέναντι στη λαίλαπα του streaming και του on demand. Αυτό και τα talk shows, από τα δεύτερα στην Ελλάδα έχουμε κάτι απομιμήσεις που ρέπουν συχνά στο νεοναζισμό οπότε καλύτερα ρίχτε διάσημους στην αρένα να τρώνε λάσπη και εμείς εδώ είμαστε να πανηγυρίζουμε.
Το θέμα είναι φτηνό, δεν έχει κανενός είδος εκπαιδευτικό χαρακτήρα, απευθύνεται στα ταπεινά ένστικτα αλλά εκεί είναι τα νούμερα. Στην τελική ποιος δεν έχει παρασυρθεί από κάτι το λούμπεν. Ξέρω ανθρώπους που απήγγειλαν απέξω τον Σεφέρη το πρωί και το απόγευμα δεν έχαναν επεισόδιο από τη Λάμψη ή το Καλημέρα Ζωή. Το Survivor ήρθε σε μια εποχή που η ελληνική τηλεόραση έχει χάσει το παιχνίδι των ειδήσεων, έχει εξαφανιστεί η κουλτούρα της «ελληνικής σειράς» ως event και οι τελευταίες μεγάλες παραγωγές αφορούσαν όλες το τραγούδι. Πόσες κριτικές επιτροπές να δεις, πόσα ημιτόνια ν’ αντέξει κανείς. Τώρα αν θέλετε να μιλήσουμε για ερευνητικές εκπομπές ας παρακολουθήσει κάποιος το μεγαλειώδες πρόγραμμα της ΕΡΤ όπου όλη μέρα βλέπει κανείς διαφορετικά πρόσωπα να εναλλάσσονται στο ίδιο στούντιο.
Το Survivor είχε και την τύχη, τα social media με το μέρος του. Οι διαγωνιζόμενοι βρήκαν θέση στα γυναικεία site, οι διαγωνιζόμενες συγκλόνισαν τ’ αντίστοιχα αθλητικά και ανδρικά, πετάχτηκαν δέκα κοτσάνες, δημιουργήθηκαν τ’ απαραίτητα gifs, τα μεσημεριανάδικα ανέλαβαν δράση, η μονταζιέρα έβγαλε τα viral βίντεο της και όσοι στήνονται στην τηλεόραση το βράδυ (είναι οι ίδιοι άραγε με παλιά;) κολλάνε με αυτό που θα συζητήσουν αύριο όλοι είτε για να βρίσουν είτε για να γελάσουν είτε για ν’ αποθεώσουν. Δηλαδή, τι άλλο να βλέπανε; Την Αννίτα Πάνια να μοιράζει σόμπες;
Πηγή: SOURCE: PEW RESEARCH CENTER
Παρά την φρενίτιδα του Survivor, η ανάσταση της τηλεόρασης θα είναι πρόσκαιρη. Οι συσκευές γίνονται όλο και καλύτερες με στόχο να εξυπηρετούν άλλες χρήσεις πια. Η ροή είναι στο χέρι αυτού που κρατάει το κοντρόλ και όχι του διευθυντή προγράμματος. Ο θεατής δεν έχει δαμάσει μόνο αυτό που βλέπει αλλά και τον ίδιο το χρόνο. Από τα στοιχεία έρευνας (πίνακας πάνω) που έγιναν στην Αμερική, εκεί όπου αρχίζουν και τελειώνουν όλα, φαίνεται πως οι ηλικίες μέχρι 49 ετών αποστρέφονται την τηλεόραση, τις εφημερίδες και το ράδιο για το κύριο χαρακτηριστικό της που ήταν η ενημέρωση. Το Netflix έχει εξαπλωθεί με επιτυχία σε όλο τον κόσμο. H Nova και η Cosmote Tv επενδύουν και διαφημίζουν τη δυνατότητα να επιλέξεις όποτε θες να δεις όποιο επεισόδιο θες της αγαπημένης σου σειράς. Επίσης όσοι κλαίγονται δεξιά και αριστερά για τον «θάνατο της ερευνητικής δημοσιογραφίας» μάλλον δεν θα έχουν πάρει πρέφα την φρενήρη ανάπτυξη των ερευνητικών ντοκιμαντέρ. Τρανταχτό παράδειγμα είναι πως το φετινό Όσκαρ το πήρε το OJ: Made In America (απίθανο, δείτε το μετά το Survivor) που ήταν παραγωγή του τηλεοπτικού δικτύου ESPN. Για τα παραδοσιακά κανάλια το μόνο που θα μείνει θα είναι τ’ αθλητικά γεγονότα, ζωντανά show όπως τα Όσκαρ και για προγράμματα για όσους δεν θέλουν να καταλάβουν τι λένε τα «κομπιούτερς και οι αριθμοί.»
Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. Πολλοί από τους τηλεσχολιαστές που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το Survivor είναι οι ίδιοι που θεωρούσαν τον Παπαχελά και τους Φακέλους του ως δάκτυλο των Αμερικάνων, τον Αυγερόπουλο τον αποκαλούσαν «αριστερό» και υπερασπιζόντουσαν με πάθος το κλείσιμο της ΕΤ1, του πιο ποιοτικού τηλεοπτικού προγράμματος πριν το κλείσει ο Σαμαράς, επειδή δεν το έβλεπε κανείς. Φάτε τώρα έναν Σπαλιάρα και έναν Χούτο να ησυχάσετε.
