![[Ταξίδι στο αστικό τοπίο], του Ευάγγελου Ρουσάκη](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/10/Noites-Apoikies-Euaggelos-Rousakis-300x200.jpg)
1. Υγεία – Οικολογία: Αισθητική παρθεναγωγείου με ένα twist μαρκησίου Ντε Σαντ, πλάνα out of focus και οι πιο (ανεξήγητα όμοιοι) δυσλειτουργικοί παρουσιαστές της διπλανής πόρτας. Το κανάλι Τηλεφώς επηρέασε υποσυνείδητα όλο το ρεύμα της εγχώριας Τέχνης για τα επόμενα 50 χρόνια. Μοναδικό παγκοσμίως.
2. Η γλώσσα του παππού: «Καλά, ε, δεν υπάρχει!», «Tα σπάει», «Σήκωσε το το γαμημένο», «Τέεεελλλλειο», «Τυχαίο-δε νομίζω», «Άντε γεια!».
3. I-phone: Τι να έγινε εκείνος ο ξάδερφος που είχε κουβαλήσει 5 κομμάτια από Αμερική για να τα μεταπωλήσει στη διπλάσια τιμή;
4. Οι νέοι προλετάριοι: Η εποχή της κατάρρευσης μιας γενιάς που ψήθηκε με τα lifestyle έντυπα των 90’ς. (Με 500 ευρώ δεν έβγαινε loft, Cayenne και μυκονιάτικα Σ/Κ – ούτε καν στον ήλιο μοίρα).
5. Εmo: Τα μαλλιά κανταΐφι και το βυρωνικό στιλ που κατέκλεισε σχολεία, πλατείες και δημοσιογραφικά ρεπορτάζ. Τι λαίλαπα ήταν κι αυτή!
6. Τα τσιγαρο-νεκρόσημα: Μπάρμπα, δώσε μου το άλλο πακέτο, με τον «καρκίνο», αυτό έχει «σεξουαλική ανικανότητα»…
7. Σκόνη στα ράφια: Oι βιβλιοθήκες της Αλεξάνδρειας σε home edition: δωρεάν dvd, βιβλία, λευκώματα, δισκογραφίες, άπαντα όλα στοιβάχτηκαν στα χρεωκοπημένα νοικοκυριά (και ο μαζάνθρωπος κοιμήθηκε πιο ήσυχος).
8. Δι Μολ – Μουσείο Ακρόπολις 1-0. Η σίγουρη πρώτη βόλτα επαρχιώτη επισκέπτη στην Αθήνα. Στο δεύτερο μόνο απέξω για θαυμασμό «μονδέρνου χτηρίου».
9. Γένοβα, Πράγα, Σιάτλ, Λουτρά Ωραίας Ελένης: Ο επαναστατικός τουρισμός της αντιδραστικής νεολαίας που έμεινε γνωστός ως «Tο κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης».
10. Ποιος άφησε τα άπλυτα στην ταράτσα; Τα blogs θα στεγάζουν πάντα ταπεινούς λογοτέχνες προσφέροντας (κυρίως) δωρεάν ψυχοθεραπεία. Μία πατέντα που έσωσε ψηφιακές καρδιές, χωρίς να αλλάξει τον κόσμο και δίχως να «φάει το ψωμί των λειτουργών της ενημέρωσης».
11. Ευρωμπάσκετ ‘87/ Euro 2004 (με άφθονες σημαίες made in China).
12. Η μεγάλη φωτιά Το καλοκαίρι του 2007 η φλογερή εξίσωση που περιείχε νευρικές ζαρντινιέρες, κακογαμημένους πραίτωρες, βαλκανικές συγκυρίες και ασύμμετρες απειλές έφερε ως αποτέλεσμα μία Εύβοια και μία Πελοπόννησο κατά το ήμισυ λιγότερες.
13. Paris Hilton Θεός σχωρέσ’ την, καλή κοπέλα ήταν (αλλά με λίγο αυξημένη ύβρη απέναντι στη ζωή).
14. Καλώς ήρθατε στον 21ο αιώνα I: Το ελ βενιζέλoς (καθυστερημένο σε όλα, από την άφιξη του μέχρι τις πτήσεις του).
15. Καλώς ήρθατε στον 21ο αιώνα ΙI: Το μετρό της Αθήνας (κάτι αντίστοιχο με την ανακάλυψη του ίντερνετ: ένα πέρασμα σε μια άλλη ποιότητα ζωής).
16. Ένα το δεξί, ένα τ’ αριστερόοοο: Η αναζήτηση του βαθύτερου νοήματος της παρέλασης και της σημαίας συνεχίζεται ακόμα και τώρα που τα “αλβανάκια” διαπρέπουν στο MIT (Οδυσσέας Tσενάι, για να μην ξεχνάμε).
17. Οι πειρατές της κατεβαστικής: Ο θάνατος του cd και το ασελγές mp3 (συμφωνικό έργο κοινής ωφέλειας).
18. Μy space: Όλος ο καλλιτεχνικώς αλτέρνατιβ πλανήτης στο χώρο του (αβάδιστα).
19. Η κατάκτηση του όρους Γιουροβίζιον: «Γιου αρ δε ουάν, μάι νάμπερ ουάν», εισαγωγικοί στίχοι ενός λαμπρού εθνικού ύμνου που ξεθύμανε μέσα στα χρόνια (αλλά η πρωτιά πρωτιά).
20. Το ιστορικό κέντρο: Pοp, Booze, 6 d.o.g.s, Baba au rum, BarTessera, 7 Jokers, Keyba (γιατί το είπανε ιστορικό νομίζεις;).
21. Εφκαριστό Ατίνα: Όλη η γιορτή σημειολογικά συμπυκνωμένη σε ένα πλάνο: η ολυμπιακή φλόγα ως χαλυβουργική υψικάμινος στην (εξαιρετική) τελετή έναρξης. Irest my case, Γιάννα μου (που χάθηκες βρε ψυχή;). 22. Πρώτο θέμα το φουστάνι της Βανδή, δεύτερο η φωτιά στην Πάρνηθα: Οι ειδήσεις του Star Channel, ένα πραγματικό χωνευτήρι ιδεών για όλες τις επόμενες γενιές τηλε-δημοσιογράφων. Αξεπέραστες.
23. Facebook: To ψηφιακό μάρκετ των μοναχικών καρδιών: χαμένοι φίλοι, αραχνιασμένα profiles, re-unions συμμαθητών και ζευγάρια που γιορτάζουν επετείους «20 χρόνων από εκείνο το απόγευμα που γνωριστήκαμε στο facebook – και είμαστε ακόμα μαζί».
24. Ο Τσάκας, ο Πρόδρομος και ποιος άλλος μωρέ; Η φωτοβολίδα των ριάλιτι έσβησε γρήγορα στην κολυμπήθρα της τηλεθέασης (αφού προσκυνήθηκε από τον γάλλο φιλόσοφο Ζαν Μπροντριγιάρ ως την ex αεροσυνοδό Ρούλα Βροχοπούλου)
25. Θυροτηλεόραση: H εκπομπή της Θύρας 7 στο ΤV Magic, ένα σουρεαλιστικό γαϊτανάκι με αριστοφανικούς διάλογους από τον Τάκη, τον Άκη και τα άλλα παιδιά. (Μια σκοτεινή εποχή που τα πρωταθλήματα είχαν κοκκαλώσει).
26. Cubrazilian spirit Kαϊπιρίνια y μοχίτο. Εξωτισμός ήταν και πέρασε, άγιο μου τσιπουράκι.
27. Όλη η πόλη μια παρέα στο Γκάζι: Κουτσοί, στραβοί, αδερφές και παλικάρια, όλοι μαλλιά κουβάρια σε μια κατακλυσμική φάση στην εξέλιξη της αθηναϊκής διασκέδασης. Σήμερα, μνημείο πεσόντων.
28. Get a life I: Η μαζική χρήση του Pro Εvolution Soccer και του Football Manager με την συνακόλουθη (και ολότελα φυσιολογική) διάλυση των σχέσεων.
29. Get a life II: Το τέλος του σινεμά όπως το ξέραμε: αρρωστημένο πάθος για τηλεοπτικές σειρές και σαββατοκύριακα non-stop σαπίλας (ενδεικτικά: Lοst, PrisonBreak, 24, House MD, Scrubs, Μy name is Earl, 6 Feet Under, The Sopranos, The Wire, Mad Men, Battlestar Galactica, The Big Bang Theory, 30Rock, Modern Family, Glee, Treme, Breaking Bad, How I Met Your Mother, Community).
30. Δρόμοι πού με πάτε; “Stelexos epixeirishs” κατεβάζει καντήλια στο ογκώδες bluetooth, με παράλληλη άτσαλη οδήγηση εταιρικού leasing αμαξιού. (To είδος μετεξελίχθηκε μόνο ως προς την μάρκα του αυτοκινήτου).
31. Άνοιξε το ένα φύλλο την εικόνα σου να δω: Καροπουκαμισάδες μουσικοί με ethnicχροιά αλωνίζουν τα στενά προς άγραν ευρώπουλων, συνθλίβοντας στο ακορντεόν τους το ενοχλητικό τραγούδι «σαγαπώ-γιατισωραία-σαγαπώ-γιατίσεσύ». (To είδος μετεξελίχθηκε μόνο ως προς την μάρκα του ακορντεόν).
32. 9/11 “Εσύ πού πανηγύρισες την πτώση των διδύμων πύργων;” (Το DNA του αντιαμερικανού κρετίνου είχε πολλές κόπιες εκείνα τα χρόνια…).
33. Φωτοβολταϊκά πάρκα: Η φούσκα της δεκαετίας: κανείς δεν έβγαλε όσα λεφτά περίμενε, όμως μας έμειναν κάτι χιλιάδες χωράφια με σπαρμένα πάνελς (και μαραμένη οικολογική συνείδηση).
34. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου: Η οικολογική τσίχλα στα χείλη κάθε πικραμένου ακτιβιστή γρήγορα ξεθύμανε – πολλά χρόνια αργότερα θα αποδειχθεί ότι δεν έφταιγε αυτό για την υπερθέρμανση του πλανήτη.
35. H κρίση και οι κροίσοι: Το τέλος του κόσμου όπως δεν το περιμέναμε (εκτός από κάτι κινέζους οικονομολόγους). Η παγκόσμια οικονομία σε προκρούστεια κλίνη με τα κράτη πτυσσόμενα (κομμένο το πρόθεμα ανά).
