Ένα από τα πιο δύσκολα πεδία για χαρτογράφηση είναι η μετακίνηση πληθυσμών και οι λόγοι που οδηγούν στη μετανάστευση. Η ρευστότητα είναι εκείνη που δυσχεραίνει το έργο και είναι αρκετά δύσκολο για να έχουμε απόλυτα ακριβή αποτελέσματα, ωστόσο, ένα σύνολο ερευνητών δοκίμασε να κάνει αυτές τις μετρήσεις, θέτοντας ως χρονικό πλαίσιο ένα διάστημα 20 ετών. Οι άξονες πάνω στους οποίους κινήθηκε η έρευνα είναι δυο και περιλαμβάνουν τη ροή του πληθυσμού, ένα εξαιρετικά δύσκολο να μετρηθεί μέγεθος, αλλά και το πλήθος των μεταναστών που βρίσκονται σε κάθε χώρα, ενώ πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξαν η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Ο.Η.Ε, με τα αναλυτικά στοιχεία που παρείχαν.
Η μελέτη αυτή φέρνει μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία στο προσκήνιο, όπως δημοσιεύτηκαν στο Quartz:
- Κατ’αρχάς, δεν μεταναστεύουν άνθρωποι από τις φτωχότερες περιοχές του κόσμου για πλουσιότερες, αλλά οι χώρες που μαγνητίζουν τους μετανάστες είναι εκείνες που είναι φτωχές, αλλά έχουν κάποιου είδους υποτυπώδες επίπεδο σε παιδεία και άλλους τομείς.
- Επίσης, τα ποσοστά είναι πολύ κοντά στην πρώτη πενταετία της δεκαετίας του ’90 (1990-1995) αν και λίγο ψηλότερα.
- Τα μεγαλύτερα ποσοστά μετακίνησης είναι από τη Νοτιοανατολική Ασία προς την Αραβική Χερσόνησο, κυρίως λόγω των πετρελαϊκών επενδύσεων που γίνονται εκεί.
- Πιο ελκυστικός προορισμός για τους μετανάστες εμφανίζεται η Αμερική, ενώ η εισροή μεταναστών από το Μεξικό προς τις Η.Π.Α, παραμένει αναλλοίωτος τα τελευταία χρόνια.
- Μεγάλη κινητικότητα εμφανίζουν και οι Αφρικανικές χώρες ειδικά εκείνες που βρίσκονται κάτω από τη Σαχάρα, με έναν κύκλο μετανάστευσης που παραμένει ενεργός ανάμεσά τους.
