Το ερώτημα πια είναι μόνο ένα: είναι οι φετινοί Warriors η καλύτερη ομάδα ολων εποχών;

Ο Φεβρουάριος χαρακτηρίστηκε από το μεγάλης διάρκειας διάλειμμα για το All Star Game, εκεί που ξεχώρισαν τα εξωπραγματικά καρφώματα των ΛαΒίν και Γκόρντον στο καλύτερο διαγωνισμό καρφωμάτων ever και το ρεκόρ πόντων στο κανονικό παιχνίδι (196-173 η Δύση, 369 στο σύνολο). Στα τρίποντα, ο Τόμπσον κέρδισε τον Κάρι στη μάχη των Splash Brothers, ο οποίος Κάρι ανακοίνωσε ότι δεν θα ξανακατέβει σε διαγωνισμό τριπόντων (τελικός απολογισμός 1 τίτλος σε 5 συμμετοχές).

 

 

 

Πίσω στην κανονική ροή του πρωταθλήματος, ο μήνας ανήκει σε ποιον άλλον, τον Κάρι που κάνει παπάδες με έναν τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί. Επίσης, πολύ ανεβασμένο το Πόρτλαντ που αναπάντεχα σαρώνει, το Σαν Αντόνιο που κερδίζει διαρκώς, ενώ το Κλίβελαντ στην Ανατολή δεν πολυτραβάει. Τέλος, μετά το εντυπωσιακό περσινό trade deadline και τις αλυσιδωτές μετακινήσεις που προκάλεσε, φέτος είχαμε πολύ λίγα πράγματα…

 

1. Γκόλντεν Στέιτ (54-5) Τελειώνουν και τα λόγια με αυτά που βλέπουμε φέτος. Η ομάδα κλείδωσε τα play–offs απο τώρα (!). Ο Κάρι κάνει ακόμα και αναρχικούς να επικαλούνται τον Χριστό και την Παναγία: έσπασε ήδη (!) το δίκο του – από πέρυσι – ρεκόρ περισσότερων τριπόντων σε μία σεζόν, ισοφάρισε το ρεκόρ περισσότερων τριπόντων σε ένα ματς (12 και μάλιστα με 12/16), έγραψε μέσους όρους 36,7 πόντους τον Φεβρουάριο με 2 πενηντάρες και 43,6 πόντους την τελευταία εβδομάδα! Το νικητήριο σουτ του στην παράταση με την Οκλαχόμα είναι κάτι που δεν περιγράφεται. Έχασαν μόνο ένα ματς και αυτό χάρη στα όργια του Λίλαρντ. 23 ματς έμειναν για να σπάσουν το 72-10 των Μπουλς. Κι απ’ ότι φαίνεται θα τα καταφέρουν.

 

2. Σαν Αντόνιο (51-9) Αν δεν υπήρχε το Γκόλντεν Στέιτ, όλοι θα μιλάγαμε για την φοβερή χρονιά που κάνουν οι Σπερς, οι οποίοι έχουν το καλύτερο ρεκόρ της ιστορίας τους κι όμως δεν μας γεμίζουν το μάτι… Επέστρεψαν οι Ντάνκαν-Λέοναρντ, γυρίζει και ο Μανού και πλέον περιμένουμε τα τρία ματς με τους Γουόριορς του τελευταίου μήνα.

 

3. Οκλαχόμα (42-19) Έβγαλαν μόνοι τους τα μάτια του με τους Γουόριορς, αφού κέρδιζαν άνετα σε όλο τα ματς και κατάφεραν να το χάσουν στην παράταση. Ο Ουέστμπρουκ έχει 9 triple–double και ο Ντουράντ παίζει όπως πρέπει. 

 

4. Κλίβελαντ (42-17) Ο κόουτς Λου δεν έχει καταφέρει να επιβληθεί στον κολλητό του ΛεΜπρόν, το ρεκόρ του (12-6) είναι πολύ χειρότερο από του Μπλατ, ενώ διασύρθηκαν από τους ανταγωνιστές τους Τορόντο Ράρπτος χωρίς τον Βασιλιά. Το μόνο θετικό είναι ότι έχει ανέβει ο Λαβ, όμως ακούγονται φήμες ότι ο Καιρί Ίρβινγκ δεν είναι χαρούμενος. Πήραν τον (καλό τριποντάκια ψηλό) Τσάνινγκ Φράι για να βοηθήσει ακόμα περισσότερο στο άνοιγμα της ρακέτας. 

5. Τορόντο (40-19) Αντίθετα με τις φήμες, δεν κινήθηκαν στις μεταγραφές. Συνεχίζουν εξαιρετικά και περιμένουν πολλά από την επιστροφή του Ντεμάρε Κάρολ για τα play–offs. Ο Λάουρι έχει αναδειχθεί σε ηγέτη.

 

6. Κλίπερς (40-20) Πήραν τον υπερχρήσιμο Τζεφ Γκριν από το Μέμφις, στέλνοντας εκεί τον Λανς Στίβενσον. Συνεχίζουν χωρίς τον Γκρίφιν, με τον Πωλ να παίζει εξαιρετικά και το τρίο Ρέντικ-Τζόρνταν-Κρόφορντ να αποδίδει σταθερά.

 

7. Βοστώνη (37-25) Σε πολύ καλό φεγγάρι, η Βοστώνη ανεβαίνει διαρκώς, χάρη στον πλουραλισμό των αρκετών καλών παικτών του. Έστειλε τον Ντέιβιντ Λι στο Ντάλας.

 

 

8. Μέμφις (36-24) Έχασε τον Μαρκ Γκασόλ για τη σεζόν, πήρε απο τους Κλίπερς τον Λανς Στίβενσον (που ξεκίνησε καλά) σε ανταλλαγή με τον Τζεφ Γκριν και προσπαθεί να το γυρίσει σε small ball.

 

9. Μιάμι (34-26) Έκανε την πιο σημαντική κίνηση και μάλιστα εκτός μεταγραφών: υπέγραψε τον Τζο Τζόνσον (ελεύθερος από Μπρούκλυν), ο οποίος έγινε αμέσως βασικός. Έβαλε τον Αμάρε στην πεντάδα και ο Ουάιτσαιντ έρχεται από τον πάγκο (πιο πολύ σαν τιμωρία για τον αλλοπρόσαλο χαρακτήρα του). Με τους Γουέιντ, Ντράγκιτς και  Ντενγκ, έχει πια ένα καλό σύνολο βετεράνων για τα play–offs.

 

10. Ατλάντα (33-28) Δεν έκανε καμία κίνηση στις μεταγραφές, παρά την έντονη προσπάθειά της. Της λείπει η σταθερότητα που είδαμε πέρυσι.

 

 

 

1. Ντάλας (33-28) Πρόσθεσαν τον έμπειρο Ντέιβιντ Λι από τη Βοστώνη και συνεχίζουν θετικά. Εσχάτως ο Πάρσονς ξεχωρίζει στο σκοράρισμα.

 

2. Πόρτλαντ (33-29) Έτρεξαν ένα απίθανο 9-1, νικώντας ακόμα και τους Γουόριορς! Ο Λίλαρντ έμεινε πάλι εκτός All Star Game και πάλι εξοργίστηκε, γράφοντας 51 πόντους (9/12 τρίποντα) απέναντι στους Γουόριορς. Μακόλουμ και Χέντερσον βοηθούν σταθερά.

 

 

3. Σάρλοτ (32-28) Η επιστροφή του Τζέφερσον τους ανεβάζει πολύ ακριβώς πριν την post–season. Ο Κέμπα Γουόκερ είναι πάντα ο ηγέτης τους.

 

4. Ιντιάνα (31-29) Με τον Μόντα Έλλις να αναλαμβάνει το σκοράρισμα και τον Τζώρτζ να κάνει όλες τις δουλειές, κρατιούνται οριακά στο κόλπο των play–offs.

 

5. Ντιτρόιτ (31-30) Έστειλαν τον Τζένινγκς και τον Ιλιασόβα στο Ορλάντο και πήραν τον πολυσχιδή Τομπάιας Χάρις.

 

6) Χιούστον (30-31) Δεν κατάφεραν να στείλουν κάπου τον Χάουαρντ, ο οποίος δεν μπορεί πια να τα βρει με τίποτα με τον Χάρντεν. Απελευθέρωσαν τον Ται Λόουσον που δεν ταίριαξε ποτέ. Απογοητεύουν, αλλά με τόσο χάλια Δύση φέτος, κρατιούνται στην 8^η θέση.

7. Ουάσινγκτον (30-30) Πήραν τον άτακτο Μόρρις από τους Σανς κι ελπίζουν ότι θα τους προσφέρει ενέργεια. Παλεύει ο Γουόλ και προσπαθούν να βρουν χημεία μεταξύ τους τώρα που όλα τα ματς είναι κρίσιμα και δεν υπάρχει περιθώριο για απώλειες.

 

8. Σικάγο (30-30) Χωρίς τους Μπάτλερ-Νόα και Ρόουζ (για λίγα ματς), ο γερό-Πάου Γκασόλ έφτασε να είναι η βασική επιλογή όλης της επίθεσής τους και κατέρρευσαν. Ο νέος κόουτς δεν έχει επιβάλλει το όποιο σύστημά του και βρέθηκαν κάτω από τη γραμμή των play–offs μετά από πολύ καιρό.

9. Γιούτα (28-32) Παλεύουν με το Χιούστον για την 8^η θέση της Δύσης χάρη στον ηγέτη τους Χέιγουορντ και τους δίδυμους ψηλούς Γκομπέρ και Φέιβορς.

 

10. Ορλάντο (27-33) Ο κόουτς Σκάιλς έφερε τους γνωστούς του Τζένινγκς και Ιλιασόβα από το Ντιτρόιτ, στέλνοντας εκεί τον Χάρις. Η εμπειρία τους θα βοηθήσει μελοντικά το πολύ νεανικό ρόστερ.

 

 

 

1. Μιλγουόκι (25-36) Έχουν το ταλέντο, προσπαθούν, αλλά δεν ταιριάζουν. Ο Giannis  είναι σε εξαιρετική κατάσταση, έκανε δύο triple–double και κέρδισε τον έπαινο από τον Κόμπε που τον εξύμνησε.

 

2. Σακραμέντο (24-35) Ίσως η χειρότερη διοίκηση της λίγκας, τα έκανε πάλι άνω κάτω. Απέλυσαν τον βοηθό του κόουτς Καρλ, προσπαθώντας να τον κάνουν να παραιτηθεί. Ο Κάζινς είναι πάλι γεμάτος νεύρα και χάνουν διαρκώς. Ο Ρόντο είναι πρώτος στις ασίστ με 12 ανά αγώνα, αλλά δεν επαρκεί στην περιφέρεια.
 

3. Νέα Υόρκη (25-37) Τέλος ο κόουτς Φίσερ, διαρκής κατήφορος για την ομάδα και άλλη μια χαμένη χρονιά. Αν δεν ήταν και ο Πορζίνγκις, δεν θα ασχολούμασταν καθόλου.

 

4. Νέα Ορλεάνη (23-36) Οι διαρκείς τραυματισμοί τους άφησαν οριστικά εκτός. Ο Άντονι Ντείβις έγραψε 59 πόντους και 20 ριμπάουντ εναντίον του Ντιτρόιτ, νούμερα που είχαν να εμφανιστούν από τον Σακ που είχε κάνει το 2000 61 πόντους και 23 ριμπάουντ. Όμως, δεν αρκεί. Δεν αντάλλαξαν τον Ράιν Άντερσον, τον οποίο μπορεί να χάσουν το καλοκαίρι που μένει ελεύθερος.

 

 

5. Ντένβερ (24-37) Παίζουν με όρεξη, αλλά δεν έχουν αρκετό υλικό.

 

6. Μινεσότα (19-42) Κάθε χρόνο τέτοια εποχή συζητάμε πώς καταφέρνει να πηγαίνει τόσο άσχημα μια ομάδα με τόσο ταλέντο. Απελευθέρωσαν τον Κέβιν Μάρτιν.

 

7. Μπρούκλυν (17-44) Απελευθέρωσαν τον Τζό Τζόνσον και συνεχίζουν ακόμα πιο αποδυναμωμένοι, ελπίζοντας μόνο στο ντραφτ.

8. Φοίνιξ (15-45) Χάνουν διαρκώς με στόχο πια το επερχόμενο ντράφτ. Έδιωξαν επιτέλους τον Μορρίς που τα έκανε μπάχαλο.

 

9. Λέικερς (12-50) Περιμένουν να λήξει η σεζόν και με τα 60.000.000 $ περιθώριο στο σάλαρι καπ τους, ελπίζουν ότι θα φέρουν αστέρια για να κάνουν το νέο ξεκίνημα.

 

10. Φιλαδέλφια (8-53) Η αρχική ώθηση που έδωσε ο Ις Σμιθ ξεφούσκωσε και επέστρεψαν στο ατέλειωτο σερί ηττών.