Για τα εκατομμύρια των πιστών φίλων της Γαλατάσαραϊ οι τελευταίες εβδομάδες ήταν πολύ έντονες. Στο μεγάλο ντέρμπι με την Μπεσίκτας, κι ενώ κέρδιζε με 2-1, είχαμε διακοπή του αγώνα λόγω επεισοδίων. Στην έναρξη του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, η Ρεάλ πέρασε σαν σίφουνας με 6-1 από την Κωνσταντινούπολη. Στο πρωτάθλημα έχει ήδη μείνει οχτώ βαθμούς πίσω από τη μισητή Φενέρμπαχτσε, και σαν να μην έφταναν αυτά η διοίκηση εντελώς απρόσμενα αποφάσισε να διακόψει τη συνεργασία με τον λατρεμένο των οπαδών Φατίχ Τερίμ. Ο πιο επιτυχημένος προπονητής του τουρκικού ποδοσφαίρου έχει κατακτήσει με τη Γαλατά έξι πρωταθλήματα, μα κυρίως το κύπελλο Ουέφα (έτσι το λέγαμε τότε) το 2000 στην Κοπεγχάγη, σε μια ιστορική επικράτηση στα πέναλτι κόντρα στην πανίσχυρη Άρσεναλ.

Όμως η απόφασή του πριν μερικές εβδομάδες να κοουτσάρει παράλληλα (για τρίτη φορά) και την εθνική στην προσπάθειά της να προκριθεί στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, σε συνδυασμό με το πολύ μέτριο ξεκίνημα, οδήγησαν τη διοίκηση στο να τον απομακρύνει πριν λίγες μέρες. Μεγάλη αναστάτωση επικράτησε, με τους παίχτες να τουιτάρουν για το πόσο θα τους λείψει ο κόουτς και τους οπαδούς να διαδηλώνουν έξω από το σπίτι του απαιτώντας την παραμονή του. Δύσκολο σταυροδρόμι για τη διοίκηση, που όμως ήταν αποφασισμένη να μην υποχωρήσει και να φέρει ένα γνωστό όνομα για να κατευνάσει τον κόσμο αφενός και να υλοποιήσει τα μεγαλεπήβολα σχέδιά της από την άλλη.

 Η Γαλατάσαραϊ είναι η μεγάλη ευκαιρία του Μαντσίνι να αποτινάξει την ταμπέλα του “λούζερ” όσον αφορά στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Τόσο με την Ίντερ όσο και με τη Σίτι, μπορεί να τα πήγαινε περίφημα στις εσωτερικές διοργανώσεις, όμως όταν έβγαινε παραέξω ερχόταν η τρικυμία. Με την Ίντερ μπορεί να πήρε τρία πρωταθλήματα (με πενιχρό ανταγωνισμό είναι η αλήθεια) όμως μετά βίας μπόρεσε να φτάσει στους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ με τη Σίτι έφερε βέβαια στην ομάδα τους πρώτους της τίτλους από τη δεκαετία του ΄70, αλλά στην Ευρώπη απέτυχε και πάλι.

Αν και δεν είναι πολύς ο καιρός που ένα παρόμοιο πείραμα, με την πρόσληψη του Φρανκ Ράικαρντ στέφθηκε με αποτυχία, οι ιθύνοντες του συλλόγου προσέγγισαν και έπεισαν τελικά τον Ρομπέρτο Μαντσίνι να αναλάβει το τιμόνι. Ο Ιταλός που είχε μείνει εκτός πάγκων από το Μάιο όταν και απολύθηκε από τη Μάντσεστερ Σίτι, δεν το πολυσκέφτηκε. Απογοητευμένος από την καλοκαιρινή ένδεια προτάσεων ενώ πολλά ευρωπαϊκά τοπ κλαμπ ήταν σε αναζήτηση προπονητή, αφού καμία από τις Μπάρτσα, Ρεάλ, Παρί, Νάπολι, Ρόμα, ομάδες που θα επιθυμούσε ο ίδιος να συνεργαστεί δεν τον προσέγγισαν.

Έτσι όταν ήρθε η πρόταση των Τούρκων, είπε ταμάμ, κι αμέσως έφτασε στο Βόσπορο. Τα χρήματα ήταν βέβαια μεγάλο δέλεαρ, με τον Μαντσίνι να εισπράττει για κάθε ένα από τα επόμενα τρία χρόνια 4.5 εκ. ευρώ, ποσό που μπορεί να αυξηθεί ανάλογα με την επίτευξη στόχων. Όμως και το όλο πρότζεκτ που του παρουσίασαν οι Τούρκοι του κίνησε το ενδιαφέρον. Σε ένα ήδη ισχυρό ρόστερ ο Μαντσίνι θα έχει τη δυνατότητα τον Ιανουάριο να βγει για ψώνια στο μεταγραφικό παζάρι με 35 εκ. ώστε να φέρει στην Πόλη νέους Ντρογκμπά και Σνάιντερ.

popagand_mancini

Με δεδομένη μάλιστα την απαγόρευση συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις του χρόνου για την Μπεσίκτας και τη Φενέρμπαχτσε, η έξοδος στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ είναι επί της ουσίας εξασφαλισμένη. Όσο για τη φετινή διοργάνωση, μπορεί σε έναν όμιλο με Ρεάλ και Γιουβέντους οι πιθανότητες διάκρισης να ήταν εξαρχής περιορισμένες, όμως η ισοπαλία που απέσπασαν οι Τούρκοι στο Τορίνο από τη Γιούβε μπορεί να αποβεί καθοριστική για τη συνέχεια. Σε ένα ονειρεμένο για τον Μαντσίνι ντεμπούτο μέσα στο άντρο της ομάδας που υποστήριζε από μικρός, κατάφερε να περιορίσει τους πρωταθλητές Ιταλίας και παραλίγο μάλιστα να φύγει με το διπλό. Έστω κι έτσι όμως, με δύο νίκες κόντρα στην Κοπεγχάγη στα ματς που ακολουθούν, οι Ιταλοί είναι αυτοί που θα πρέπει να ανησυχούν ότι θα περιοριστούν στην τρίτη θέση του γκρουπ.

Η Γαλατάσαραϊ είναι η μεγάλη ευκαιρία του Μαντσίνι να αποτινάξει την ταμπέλα του “λούζερ” όσον αφορά στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Τόσο με την Ίντερ όσο και με τη Σίτι, μπορεί να τα πήγαινε περίφημα στις εσωτερικές διοργανώσεις, όμως όταν έβγαινε παραέξω ερχόταν η τρικυμία. Με την Ίντερ μπορεί να πήρε τρία πρωταθλήματα (με πενιχρό ανταγωνισμό είναι η αλήθεια) όμως μετά βίας μπόρεσε να φτάσει στους προημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ με τη Σίτι έφερε βέβαια στην ομάδα τους πρώτους της τίτλους από τη δεκαετία του ΄70, αλλά στην Ευρώπη απέτυχε και πάλι.

Έτσι είναι πρόκληση για εκείνον να κάνει κάτι αξιόλογο με τη Γαλατάσαραϊ, κι εκεί πιστεύω θα εστιάσει. Μπορεί βέβαια σε αντίθεση με τον Τερίμ που οι παίχτες λάτρευαν, να είναι κάπως απόμακρος ή κυκλοθυμικός, ποιος ξεχνάει την κόντρα με τον Τέβες άλλωστε. Όταν ο Αργεντίνος αρνήθηκε να μπει ως αλλαγή στο ματς της Σίτι κόντρα στην Μπάγερν, ο Μαντσίνι ζήτησε από τη διοίκηση να τον τελειώσει. Μετά από έξι μήνες που ο Τέβες παροπλισμένος έκανε διακοπές στο Μπουένος Άυρες, ο Μαντσίνι τον χρειάστηκε στην υπερπροσπάθεια για την κατάκτηση του τίτλου, τον κάλεσε πίσω, περασμένα ξεχασμένα, μέχρι που κατάφερε τελικά το στόχο του.Αναγνώρισε ότι ήταν υπερβολικός στη διαμάχη τους, μιας και είναι ωραίος τύπος και δε μασάει τα λόγια του. Σε ένα άλλο περιστατικό, όταν οι δημοσιογράφοι γκρίνιαζαν και τον κατηγορούσαν γιατί σε όλες τις συνεντεύξεις τύπου πριν τους αγώνες έστελνε το βοηθό του Μπράιαν Κιντ, αυτός εμφανίστηκε μία μέρα μπροστά τους με μάσκα του Κιντ !

Οι οπαδοί στο Μάντσεστερ τον λάτρευαν, άλλωστε οι περισσότεροι, ανάμεσα τους κι εγώ, δε θέλαμε να φύγει ο Ιταλός. Η ομάδα επί των ημερών του έπαιξε πάρα πολύ καλό ποδόσφαιρο δημιουργώντας πολλές ευκαιρίες και παράγοντας θέαμα, πήρε κύπελλο και πρωτάθλημα, ενώ ακόμη και πέρυσι που η σεζόν θεωρήθηκε αποτυχημένη, έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου και τερμάτισε δεύτερη, κάτι που είχε να συμβεί 40 χρόνια με την εξαίρεση του τίτλου το 2012 !

Αν αντέξει την τεράστια πίεση που θα συναντήσει ως διάδοχος του “θεού” Τερίμ στην Κωνσταντινούπολη, μπορεί να είναι αυτός που θα ανεβάσει επίπεδο τη Γαλατάσαραϊ και θα τη φέρει να στέκεται ισάξια ανάμεσα στα μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αποδεικνύοντας στους πάντες ότι κι ο ίδιος είναι ένας από τους κορυφαίους προπονητές των καιρών μας.