Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της κόμης στην πολιτική
Ένα ενδιαφέρον άρθρο μόλις δημοσίευσε η Washington Post για τα χτενίσματα της οικογένειας του νεοεκλεγέντος δημάρχου της Νέας Υόρκης. Εκτός από τις φιλελεύθερες πολιτικές (με την αμερικάνικη έννοια) του Bill de Blasio, στο επίκεντρο βρίσκονται και τα μαλλιά της οικογένειάς του. Οι σκληροί βόστρυχοι της κυρίας του τραβιούνται συχνά σε μια κομψή αεράτη αλογοουρά. Το άφρο χτένισμα του γιου ορθώνεται θριαμβευτικά, ενώ η κόρη φοράει μια κορδέλα με τριαντάφυλλα πάνω από τις πλούσιες μπούκλες της. Η οικογένεια αγαπά την αυτοέκφραση. Στην πολιτική ζωή της Αμερικής, το αφροαμερικάνικο μοντέλο εμφάνισης έχει κυριαρχήσει προκαλώντας τη συμπάθεια των Νεοϋορκέζων και τονίζοντας την πολυπολιτισμικότητα της πόλης με έναν τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ. Η Michaela Angela Davis, συγγραφέας και ειδική σχολιάστρια της «εικόνας» των πολιτικών λέει, π.χ., πως το άφρο του γιου δείχνει ότι μπορεί και να αλλάξει η πολιτική της αστυνομίας να σταματά και να κάνει σωματική έρευνα σε όποιον έχει αυτό το λουκ. Το ότι χειρίζεται μια χαρά o δήμαρχος τα χτενίσματα στο σπίτι δείχνει ότι έχει μια οικειότητα με την κουλτούρα των Αφροαμερικανών που κανένας λευκός πολιτικός δεν είχε μέχρι σήμερα. Οι γυναίκες πολιτικοί πάντα γνώριζαν τα μηνύματα που περνάς με τα μαλλιά εξ ου και η συμβουλή της Hillary: «Προσέξτε τα μαλλιά σας γιατί όλοι οι άλλοι αυτό θα κάνουν.»
Mafalda no más
Λυπηθήκαμε που διαβάσαμε στην εξαιρετική Revista Arcadia μια συνέντευξη του Joaquín Salvador Lavado, γνωστού ως Quino, δημιουργού της αγαπημένης Mafalda και πολλών άλλων χαρακτήρων διάσημων στη Νότιο Αμερική, ότι σταμάτησε να δημιουργεί. Δυστυχώς αντιμετωπίζει τόσο σοβαρά προβλήματα οράσεως, που αδυνατεί να συνεχίσει. Τουλάχιστον ο ίδιος δηλώνει ικανοποιημένος με τις ιστορίες του, γιατί κατάφερε να εκφράσει τα περισσότερα από τα πράγματα που αισθάνθηκε στη ζωή του. Ο Αργεντινός δημιουργός, 81 ετών σήμερα, λέει ότι, αν συνέχιζε, θα δούλευε με θέματα όπως η διεθνής κατασκοπία, η μετανάστευση από τη μια χώρα στην άλλη, το νησί Lampedusa και οι νεκροί στις ιταλικές ακτές και ο πόλεμος στη Συρία.
Οι Άθλιοι σε εντελώς νέα αντίληψη
«Σε μια έκρηξη αγανάκτησης αποφάσισα ότι ο κόσμος είναι ηλίθιος και δεν ενδιαφέρεται για τίποτα εκτός από τα άπλυτα της ζωής των σελέμπριτι. Οπότε γιατί να μην του δώσεις αυτό που θέλει;» Tάδε έφη Jarett Kobek, ο συγγραφέας του επιτυχημένου Ιf you won’t read I won’t write ή Αφού εσείς δε διαβάζετε κι εγώ δε γράφω! Η Paris Hilton χρησιμοποιεί τόπλες το κομπιούτερ της ενώ ετοιμάζεται να ανάψει μια πίπα με μαριχουάνα σε σχήμα δράκου, μαζί με το μοντέλο Jason Shaw του Τommy Hilfiger γράφει ο Kobek. Aκολουθούν οι αληθινοί πάντα διάλογοι (φαρσοκωμωδίας) ανάμεσα σε Hilton και Shaw. Ο Κobek παρακολούθησε ώρες και ώρες φτηνιάρικων βίντεο χτενίζοντας το ίντερνετ για θέματα με σελέμπριτι, ριάλιτι κ.λπ. Στη συνέχεια κατέγραψε στο βιβλίο του τα πιο χαμηλού επιπέδου περιστατικά που βρήκε χωρίς να παρέμβει καθόλου και τα πήγε μια χαρά! Είναι το δεύτερο μετά από τη μυθοπλαστική βιογραφία του Muhammad Atta, ενός αεροπειρατή των 9/11. «Είμαι πραγματικά πολύ κακομαθημένος και όταν βγήκε το πρώτο μου βιβλίο απογοητεύτηκα που δεν πήρε φωτιά ο κόσμος και δεν κατέρρευσε ο πολιτισμός μας, παρόλο που είχε καλές κριτικές και ότι το μελετούν στα πανεπιστήμια. Με αυτό το δεύτερο βιβλίο ήθελα να τρίψω στη μούρη της ανθρωπότητας τον ίδιο της τον εμετό και να την αναγκάσω να κοιταχτεί στον καθρέφτη!» Σύντομα κυκλοφορεί και το τρίτο του βιβλίο όπου εντάσσει πολλά από τα στοιχεία του δεύτερου, με σκοπό να αποδείξει ότι ακόμα και αυτά τα σκουπίδια μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης. Θα τα καταφέρει άραγε;
Πόρτααααα!
Μια αξιόλογη διαφημιστική καμπάνια που στέλνει τους πεζούς σε άλλες πόλεις με το άνοιγμα μιας πόρτας τρέχει αυτή τη στιγμή στο Παρίσι με σλόγκαν “Ευρώπη είναι η διπλανή πόρτα”. Πελάτης η SNCF (Société Nationale des Chemins de fer Français), η γαλλική ΤΡΑΙΝΟΣΕ δηλαδή, και δημιουργός η διαφημιστική TWBA Paris. Σε διάφορα σημεία της πόλης έχουν στηθεί πύλες με διάφορα στιλ και έντονα χρώματα που γράφουν ονόματα άλλων πόλεων. Οι πόρτες είναι διαδραστικές και όταν τις ανοίξεις βρίσκεσαι συνδεδεμένος σε real time (ζωντανά) με κάποιους που όντως βρίσκονται στην πόλη της οποίας το όνομα αναγράφεται στην πόρτα. Έτσι, ξαφνικά παρακολουθείς ένα μίμο που δίνει παράσταση στο Μιλάνο, ζωγραφίζει το πορτρέτο σου ένας καλλιτέχνης στις Βρυξέλλες ή χορεύεις hip-hop με μια ομάδα στη Βαρκελώνη! Αυτές οι διαδραστικές εμπειρίες όχι μόνο ενίσχυσαν τους πολυπολιτισμικούς δεσμούς ανάμεσα στους Ευρωπαίους αλλά έδειξαν ότι στο τέλος της ημέρας η Ευρώπη είναι πράγματι η «διπλανή πόρτα».
Ο Michael Fassbender θα ήθελε να σταματήσουμε επιτέλους να μιλάμε για το πέος του!
Είναι ιδιαιτέρως ευειδής και εξαιρετικός ηθοποιός αλλά μάλλον όχι τέρας ευφυΐας. Αυτή η υπόθεση με την εμμονή που έχουν προκαλέσει οι γυμνές σκηνές του στο Shame τού έχει στοιχίσει πολύ. «Δεν μπορώ να κάνω και τίποτα», λέει στη συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στο Elle UK. «Τι να κάνω δηλαδή; Να αρχίζω να γκρινιάζω λέγοντας, ξέρετε είχε κι άλλα πράγματα στην ταινία εκτός από το πέος μου, μια σκηνή ήταν στο κάτω-κάτω και δεν κράτησε και τόσο πολύ!» Μέχρι εκεί έχει κάποιο δίκιο, αλλά στη συνέχεια «το χάνει». «Θα ήταν ή δε θα ήταν σεξουαλική παρενόχληση», λέει, «αν λέγατε σε μια ηθοποιό κάτι του τύπου ξέρεις όσον αφορά το αιδοίο σου… κ.λπ. κ.λπ. Αυτό πώς θα σας φαινόταν;». Eλπίζουμε ότι θυμάται ο Fassbender το τραγούδι για το γυναικείο γυμνό που έπαιξε στα περσινά Όσκαρ, την εκδήλωση με το μεγαλύτερο κύρος στη σόου μπίζνες. Όσο για την καινούρια του ταινία Τhe Counselor, μαντέψτε ποια σκηνή συζητιέται περισσότερο! Άσ’ το καλύτερα, Μichael.
