To φετινό Μουντομπάσκετ κρίθηκε στους προημιτελικούς

Ο χρόνος πετάει όταν περνάς καλά (αλλά που πάει;) και οι δυο εβδομάδες που διήρκησε το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας πέρασαν χωρίς να το καταλάβουμε. Η popaganda επιχειρεί έναν απολογισμό των όσων είδαμε, βραβεύει τους καλύτερους, δίνει στεγνά τους χειρότερους και ανανεώνει το ραντεβού για του χρόνου και το Ευρωμπάσκετ των 4 χωρών (και της μιας ηπείρου).

Η Ελλάδα: Μετά το εξαιρετικό ξεκίνημα της πρώτης φάσης και το εντυπωσιακό 5 στα 5, οι προσδοκίες εκτινάχθηκαν στα ύψη και ο αποκλεισμός από τη Σερβία στη φάση των 16 είναι αλήθεια ότι αποτέλεσε μια απότομη προσγείωση. Όμως, σε αντίθεση με άλλες χρονιές, ο συνολικός απολογισμός είναι θετικότατος. Είδαμε ωραίο μπάσκετ, έναν προπονητή με συγκεκριμένο πλάνο, νέα παιδιά που θα προσφέρουν για πολλά χρόνια ακόμα και κυρίως καλό κλίμα. Με τον Φώτη Κατσικάρη και πάλι στον πάγκο, έναν παίκτη-ηγέτη (λέγε με Σπανούλη) κι έναν καλό ψηλό δίπλα στον Μπουρούση, στο Ευρωμπάσκετ του χρόνου χτυπάμε την πόρτα σε μια διάκριση.

Τα μετάλλια

ΗΠΑ: Πριν ξεκινήσει το τουρνουά, περιμέναμε ότι η μόνη ομάδα που μπορεί να τους κερδίσει είναι η Ισπανία. Την Ισπανία δεν την συνάντησαν ποτέ με αποτέλεσμα να πάρουν το τρόπαιο με περίπατο, κερδίζοντας όλα τα παιχνίδια με μεγάλη διαφορά. Παρά την αρχική δυσπιστία όντως μας χάρισαν μερικές πολύ θεαματικές στιγμές, φτάνοντας στο back to back με στυλ. Χάρντεν, Κάρι, Τόμσον, Φαρίντ και ο διαστημικός Ίρβινγκ του τελικού ξεχώρισαν, κρύβοντας τις απουσίες των A-list μεγάλων αστέρων που δεν κατέβηκαν στα γήπεδα της Ισπανίας. Για να ευλογήσουμε λίγο και τα γένια μας, η Ελλάδα παραμένει η τελευταία ομάδα που τους έχει κερδίσει, 8 χρόνια πίσω.

Σερβία: Για τους πλάβι η κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου ισοδυναμεί με χρυσάφι. Ελάχιστοι τους περίμεναν στο ξεκίνημα του τουρνουά, με το κλίμα στην Ελλάδα πριν την αναμέτρηση για τους 16 να είναι «έλα μωρέ τους έχουμε». Παρά το μουδιασμένο ξεκίνημα με το 2-3 στους ομίλους, στα νοκ-άουτ πήραν φωτιά, φτάνοντας στον τελικό σχετικά άνετα, με ηγέτη τον Τεόντοσιτς. Με τα νέα παιδιά, τον Τζόρτζεβιτς στον πάγκο και τους Μποντίρογκα, Ντίβατς πάντα κοντά στην ομάδα, το μέλλον είναι δικό τους.

http://youtu.be/y8LFo9w6BDI 

Γαλλία: Οι πρωταθλητές Ευρώπης πήγαν για πολλούς ως πρόβατο επί σφαγήν στον προημιτελικό με τους Ισπανούς και κατάφεραν να τους αποκλείσουν, φτάνοντας τελικά μέχρι και το τρίτο σκαλί του βάθρου. Με ηγέτες τον διαστημικό Μπατούμ, τον Ντιαό, τον Ερτέλ και  αποκάλυψη στο ματς των 8 τον Γκομπέρ, οι τρικολόρ κατάφεραν να μείνουν στις κορυφαίες θέσεις. Του χρόνου με Πάρκερ (Τε Πε για σένα, αν μας διαβάζεις, Δημήτρη) και την τελική φάση του Ευρωμπάσκετ στο σπίτι τους θα είναι σίγουρα στα φαβορί για το χρυσό.

Η καλύτερη πεντάδα του τουρνουά (για μας, όχι την FIBA) 

Μίλος Τεόντοσιτς (Σερβία): Ηγέτης της Σερβίας στην πορεία προς τον τελικό, πιο ώριμος από ποτέ, ίσως η πρώτη φορά που έχασε σε τελικό και δεν φταίει.

Κάιρι Ίρβινγκ (HΠΑ): Έκανε πολύ καλό τουρνουά με αποκορύφωμα τη μοναδική παράσταση που έδωσε στον τελικό, σκοράροντας 26 πόντους με 6/6 τρίποντα. Με τον Λεμπρόν και τον Λαβ δίπλα του φέτος, ήρθε η ώρα να φορέσει και δαχτυλίδι στο ΝΒΑ

Νικολάς Μπατούμ (Γαλλία): Πάρκερ απόντος, φόρεσε το μανδύα του ηγέτη, οδηγώντας τη Γαλλία στο χάλκινο μετάλλιο. Το σόου του ημιτελικού θα το θυμόμαστε για πολλά χρόνια.

Μπορίς Ντιαό (Γαλλία): Ο πάουερ φόργουορντ με τη μεγαλύτερη περιφέρεια στον πλανήτη, έδειξε για ακόμη για μια φορά ότι διαθέτει σπάνιο ταλέντο και ότι δεν αγωνίζεται καθόλου τυχαία στους πρωταθλητές του ΝΒΑ.

Κένεθ Φαρίντ (ΗΠΑ): Ο 24χρονος σέντερ των Νάγκετς δεν είχε αντίπαλο κάτω από τα καλάθια, αποτελώντας πιθανότατα τον πιο θεαματικό παίκτη του τουρνουά. Οι ψηλοί της Ισπανίας ήταν οι μόνοι που θα μπορούσαν πιθανότατα να τον προβληματίσουν, σε ένα ερώτημα που δεν θα απαντηθεί ποτέ.

Τα Όσκαρ

http://youtu.be/m9a8Mv99xGI
 

Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου: Θα μπορούσε να είναι ο Σκόλα, θα μπορούσε να είναι ο Αγιόν, ίσως και ο Μπλάτσε [σημείωση Popaganda: διενεργείται έρευνα για να διαπιστωθούν οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες ο συντάκτης έγραψε το παρόν κείμενο] , αλλά αυτό το βραβείο πάει στον Μίλος Τεόντοσιτς. Μπορεί στα ευρωπαϊκά Final 4 να εξαφανίζεται, αλλά όταν φοράει τη φανέλα της Σερβίας μας δείχνει γιατί μπορεί να γίνει ένα από τα καλύτερα πλεϊ μέικερ όλων των εποχών. Στα νοκ-άουτ πήρε από το χέρι τη Σερβία και την έφτασε στον τελικό.

http://youtu.be/TxZfNKSo89Y 

Όσκαρ one man show: Απονέμεται δικαιωματικά στον τεράστιο Νικολά Μπατούμ για την παράσταση που έδωσε στον αξέχαστο ημιτελικό με τη Σερβία. 35 πόντοι, οι 17 στην τελευταία περίοδο, 8/11 τρίποντα με τα οποία πήγε να γυρίσει μόνος του το παιχνίδι. Δεν τα κατάφερε, αλλά τουλάχιστον, ανταμείφθηκε με το χάλκινο μετάλλιο (σκοράροντας στον μικρό τελικό άλλους 27 πόντους).

Όσκαρ σκηνοθεσίας: Στον προπονητή της Σερβίας, Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς. Ο Σάσα κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο της εθνικής και την οδήγησε στον τελικό, παρουσιάζοντας εξαρετικό μπάσκετ, δείχνοντας εμπιστοσύνη στους παίκτες του και εξπέρ στην ψυχολογία. Φαίνεται πως η Σερβία βρήκε προπονητή για πολλά χρόνια.

http://youtu.be/kGOcpw-JeVY

Όσκαρ μεγαλύτερης έκπληξης: Πριν ξεκινήσει το τουρνουά, οι περισσότεροι περίμεναν ότι Ισπανία και ΗΠΑ θα φτάσουν περίπατο μέχρι τον τελικό. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία όμως είχε άλλη γνώμη και με μια φανταστική εμφάνιση στον προημιτελικό πέταξε έξω τους οικοδεσπότες, μια νίκη που φήμες αναφέρουν ότι στο Παρίσι πανηγυρίστηκε σημαντικά λιγότερο απ’ότι στην Αθήνα.

http://youtu.be/GK8-aRbUo5g

Όσκαρ καλύτερου καλαθιού Το πιο εντυπωσιακό καλάθι σημειώθηκε πιθανότατα από τον Ναβάρο απέναντι στους Γάλλους στη φάση των ομίλων, ωστόσο το πιο κρίσιμο και ταυτόχρονα τσαμπουκαλίδικο, ήταν αυτό του Πρέλτζιτς, στη λήξη του αγώνα της φάσης των «16», Αυστραλία -Τουρκία.

Όσο για το πιο τυχερό καλάθι, δεν θέλει ερώτημα, αυτό του Μίροσλαβ Ραντούλιτσα στον ημιτελικό Σερβία-Γαλλία:

http://youtu.be/XhOFxSba26c

Όσκαρ Πρωτοεμφανιζόμενου: Το είχαμε προβλέψει και στην παρουσίαση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και κατά τη διάρκεια του τουρνουά μας δικαίωσε. Ο Μπόγκνταν Μπογκνάντοβιτς ξεδίπλωσε το ταλέντο του, αποτελώντας έναν από τους σημαντικότερους παίκτες της Σερβίας στην ξέφρενη πορεία προς τον τελικό. Σκόραρε, πάσαρε και κυρίως έπαιζε ώριμα, ενώ είναι μόνο 22 ετών. Στα χέρια του Ζοτς πλέον στη Φενέρ, περιμένουμε να τον δούμε σύντομα και στο ΝΒΑ.

http://youtu.be/BbJqf4_U-Zs

Όσκαρ χίψτερ: Στον Eβάν Φουρνιέ της Γαλλίας, χωρίς πολλές εξηγήσεις

Όσκαρ καλύτερης γενειάδας: To ντέρμπι ανάμεσα σε Χάρντεν, Καϊμακόγλου, Ραντούλιτσα, Ροντρίγκεθ και Φρανκ ήταν μεγάλο, αλλά επειδή μόνο ο Σέρβος έδειξε και τον απαραίτητο τσαμπουκά που αρμόζει στο μούσι του, το Όσκαρ πάει στον Ραντούλιτσα.

Όσκαρ Μάρκετινγκ: Στις Φιλιππίνες, οι οποίες με την παρουσία του Μπλάτσε κατάφεραν να τραβήξουν πάνω τους αρκετά βλέμματα. Η ομοσπονδία της χώρας ήδη αποφάσισε να ενισχύσει κι άλλο το διεθνές προφίλ των Φιλιππίνων, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2019.

Όσκαρ «Μητσάρα»: Απονέμεται δικαιωματικά στον Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος περιφερόταν σαν άλλος Τζίμι Τζαμπ και διέκοπτε τις συνεντεύξεις.

http://youtu.be/oyxbng2JWeU http://youtu.be/530eIAK8Il4

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι για τις συνεντεύξεις Τύπου ότι ο Τζίμι Τζαμπ για τους αγώνες ποδοσφαίρου http://t.co/8CUwI8dWIa

— Stef. Triantafyllos (@stefanos_Rose) September 13, 2014

Όσκαρ μαντείας:  Όταν ο Ιάκωβος Φιλιππούσης έλεγε ότι «σωστά δεν μέτρησε το καλάθι γιατί δεν μπήκε», πολλοί τον κοροϊδεύαν. Λίγες ημέρες αποδείχτηκε ότι ήξερε τι έλεγε:

Les arbitres accordent à l’Espagne un panier… by BasketInfos

Tα χρυσά βατόμουρα

Βατόμουρο σκηνοθεσίας: Στον προπονητή της Εθνικής Ισπανίας, Χουάν Ορένγκα. Είχε στα χέρια του ίσως το καλύτερο υλικό στην ιστορία των Ισπανών, η εθνική έπαιζε μέσα στην Ισπανία και δεν κατόρθωσε να φτάσει ούτε στην τετράδα, μένοντας έξω από τους ελλιπείς Γάλλους. Σκαριόλο που σας χρειάζεται.

Βατόμουρο τηλεοπτικής μετάδοσης: Δεν θα γίνουμε κουραστικοί, γράφοντας πάλι για την κακή ποιότητα της εικόνας και τις φανταστικές μεταδόσεις του Ιάκωβου Φιλιππούση. Θα αρκεστούμε στην ευφυϊα της απόφασης να μην μεταδοθούν όλοι οι προημιτελικοί και ο συγκλονιστικός ημιτελικός Σερβία-Γαλλία για να δούμε κωμωδία με τον Ρομπ Σνάιντερ. Τουλάχιστον ας έδειχναν Τσάκωνα.

Βατόμουρο «βαριέμαι να βρω τίτλο για εκπομπή»: Θα μπορούσε εναλλακτικά να είναι και το βραβείο πιο κυριολεκτικού τίτλου εκπομπής. Απονέμεται στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Το Παγκόσμιο Κύπελλο στον ΑΝΤ1», η οποία τερματίζει την κυριολεξία. Φανταζόμαστε τον διάλογο στα γραφεία του καναλιού: «Ρε συ βρες έναν τίτλο για την εκπομπή για το Παγκόσμιο Κύπελλο στον ΑΝΤ1», στη συνέχεια σιωπή και μετά βλέμματα όλο νόημα. 

Σίγουρα το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας δεν ήταν το πιο εντυπωσιακό και θεαματικό της ιστορίας,με το μεγάλο φαβορί να το κατακτά τελικά εύκολα, αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί στην τελική του φάση μας χάρισε παιχνίδια που θα μας μείνουν, νέους πρωταγωνιστές που θα απολαύσουμε στο προσεχές μέλλον και αποχαιρετισμό στα όπλα σε μεγάλες μορφές του αθλήματος.

Ραντεβού σε 5 χρόνια πλέον, με το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019 του οποίου η διοργανώτρια χώρα παραμένει ακόμη άγνωστη.