Το Κύπελλο Γαλλίας, ειδικά τα τελευταία χρόνια, έχει να επιδείξει πολλές μάχες τύπου Δαβίδ-Γολιάθ, με αρκετές περιπτώσεις όπου ο θεωρητικά –και αντικειμενικά- πιο αδύναμος υπερίσχυσε του ισχυρού. Χαρακτηριστικά, σε 7 από τους 18 τελευταίους τελικούς της διοργάνωσης ο ένας από τους δύο φιναλίστ ήταν ομάδα μικρότερης κατηγορίας. Έστω κι αν μόνο η Γκινγκάμπ, το 2009 – όταν αγωνιζόταν στη Ligue 2– σήκωσε τελικά το τρόπαιο, νικώντας στον τελικό τη Ρεν, υπήρξαν ακόμα πιο τρανταχτά μπαμ στην πορεία των διοργανώσεων. Πριν δύο χρόνια ήταν η Κεβιγί, ομάδα 3ης κατηγορίας από το πολύ βόρειο κομμάτι της χώρας, που πέταξε έξω τις Μαρσέιγ και Ρεν προτού λυγίσει στον τελικό του Παρισιού απέναντι στη Λιόν. Απόλυτη Σιντερέλα παραμένει η ερασιτεχνική Καλέ, ομάδα του γνωστού πορθμείου, όταν το 2000 έδωσε μια εκπληκτική παράσταση κόντρα στην πρωταθλήτρια της εποχής Μπορντό (με Βιλτόρ, Μικού, Λαλάντ κ.ά) στον ημιτελικό (3-1), για να πέσει μαχόμενη, χάνοντας από τητ Ναντ με τραβηγμένο πέναλτι στις καθυστερήσεις του τελικού στο Σταντ ντε Φρανς (1-2). Τιμής ένεκεν μάλιστα, ο αρχηγός της Ναντ, ο γκολκίπερ Μικαέλ Λαντρό, κάλεσε τον ομότιμό του της Καλέ, Ρεζινάλντ Μπεκ και σήκωσαν από κοινού το τρόπαιο.
9506: Τόσες είναι ομάδες που μετείχαν φέτος στη διοργάνωση, καθιστώντας το Κύπελλο Γαλλίας το πιο ανοιχτό του κόσμου, μακράν του δεύτερου. Η σύγκριση με το διάσημο αγγλικό αντίστοιχό του είναι συντριπτική, αφού στο FA Cup του 2013-2014 συμμετείχαν υποδεκαπλάσιοι σύλλογοι (737). Ουσιαστικά όλες οι ομάδες της χώρας, από την 1η έως και τη 10η σκάλα της ιεραρχίας, έχουν δικαίωμα συμμετοχής και αυτός είναι ένας από τους λόγους των πολλών εκπλήξεων, σε συνδυασμό με τα νοκ-άουτ ματς με ανοιχτές κληρώσεις σε όλους τους γύρους και το οικονομικό κίνητρο, με σχετικά ψηλά, κλιμακούμενα μπόνους ανά πρόκριση, που κάνουν τους μικρούς να δίνουν τον υπερπάντων αγώνα σε κάθε γύρο. Θα είχε ενδιαφέρον αν σκεφτόταν κανείς να φέρει το παράδειγμα στα δικά μας, όπου το ελληνικό κύπελλο των μόλις 46 ομάδων δεν μπορείς καν να το αποκαλέσεις Λιγκ-Καπ. Αν δηλαδή υπήρχε σύνδεση ανάμεσα στις τοπικές νοκ-άουτ διοργανώσεις (τα διάφορα Κύπελλα των Ποδοσφαιρικών Ενώσεων, συν το ξεκούδουνο Κύπελλο Γ’ Εθνικής) με το μεγάλο Κύπελλο της Ε.Π.Ο., είναι σίγουρο ότι τα όνειρα πολλών πιτσιρικάδων (και μη) ερασιτεχνών θα ντοπαρίζονταν εντυπωσιακά στην προοπτική και μόνο μιας πιθανής συνάντησης με τους μεγάλους της Σουπερλίγκ.
9506 ομάδες μετείχαν φέτος στη διοργάνωση, καθιστώντας το Κύπελλο Γαλλίας το πιο ανοιχτό του κόσμου, μακράν του δεύτερου.
Το Κύπελλο των πέντε θαλασσών και των τεσσάρων ηπείρων: Πίσω στο Coupe de France, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι μόνο οι ομάδες του ευρωπαϊκού γαλλικού εδάφους που συμμετέχουν, καθώς η πόρτα είναι ανοιχτή και για συλλόγους από τις 7 υπερπόντιες κτήσεις της Γαλλίας, τις λεγόμενες Outre-Mer. Έχοντας κερδίσει τον τοπικό της τίτλο, μία ομάδα από τις Νέα Καληδονία, Γαλλική Πολυνησία, Ρεϊνιόν, Μαγιότ, Γουαδελούπη, Μαρτινίκα και Γαλλική Γουιάνα προωθείται κάθε χρόνο στον 7ο γύρο του Κυπέλλου Γαλλίας, από το σημείο δηλαδή και μετά όπου η Γαλλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FFF) παραλαμβάνει τη διαξαγωγή των αγώνων της «μητροπολιτικής» διοργάνωσης από τις περιφερειακές ενώσεις. Έτσι ανοίγεται ένα παράθυρο για μίτινγκ που αν δεν ήταν τόσο τακτικά θα είχαν σίγουρα και μια κινηματογραφική, σχεδόν σουρεαλιστική διάσταση. Συνήθως τρία αεροπλάνα και κηροζίνη πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων χρειάζονται για τις πτήσεις των ομάδων αυτών, ή των αντιπάλων τους, προκειμένου να διεξαχθεί κάθε μία από αυτές τις αναμετρήσεις που απηχούν ασφαλώς το πρόσφατο αποικιοκρατικό παρελθόν. Από το 1961, όταν και ξεκίνησε το συγκεκριμένο πηγαιν’-έλα, δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποια από τις Outre-Mer κατάφερε να επικρατήσει ενός μητροπολιτικού αντιπάλου, κατά κανόνα επίσης ερασιτέχνη. Τελευταίο και πρόσφατο παράδειγμα, η νίκη της Σεντ Μαριέν από το νησί Ρεϊνιόν, με 2-0 απέναντι στην Παρί Φ.Κ., ομάδα 3ης κατηγορίας από τη μεγάλη πρωτεύουσα. Το ματς έγινε τον περασμένο Νοέμβριο στο γηπεδάκι Ζαν Ιβουλά που βρίσκεται σε αυτήν την κουκίδα του χάρτη στον Νότιο Ινδικό, ανατολικά της Μαδαγασκάρης.
Στην επόμενη σελίδα : Είναι τρελοί οι Κορσικανοί!