Όπως πληροφορηθήκαμε την περασμένη Πέμπτη από τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο πληθωρισμός άγγιξε το 7,2% τον Φεβρουάριο, έναντι 5,2% τον Ιανουάριο, καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ μέχρι σήμερα. Από τη σύγκριση του γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή του Φεβρουαρίου 2022 με τον αντίστοιχο Δείκτη του Φεβρουαρίου 2021 προέκυψε αύξηση 7,2% έναντι μείωσης 1,3% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2021 με το 2020. Μετά δε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία οι ανοδικές τάσεις φαίνεται πως θα συνεχιστούν τους επόμενους μήνες – κι εμείς θα συνεχίσουμε να αναρωτιόμαστε πώς θα τα βγάλουμε πέρα.
Οι αυξήσεις στον πληθωρισμό, επηρεάζουν με τη σειρά τους και τις αυξήσεις στις τιμές των ενοικίων. Η μεγάλη άνοδος των τιμών στην αγορά ακινήτων σε σχέση με τα ενοίκια, οδήγησε πολλά νοικοκυριά στην ενοικίαση κατοικίας, με αποτέλεσμα, μετά το 2002, τα ενοίκια να αυξάνονται με ρυθμούς σημαντικά υψηλότερους του πληθωρισμού. Ιδιαίτερα από το 2018 και μετά, σημειώνουν αυξητικές τάσεις +8,4 %, ενώ το 2019 ο ρυθμός αύξησης άγγιξε το +10%.
Οι μεγαλύτερες αυξήσεις αφορούν – φυσικά – το κέντρο της Αθήνας, όπου οι τιμές έχουν ανέβει κατά 20% – 30% κατά μέσο όρο την τελευταία διετία στις νεόδμητες πολυκατοικίες. Αν και ηπιότερες, αυξήσεις καταγράφονται και στα ενοίκια ακινήτων άνω των 15 ετών. Πρόκειται κυρίως για ακίνητα κατασκευής από το 1975 έως το 1990, σε μεγάλο ποσοστό μερικώς ή ολικώς ανακαινισμένα, που σε πολλές περιπτώσεις λόγω της έλλειψης διαθεσιμότητας αγγίζουν σε τιμές μίσθωσης τις ζητούμενες τιμές νεόδμητων διαμερισμάτων έως 15 ετών.
Πού οφείλεται όμως η μεγάλη αύξηση των ενοικίων; Η συσσώρευση πολλών ετών υποαπόδοσης των κατοικιών που οδήγησε πολλούς ιδιοκτήτες στην απότομη αύξηση των ζητούμενων ενοικίων, προκειμένου να περιορίσουν τις ζημίες των χρόνων της οικονομικής κρίσης, έρχεται να δώσει την απάντηση. Παράλληλα, η αδυναμία των ενδιαφερομένων να επενδύσουν στην αγορά ακινήτου για την κάλυψη της στεγαστικής τους ανάγκης, έβαλε το λιθαράκι της.
Ανάμεσα σε αυτές τις τσουχτερές αυξήσεις, νοιώθω κάπως τυχερή που η δική μου αναζήτηση σπιτιού ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο. Έχοντας πεισμώσει να βρω διαμέρισμα σε μία από τις πιο περιζήτητες γειτονιές της Αθήνας, την Κυψέλη, τα 42 τ.μ. ενός ημιώροφου που κατάφερα να νοικιάσω, χωρούν ικανοποιητικά εμένα και τις δύο γάτες μου, δίνοντας 300 ευρώ τον μήνα. Το διαμέρισμα είναι πλήρως ανακαινισμένο, με πόρτα ασφαλείας, ήσυχο, ευήλιο, ενώ είμαι η πρώτη ένοικος που μπαίνει σε αυτό μετά την ανακαίνισή του.
Για τους ανθρώπους όμως που άρχισαν να ψάχνουν σπίτι τους τελευταίους μήνες, τα πράγματα είναι αρκετά δυσκολότερα. Η 27χρονη Ειρήνη, η 29χρονη Εύα και ο 33χρονος Άγγελος, διηγούνται στην Popaganda τη δική τους οδύσσεια αναζήτησης διαμερίσματος σε γειτονιές της Αθήνας.
Ξεκίνησα να ψάχνω σπίτι τον Ιανουάριο μετά από τον χωρισμό μας με το αγόρι μου, με τον οποίο μέναμε μαζί. Λόγω εργασίας και μετακίνησης με τα ΜΜΜ είναι σημαντικό για ‘μένα να μένω σε κάποια κεντρική περιοχή της Αθήνας. Έχω επιστρέψει προσωρινά στο πατρικό μου μέχρι να μπορέσω να βρω κάτι και απ’ ότι φαίνεται δεν πρόκειται να φύγω ξανά σύντομα. Εργάζομαι ως φιλόλογος και ο μισθός μου αυτή τη στιγμή δεν ξεπερνάει τα 600 ευρώ. Έχω αρχίσει να απελπίζομαι. Στο Παγκράτι χαρακτηριστικά, ζητούν 1050 ευρώ τον μήνα για ένα ανακαινισμένο διαμέρισμα 66 τ.μ., του πρώτου ορόφου, 700 ευρώ για ένα διαμέρισμα μη ανακαινισμένο, 62 τ.μ. και 420 ευρώ για ένα μη ανακαινισμένο σπίτι 30 τ.μ. στο ισόγειο. Πώς να μην απελπίζεσαι;
Ύστερα άρχισα να ψάχνω στον Κεραμεικό: 1000 ευρώ για ένα ανακαινισμένο διαμέρισμα 70 τ.μ., του 1975, 500 ευρώ για διαμέρισμα 52 τ.μ. του 1970, και μερικές ελαφρώς πιο οικονομικές επιλογές χωρίς διαθεσιμότητα ωστόσο. Έπειτα, κοιτώντας στου Ζωγράφου βρήκα ένα «φανταστικό» χρέπι 45 τ.μ., με 360 ευρώ τον μήνα, ενώ για ένα ανακαινισμένο δυάρι ημιώροφου, 37 τ.μ., με έτος κατασκευής το 1975, ζητούν 480 ευρώ τον μήνα. Αν τολμήσεις δε να θελήσεις κάτι πιο άνετο, ευήλιο και καλαίσθητο, πρέπει να πεις κι ευχαριστώ που σου ζητούν 720 ευρώ τον μήνα για κατοικία 68 τ.μ. του 2005! Αυτή τη στιγμή τα έχω παρατήσει γιατί όσο συνεχίζω να ψάχνω, τόσο περισσότερο συγχίζομαι.
Το καλοκαίρι έπρεπε να αφήσω το διαμέρισμα στο οποίο έμενα στην Ελληνορώσων κι έτσι γύρισα στο πατρικό μου. Βλέποντας πως μάλλον θα χρειαστεί αρκετό διάστημα μέχρι να φύγω, διαμόρφωσα το δώμα που διαθέτουμε και ζω σε αυτό. Αυτή τη στιγμή, η περιοχή στην οποία έμενα είναι σχεδόν απλησίαστη, ακόμη κι αν αποφάσιζα να συγκατοικήσω με κάποια φίλη μου. Για ένα διαμέρισμα τρίτου ορόφου 66 τ.μ., του 1970, ζητούν 650 ευρώ τον μήνα, ενώ για ένα δυάρι οι τιμές φτάνουν τα 500 ευρώ.
Μη έχοντας πολλές ελπίδες, σκέφτηκα να κοιτάξω στην Κυψέλη όπου η διαθεσιμότητα ακινήτων είναι κάπως μεγαλύτερη και οι τιμές κάπως πιο υποφερτές. Βρήκα μία καλή ευκαιρία, ενός ανακαινισμένου διαμερίσματος με air condition και καινούρια κουφώματα, 57 τ.μ., πρώτου ορόφου, με 420 ευρώ τον μήνα. Εννοείται πως μόλις κάλεσα για να εκδηλώσω ενδιαφέρον, η ιδιοκτήτρια με ενημέρωσε πως είχε ήδη ενοικιαστεί.
Πριν από μερικές ημέρες, πήγα να δω ένα άλλο διαμέρισμα στην Άνω Κυψέλη, η αγγελία του οποίου δεν είχε φωτογραφίες. Ζητούσαν ωστόσο 350 ευρώ για 55 τ.μ. – όσα περίπου έδινα στην Ελληνορώσων για ένα σπίτι 50 τ.μ. Αν και η αγγελία έγραφε πως είναι ανακαινισμένο, το μόνο πράγμα που είχε αγγίξει ανθρώπινο χέρι ήταν οι τοίχοι του. Το θέαμα στην τουαλέτα και την κουζίνα ήταν αποκρουστικό, με τα υπόλοιπα μέρη του σπιτιού να μην πηγαίνουν πίσω. Καλύτερα να μείνω στο δώμα του πατρικού μου παρά να δίνω 500 ευρώ τον μήνα για ένα δυάρι ή να ζω σε ένα χρέπι.
Πριν από μερικούς μήνες αρραβωνιαστήκαμε με την κοπέλα μου και αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε. Δεδομένου ότι και οι δύο μένουμε σε πολύ μικρά σπίτια, θέλουμε να βρούμε έναν μεγαλύτερο χώρο, στον οποίο θα μπορεί να ζήσει και ένα παιδί σε περίπτωση που αποφασίσουμε να κάνουμε οικογένεια. Ο δικός μου μισθός ως copyrighter δεν ξεπερνάει τα 850 ευρώ, ενώ η κοπέλα μου αμείβεται με 600 περίπου ευρώ τον μήνα. Ξεκινήσαμε ψάχνοντας στο Κουκάκι όπου μένω, το οποίο μας «καλωσόρισε» στις αγγελίες του με 900 ευρώ τον μήνα, για ένα διαμέρισμα πρώτου ορόφου, 74 τ.μ. με έτος κατασκευής το 1970.
Ας κοιτάξουμε λέμε ένα πιο μικρό διαμέρισμα, χαλάλι: Πολύ όμορφο, πλήρως ανακαινισμένο, αλλά 430 ευρώ τον μήνα για 33 τ.μ. σε υπόγειο; Είστε σοβαροί ρε παιδιά; Μετά από την ήττα μας στο Κουκάκι, αυτή την περίοδο κοιτάζουμε μεταξύ άλλων περιοχών και στα Εξάρχεια. Οι τιμές είναι αρκετά πιο βιώσιμες, αλλά η ζήτηση μεγάλη και η διαθεσιμότητα περιορισμένη. Είδαμε ένα διαμέρισμα 60 τ.μ., ανακαινισμένο και επιπλωμένο, πρώτου ορόφου, για το οποίο ζητούν 450 ευρώ και περιμένουμε νεότερα. Υπάρχει μία ακόμη καλή ευκαιρία, ενός ανακαινισμένου διαμερίσματος 84 τ.μ., πρώτου ορόφου, με 650 ευρώ το μήνα και έτος κατασκευής το 1980. Βέβαια, ακόμη και στα Εξάρχεια, ζητούν 600 ευρώ για ένα ημι-ανακαινισμένο σπίτι 44 τ.μ., τρίτου ορόφου, με έτος κατασκευής το 1963.
