Οι χορογράφοι Sophie Bulbulyan και Αποστολία Παπαδαμάκη γνωρίστηκαν κατά τη διάρκεια μιας κατάδυσης και συνειδητοποίησαν το… αυτονόητο. Ότι κάτω από το νερό λόγω της σχετικής έλλειψης βαρύτητας σε σχέση με την επιφάνεια της γης υπάρχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Έτσι αποφάσισαν σε συνεργασία με τη Λία Χαράκη και μια ομάδα καλλιτεχνών από δώδεκα συνεργαζόμενες χώρες (Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ελβετία, Ισπανία, Κύπρος, Λίβανος, Νορβηγία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Σουηδία), ανάμεσά τους άνθρωποι με κινητικά προβλήματα και παιδιά, να κάνουν μια υποθαλάσσια χορευτική-εικαστική παράσταση με υποβρύχιο κοινό. Το Drops of Breath χρειάστηκε δύο χρόνια εντατικής προετοιμασίας για να υλοποιηθεί. Ενώ πραγματοποιούνται οι τελευταίες πρόβες, η χορογράφος Αποστολία Παπαδαμάκη μίλησε στην Popaganda για αυτό το πολύ σημαντικό και συγκινητικό εγχείρημα που έχει στόχο να μεταφέρει ισχυρά ανθρωπιστικά, κοινωνικά και περιβαλλοντολλογικά μηνύματα.
«Ξεκινήσαμε πρόβες τον περασμένο Μάιο, οι οποίες συνεχίστηκαν μέχρι τον Ιούνιο. Τους επόμενους μήνες αναγκαστικά σταματήσαμε γιατί τα καταδυτικά κέντρα έχουν πάρα πολύ μεγάλη επισκεψιμότητα εκείνη την περίοδο και η δική μας παρουσία κοστίζει. Ξαναξεκινήσαμε τέλη Αυγούστου και τώρα βρισκόμαστε την τελική ευθεία. Η συμμετοχή ατόμων με αναπηρία και παιδιών ήταν από την αρχή στη σύλληψη της ιδέας, θέλαμε να έχουμε μια μικρή κοινωνία μέσα στο πρότζεκτ αυτό. Επίσης, η Shopie, εδώ και 8 χρόνια δουλεύει με μια ομάδα ατόμων με και χωρίς αναπηρία, άρα είναι πολύ έμπειρη σε αυτό το κομμάτι. Συνειδητοποιήσαμε ούσες και οι δύο δύτριες ότι κάτω από το νερό, λόγω της έλλειψης βαρύτητας υπάρχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες βρίσκονται σε ένα σύμπαν όπου δεν έχουν τους περιορισμούς που έχουν στη γη. Γιατί παιδιά; Γιατί τα παιδία είναι το μέλλον της κοινωνίας μας και αν δεν μάθουν να αγαπούν τη τέχνη και να σέβονται ότι όλα τα άτομα είναι ομότιμα και φτιαγμένα από την ίδια ουσία, τότε δεν υπάρχει ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα».
Δουλεύοντας με τους τρεις χορευτές με αναπηρία η χορογράφος ήρθε αντιμέτωπη με κάποιες πολύ συγκινητικές στιγμές. «Οι δυνατότερες εμπειρίες ήταν η πρώτη φορά που οι δύο Γάλλοι ανάπηροι χορευτές μπήκαν στο νερό. Αυτό έγινε τον Μάρτιο στο Παρίσι όπου πήγαμε εγώ με τη Shophie και τον Τάσο Παπαπάνο που είναι ο εκπαιδευτής μας. Στην αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολο, φοβόντουσαν να μπουν, είναι άτομα που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν στο ελάχιστο. Το να βλέπεις για πρώτη φορά τους ανρθώπους αυτούς να επιπλέουν στο νερό χωρίς να τους κρατάει και να τους βοηθάει κανείς, τα χέρια τους και τα πόδια τους να ανοίγουν, ήταν απίστευτο. Η συγκίνηση ήταν τόσο μεγάλη που δεν κοιμηθήκαμε για τρεις μερες. Ήταν η πρώτη στιγμή που υποψιάστηκαν τι σημαίνει ελευθερία. Επίσης με την Ειρήνη Κουρούβανη, που πάσχει από αρθρογρύπωση κάτω άκρων, είχαμε μια έντονη στιγμή όταν πλέον εκπαιδεύτηκε στην κατάδυση και υπήρξε μόνη της κάτω από το νερό χωρίς κάποιον δίπλα της να τη βοηθάει. Τότε κοιταχήκαμε στα μάτια πλέον, η μια απέναντι από την άλλη. Αρχίσαμε κατευθείαν να χορεύουμε».
Οι τρεις παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν σε βάθος 6 μ. στη θάλασσα του Ακρωτηρίου του Σουνίου, κάτω από τον αρχαίο ναό του Ποσειδώνα, σε ένα υποθαλάσσιο κυκλικό σκηνικό του Γιώργου Γεωργίου, μέσα στο ηχητικό περιβάλλον της πρωτότυπης μουσικής σύνθεσης του Τρύφωνα Κουτσουρέλη που θα ακούγεται τόσο στο βυθό, όσο και στη στεριά. Ένα εγχείρημα «όχι απλά εντυπωσιακό, μιας και έγινε μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, αλλά υπεράνθρωπο, γιατί, πέρα των πρακτικών δυσκολιών δεν υπάρχουν και τα λεφτά για να εξασφαλίσουμε περισσότερο χρόνο. Όλο το κόστος της παραγωγής είναι πολύ».
Η τοποθεσία, όπως είπε και η Αποστολία, επιλέχθηκε συμβολικά καθώς «το Σούνιο κοιτάει το Αιγαίο και όλη τη Μεσόγειο και επίσης θα είναι φανταστικό όταν βγαίνουν οι άνθρωποι να αντικρίζουν το ναό». Το Drops of Breath αποτελεί την κύρια δράση-κορύφωση του καινοτόμου και πολλαπλών δράσεων project Η Υποβρύχια Καρδιά της Μεσογείου.