Είναι ακτιβιστικό, ενημερωτικό, καλαίσθητο και πρωτοποριακό. Είναι το μοναδικό ελληνικό περιοδικό που απευθύνεται στους gay, και όχι μόνο. Το Antivirus είναι μια προσπάθεια μιας ομάδας ανθρώπων που λένε ότι μάχονται για τα δικαιώματα της LGBT κοινότητας (Lesbian-Gay-Bisexual-Trans), αλλά σου δίνουν την αίσθηση ότι μάχονται για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία όλων μας. Εμείς μιλήσαμε με τον εμπορικό διευθυντή του περιοδικού, Νίκο Σοφιανό και τον αρχισυντάκτη, Βασίλη Θανόπουλο.
Νίκος Σοφιανός αριστερά και Βασίλης Θανόπουλος δεξιά.
Γιατί δημιουργήσατε το Antivirus;
Νίκος: Το περιοδικό ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2003. Αφορμή ήταν ένα περιστατικό που είχε γίνει το 2002 σε ένα γνωστό τότε club, όπου είχε μπουκάρει η αστυνομία και είχε συλλάβει όλους τους θαμώνες και τους ιδιοκτήτες του μαγαζιού για παιδεραστία και διακίνηση χασίς. Στο τέλος αθωώθηκαν όλοι, και οι ιδιοκτήτες του κλαμπ πήραν και αποζημίωση. Ένας όμως από τους θαμώνες του μαγαζιού αυτοκτόνησε γιατί πρώτη η Τατιάνα Στεφανίδου και μετά οι υπόλοιποι, δεν ήταν μόνο η Τατιάνα, είχε αποκαλύψει το όνομα του και αυτός ήταν από Κρήτη με οικογένεια. Το περιοδικό ξεκίνησε από την οργάνωση «Ανθρωπιστικό Κίνημα» με σκοπό να φτιαχτεί ένα έντυπο για την gay κοινότητα, κυρίως, αλλά χωρίς πορνό γιατί εκείνη την περίοδο ότι κυκλοφορούσε ήταν ψιλοτσόντα. Το περιοδικό ξεκίνησε από την Μαριανέλλα Κλώκα και τον Γιάννη Παπαγιαννόπουλο, και στο δεύτερο τεύχος μπήκα και εγώ… στο πρώτο ήμουν εναντίον. Στην αρχή, το έντυπο είχε έναν ακτιβιστικό χαρακτήρα και ενημερωτικό για να μάθει ο κόσμος τις δράσεις των οργανώσεων. Σήμερα το περιοδικό παραμένει μια φωνή της Κοινότητας αλλά για εμπορικούς λόγους είναι και λίγο πιο life style, για να επιβιώσει. Αντίτυπα του περιοδικού υπάρχουν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο Κρήτης. Υπάρχει ζήτηση από όλη την Ελλάδα αλλά για τεχνικούς λόγους δεν μπορούμε να στείλουμε παντού. Έχουμε συνδρομητές σε όλη τη χώρα. Έχουμε 16χρονη συνδρομήτρια που η μητέρα της μας καταθέτει τα λεφτά και στέλνουμε το περιοδικό στο σπίτι.
Συνεντεύξεις που έχετε ξεχωρίσει;
Νίκος: Της Νανάς Μούσχουρη και του Jean Paul Gaultier. Η Νανά Μούσχουρη μας είπε πολύ ωραία πράγματα για τη ζωή της και ήταν πολύ φιλική. Μάλιστα, το εξώφυλλο που της κάναμε έγινε αφίσα για διεθνή περιοδεία της, και εξώφυλλο για το δίσκο της Happy Birthday Tour (2014). Το τεύχος με τον Gaultier έγινε ανάρπαστο από το κοινό και η συνέντευξη του ήταν κάτι που θα θυμόμαστε.
Βασίλης: Εγώ ξεχωρίζω και τη συνέντευξη του Stephen Fry, που είναι μια ιδιαίτερη ακτιβιστική προσωπικότητα. Ήταν μεγάλη τιμή για εμάς να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη μια τέτοια προσωπικότητα που μάχεται για τα LGBT δικαιώματα σε όλο τον κόσμο.
Μέχρι να σταθεί στα πόδια του το περιοδικό, ποια ήταν τα πιο σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίσατε;
Νίκος: Το μεγαλύτερο πρόβλημα με το κοινό ήταν ότι το περιοδικό δεν ήταν πολύ σέξι. Το περιοδικό ήταν πολύ σοβαρό σε σχέση με αυτό που είχαν συνηθίσει οι Έλληνες gay. Εμείς αποφεύγαμε το γυμνό γιατί θέλαμε το περιοδικό να μείνει στο σπίτι τους και να μην το πάρουν μόνο για κάποιες εικόνες, και το έχουμε καταφέρει. Στο εμπορικό κομμάτι είναι πολύ δύσκολο να πείσεις εταιρεία να διαφημιστεί σε gay περιοδικό. Η αλλαγή του περιοδικού από ακτιβίστικο σε πιο life style μας βοήθησε σε αυτό τον τομέα.
Με την οικονομική κρίση πως τα πάτε;
Νίκος: Όσο και να ακούγεται περίεργο, η κρίση μας βοήθησε πολύ. Πολλά περιοδικά έκλεισαν και οι εταιρείες αποφάσισαν να ρίξουν λεφτά σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων.
Το περιοδικό είναι πολιτικοποιημένο;
Βασίλης: Ναι, το περιοδικό είναι πολιτικοποιημένο γιατί όταν μιλάς κατά της ομοφοβίας/ τρανσφοβίας ουσιαστικά μιλάς κατά του ρατσισμού και όταν μιλάς κατά του ρατσισμού έχεις μια πολιτική θέση.
Αρνήθηκε ποτέ κάποιος/α να σας δώσει συνέντευξη λόγω της θεματολογίας του περιοδικού;
Νίκος: Αρκετοί έχουν αρνηθεί να μας παραχωρήσουν συνέντευξη γιατί είμαστε ένα gay περιοδικό. Δεν μας λένε τον πραγματικό λόγο, αλλά καταλαβαίνεις ότι αυτός είναι ο λόγος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότερες συνεντεύξεις είναι από γυναίκες. Μερικοί άντρες φοβούνται ότι αν μας δώσουν μια συνέντευξη, θα αλλάξει η εικόνα τους προς τον κόσμο. Μερικοί, πριν πραγματοποιηθεί η συνέντευξη, μας έχουν πει ότι δεν θέλουν να τους θέσουμε την ερώτηση για το αν είναι gay ή όχι.
Βασίλης: Δεν σημαίνει ότι όποιος άντρας έχει δώσει συνέντευξη στο περιοδικό είναι gay.
Για το σύμφωνο συμβίωσης, που είναι και θέμα των ημερών
Βασίλης: Η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια αποτελεί βασική προϋπόθεση για μια χώρα που θέλει να αξιώνει ότι είναι κοινωνικά υπεύθυνη και δίκαιη απέναντι στους πολίτες της. Αν και αποτελεί ένα πρώτο βήμα- αναμφισβήτητα υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν για να πετύχουμε τη λεγόμενη κοινωνική ισονομία- κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τις θετικές επιδράσεις που θα φέρει η ψήφιση του: α) Αναγνωρίζει ορισμένο αριθμό δικαιωμάτων σε ομόφυλα ζευγάρια, προσφέροντας λύσεις σε πρακτικά προβλήματα που αυτά αντιμετωπίσουν. β) Για πρώτη φορά η ομόφυλη σχέση αναγνωρίζεται θεσμικά, δημιουργώντας ένα πολύ σημαντικό κεκτημένο για τις μετέπειτα διεκδικήσεις. γ) Συμβάλλει στην ενδυνάμωση της κοινωνικής αποδοχής, αφού φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα που χρόνια τώρα αρνιόμασταν να ασχοληθούμε. γ) Υπό την έννοια ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι καθολικά και αφορούν στο απόλυτο σύνολο του πληθυσμού, αποτελεί μια νίκη για όλους κι όχι μόνο για την LGBT+ κοινότητα.
Νίκος: Η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες στην Ε.Ε που δεν αναγνωρίζει την ομόφυλη σχέση με κάποιον τρόπο. Τα παιδιά στο σχολείο δεν γνωρίζουν τίποτα, όχι για την ομοφυλοφιλία, ούτε για το προφυλακτικό δεν τους έχουν πει.
Γιατί δεν το προχωρούσε τόσα χρόνια η Πολιτεία;
Νίκος: Έχουμε ψηφοθηρικούς πολιτικούς. Φοβούνται ότι αν ψηφίσουν ένα σύμφωνο συμβίωσης δεν θα ξαναβγούν. Δεν νομίζω ότι έχουν εξετάσει το θέμα σοβαρά. Το μόνο που τους νοιάζει είναι αν θα επανεκλεγούν ή όχι.
