“Ich bin ein Berliner”
Το 1961 ξεσπάει η κρίση του Βερολίνου. Ο Κένεντι θα επισκεφθει ο ίδιος το αποκλεισμένο Βερολίνο και με έναν ιστορικό λόγο θα διαδηλώσει την αλληλεγγύη, την δικιά του και κατά επέκταση της Δύσης ,στους βερολινέζους. Θα αρνηθεί κλιμάκωση της κατάστασης όμως, και θα επιλέξει να σπάσει τον αποκλεισμό με μια αερογέφυρα, πράγμα που θα το πετύχει. Στην κρίση της Κούβας, μετά από ημέρες και βράδια όπου η αμερικάνικη και σοβιετική διπλωματία έπαιζαν το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού, θα επιλεχθούν ορθολογικές λύσεις με αμοιβαίες αποσύρσεις των οπλικών συστημάτων που ήταν υπεύθυνα για την κρίση. Οι Σοβιετικοί από την Κούβα, οι Αμερικανοί από τα τουρκικά σύνορα. Θα υπάρξει και η κλιμάκωση και εμπλοκή στον πόλεμο του Βιετνάμ όμως η εμπλοκή των Αμερικάνων είχε ήδη ξεκινήσει από το 1954 με την αποχώρηση των Γάλλων. Και φυσικά υπάρχει και το φιάσκο της επιχείρησης της CIA στην Κούβα με την απόβαση αντικαθεστωτικών στον Κόλπο των Χοίρων. Ο Κένεντι στην εξωτερική πολιτική ,αν και όπως είπαμε συνεπής αντικομουνιστής, θα παίρνει τις τελικές αποφάσεις του όχι με ιδεολογικούς όρους αλλά ξεκάθαρα με ορθολογικούς. Στη θητεία του συνδέονται απευθείας τηλεφωνικά η Ουάσιγκτον με το Κρεμλίνο για αποφυγή ανεξέλεγκτων καταστάσεων. Ο πραγματισμός του θα αποτρέψει τις ΗΠΑ και τον υπόλοιπο κόσμο από ένα πυρηνικό όλεθρο.
Θα εγκαινιάσει ένα διαστημικό πρόγραμμα, με ονομασία Apollo, στη προσπάθεια να ξαναπάρουν τα ηνία οι Ηνωμένες Πολιτείες στην τεχνολογική κούρσα για το διάστημα, όπου τα είχαν χάσει από τους Σοβιετικούς οι οποίοι είχαν πρώτοι βάλει σε τροχιά τον Sputnik γύρω από τη Γη. « Θα σφυρηλατήσουμε τις δυνάμεις μας και θα γίνουμε και πάλι πρώτοι. Δεν υπάρχουν εάν κα αλλά. Πρώτοι τελεία και παύλα. Δεν θέλω ο κόσμος να διερωτάται τι πράττει ο κ. Χρουστσόφ. Θέλω να διερωτάται τι πράττουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.»
Δεν θέλω ο κόσμος να διερωτάται τι πράττει ο κ. Χρουστσόφ. Θέλω να διερωτάται τι πράττουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Τζων Κένεντι από επιλογή έθεσε ως προτεραιότητα την εξωτερική πολιτική. Στην πραγματικότητα στο εσωτερικό δεν μπόρεσε να προωθήσει τις πολιτικές του. Από τα είκοσι τρία νομοσχέδια που προσπάθησε να περάσει από το Κονγκρέσο η διοίκησή του, μόνο επτά έγιναν τελικά νόμοι. Προγράμματα μείωσης φόρων και ομοσπονδιακής χρηματοδότησης της εκπαίδευσης θα περάσουν τελικά από τον διάδοχό του Λύντον Τζόνσον. Ωστόσο θα ασχοληθεί με το βασικότερο ηθικό ζήτημα εσωτερικής πολιτικής: το κίνημα για ελευθερία και δικαιοσύνη για τους Αφροαμερικάνους. Θα συνομιλήσει με τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ και τους υποστηρικτές του και θα αρχίσει να προωθεί μια ατζέντα πολιτικών προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν θα προλάβει όμως να τη δει να υλοποιείται. Το 1964 τελικά, θα υπογραφεί το Civil Right Act που θέτει εκτός νόμου τις διακρίσεις λόγο φύλου ή χρώματος.
Η δολοφονία του στο Ντάλας στις 22 Νοεμβρίου του 1963, θα σοκάρει την αμερικάνικη και παγκόσμια γνώμη. Έχουν γραφτεί χιλιάδες λέξεις που υποστηρίζουν διάφορες ιστορίες συνωμοσίας που εμπλέκουν, μυστικές υπηρεσίες, εγκληματικά καρτέλ, επιχειρηματικά συμφέροντα και τη μαφία. Διαισθάνομαι ότι η αιτία για όλα αυτά είναι η άρνηση να αποδεχτούμε, ότι ένα σύμβολο σαν τον Κένεντι, μια εικόνα λατρεμένη από την τηλεόραση, και ίσως ο ισχυρότερος άνθρωπος του Πλανήτη ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών μπορεί να δολοφονήθηκε από έναν άσημο, άχρωμο και ασήμαντο τύπο σαν τον Όσβαλντ χωρίς κάποια προφανή και σοβαρή αιτία. Η ζωή φαίνεται όμως έχει τους δικούς της κανόνες περί του σημαντικού.
