Το γεγονός
Τα μεσάνυχτα της Τρίτης ο Παύλος Φύσσας δέχεται δολοφονική επίθεση με μαχαίρι και πέφτει νεκρός επί της Παναγή Τσαλδάρη. Θύτης είναι ο 45χρονος Γιώργος Ρουπακιάς, ο οποίος μετά τη σύλληψη του ομολογεί τη δολοφονία και δηλώνει ότι είναι οπαδός της Χρυσής Αυγής. Το θύμα είχε προηγουμένως διαπληκτιστεί με μία παρέα σε καφετέρια της περιοχής κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Οι φραστικές αντιπαραθέσεις είχαν και πολιτικό χαρακτήρα και κατά την έξοδό του από το κατάστημα το θύμα έπεσε στην δολοφονική ενέδρα που του έστησαν 20 περίπου άτομα. Ο Γιώργος Ρουπακιάς, που είχε ενημερωθεί τηλεφωνικά, έφτασε στο σημείο σχεδόν κινηματογραφικά. Οδήγησε στο αντίθετο ρεύμα, κατέβηκε από το αυτοκίνητό του και αφού διαπληκτίστηκε κι αυτός με το θύμα τού κατάφερε δύο μαχαιριές στην καρδιά. Η οικογένεια του Παύλου Φύσσα είναι αριστερή. Ο ίδιος, μέλος παλαιότερα του συνδικάτου μετάλλου, στηλίτευε τους φασίστες. Είχε έντονη αντιφασιστική δράση, ενώ ήταν και ενεργό μέλος της ελληνικής μουσικής σκηνής ραπ από το 1997, γνωστός με το όνομα Killah P. . Όπως παραδοσιακά συμβαίνει σε περιοχές όπως η Αμφιάλη, που στο παρελθόν είχαν δεχτεί κύματα προσφύγων, η πλειοψηφία των κατοίκων ανήκει ιδεολογικά στον χώρο της αριστεράς.
Με τα παλιά προσφυγικά λίγα μέτρα μακριά από τους κεντρικούς δρόμους, η περιοχή θυμίζει μία παλιά γειτονιά και όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Αν δεν είχε συμβεί η δολοφονία η ζωή θα κυλούσε κάπως έτσι.
Στη Παναγή Τσαλδάρη βρίσκεται η αγορά του Κερατσινίου. Η λεωφόρος είναι γεμάτη καταστήματα και καφετέριες. Όλα είναι απλά και προσαρμοσμένα στην οικονομία της περιοχής. Μικρές επιχειρήσεις με παραδοσιακά προϊόντα και οι φούρνοι. Μια άλλη Αθήνα. Τα οικοδομήματα στο σημείο αυτό είναι πιο πρόσφατα, αλλά όσο απομακρύνεται κανείς από την κεντρική λεωφόρο πέφτει πάνω σε γειτονιές με παλιά προσφυγικά σπίτια με αυλές και μικρά καφενεία. Σε αυτή την περιοχή της Αττικής τίποτα δε θυμίζει τα θορυβώδη αστικά κέντρα. Οι κάτοικοι μοιάζουν (ακόμα και αυτή τη μέρα) να ακολουθούν χαλαρούς ρυθμούς, αν και έχουν να αντιμετωπίσουν ίσως μεγαλύτερα προβλήματα σε σχέση με κατοίκους άλλων πόλεων της Αττικής.
Οι ιδιοκτήτες καταστημάτων γύρω από το σημείο που έγινε η στυγερή δολοφονία είναι όμως ανάστατοι. Μέχρι προχθές η καθημερινότητά τους κυλούσε ομαλά και οι μόνες εγκληματικές πράξεις για τις οποίες είχαν συνηθίσει να συζητούν ήταν κάποιες μικροκλοπές. Φοβισμένοι από το περιστατικό, αρνούνται να μιλήσουν και μένουν απλοί θεατές. Κάποιοι από αυτούς, αρκετά συγκλονισμένοι, θέλουν να το προσπεράσουν και να επιστρέψουν στους κανονικούς τους ρυθμούς.«Δύο στρατόπεδα κι ένας εμφύλιος. Προφανώς, δεν μάθαμε τίποτα σαν λαός από την ιστορία μας», λέει ο ιδιοκτήτης του ζαχαροπλαστείου έξω από το κατάστημα του οποίου συνέβη το περιστατικό και μένει εκεί. Και αυτός, όπως όλοι, αρνείται να κάνει σχόλιο φοβούμενος την επανάληψη τέτοιων συμβάντων.
Οι περισσότεροι κάτοικοι θεωρούν ότι η εμφάνιση της ακροδεξιάς στην περιοχή τους είναι απόρροια της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Οι κάποτε αριστερές περιοχές που κατοικούνταν από εργάτες, σήμερα αποτελούν το ιδανικό σημείο ανάπτυξης οργανώσεων που αρπάζουν την ευκαιρία να πλησιάσουν απολυμένους και άνεργους. Αυτό το δείχνουν και τα εκλογικά στοιχεία από τις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Ενώ το 2007 η Χρυσή Αυγή ήταν ανύπαρκτη, το 2012 κατάφερε να φτάσει και να ξεπεράσει τα ποσοστά του ΚΚΕ. «Δε θα έπρεπε να φτάσουμε, εκεί που φτάσαμε και καλό θα ήταν να βάλουμε όλοι μυαλό», δηλώνει ο Συμεών Μανάλης, κάτοικος της περιοχής. Μέχρι τότε, όμως, το Κερατσίνι θα γίνει το κέντρο μιας μεγάλης συζήτησης που τρώει εδώ και λίγα χρόνια τα σωθικά της. Και αφήνει πλέον θύματα.
