φωτό: Anne Laurent
Το όνομά τους συνδέθηκε με το πρώιμο πανκ που ήρθε από το Ντιτρόιτ – άλλωστε βαπτίστηκαν Radio Birdman από έναν στίχο των Stooges που άκουσαν λάθος (“Radio burnin’ up above” από το “1970”). Βέβαια, το 1974 που έκαναν τα πρώτα τους βήματα στη γενέτειρά τους Αυστραλία, ήταν ακόμη αρκετά νωρίς για χρήση τέτοιας ορολογίας. Οι Radio Birdman σίγουρα υπήρξαν αυτό που λέμε underground κι ο ζόρικος γκαραζάδικος ροκ εν ρολ ήχος τους πέρασε από… σαράντα κύματα: αφού απορρίφθηκαν ξανά και ξανά, άρχισαν να οργανώνουν οι ίδιοι τα live τους, τελικά έφτιαξαν τη δική τους στέγη, το Funhouse (πόσοι Stooges άραγε χωρούν στην ιστορία μιας μπάντας;), ενώ οι δυσκολίες τους ακολούθησαν και στα δισκογραφικά τους βήματα αφού ηχογράφησαν το ντεμπούτο τους, Radios Appear, δύο φορές (μία ανεξάρτητα, κι άλλη μία με τις ευλογίες του Seymour Stein της Sire).
Η πρώτη τους αυτή περίοδος υπήρξε βραχύβια, αλλά και καθοριστική για την συμβολή των Radio Birdman στον μετέπειτα Αυστραλέζικο ήχο (αρκετά δημοφιλή στη χώρα μας). Το πιο πρόσφατο reunion τους, αυτό του 2014, τους φέρνει ξανά στην Αθήνα και το Fuzz Live Music Club την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου. Στο μεταξύ, ο Deniz Tek, κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος της μπάντας είχε δύο-τρία πράγματα να πει στην Popaganda για το «αληθινό τους ροκ εν ρολ με μερικά twists».
https://www.youtube.com/watch?v=lkKiZ9VSD6U
Ποιό ήταν το βασικό κίνητρο για να επανενωθείτε; Η πρώτη επανασύνδεση έγινε το 1996. Το κίνητρο ήταν η περιέργεια -να δούμε αν η χημεία λειτουργούσε ακόμα. Επιπλέον, μας πρόσφεραν έναν σκασμό λεφτά. Στη δεύτερη επανασύνδεση το 2014 το κίνητρο ήταν η μπάντα να επιστρέψει στην αυθεντική μουσική της κατεύθυνση με μερικά καινούργια μέλη που θα ήταν πιστά σε αυτό το όραμα και που η συνεργασία μαζί τους θα ήταν εύκολη.
Μετανιώσατε ποτέ που όταν οι αυστραλέζικες μπάντες άρχισαν να γίνονται γνωστές στην Ευρώπη ενώ είχατε διαλυθεί; Όχι, δε μας ενδιέφερε. Μερικές φορές το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει μια μπάντα είναι να εξαφανίζεται για λίγο.
Θα έλεγε κανείς πως η καριέρα σας, ειδικά στα πρώτα σας βήματα, ήταν ο ορισμός αυτού που λέμε underground ή/και indie. Ποιός είναι ο δικός σας ορισμός; Είναι η μουσική που δε συμμορφώνεται, που δεν προσαρμόζεται στα εμπορικά στάνταρ της βιομηχανίας.
Γιατί πιστεύετε ότι δυσκολευτήκατε να καθιερωθείτε στα πρώτα σας βήματα; Γιατί δε συμμορφωθήκαμε ούτε προσαρμοστήκαμε στα εμπορικά στάνταρ της βιομηχανίας.
Με τον τρόπο με τον οποίο η μουσική διατίθεται σήμερα, πιστεύετε πως οι όροι underground και indie αποκτούν μια άλλη σημασία; Δεδομένου ότι «όλα είναι εκεί έξω» για όλους… «Όλα είναι εκεί έξω» αλλά σε χαμηλή ποιότητα. Η ποιότητα δεν υπάρχει εκεί έξω στην ηχογραφημένη μουσική. Έχουν απομείνει πολύ λίγα δισκάδικα. Επίσης, είναι δύσκολο να βρεις την αληθινή ζωντανή εμπειρία, με εξαίρεση λίγα μαγαζιά. Εκεί είναι που υπάρχει ακόμη το underground.
Deniz Tek, κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος των Radio Birdman.
Η τωρινή indie σκηνή της Αυστραλίας είναι πολύ ζωντανή. Πώς σας φαίνεται; Ξεχωρίζετε κάποιους; Δε ζω στην Αυστραλία τώρα, οπότε δεν ξέρω και πολύ καλά τα καινούργια πράγματα. Μας αρέσουν πάντως οι Hits, η Penny Ikinger και η Adalita, μεταξύ άλλων.
Η μουσική σας έχει χαρακτηριστεί ποικιλοτρόπως. Εσείς πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας; Αληθινό ροκ εν ρολ με μερικά twists.
Από την εμπειρία σας, τι συμβουλή θα δίνατε σε μια νέα μπάντα για να τα βγάλει πέρα; Πιάστε κανονικές δουλειές ώστε να μπορείτε να πληρώνετε για τη μουσική που κάνετε.
Και ποιά είναι η ιδέα της επιτυχίας για σας; Θεωρείτε ότι είστε επιτυχημένοι; Είναι να είμαστε χαρούμενοι. Και σε μεγάλο μέρος είμαστε.
